Οι ήττες στα ντέρμπι και η φανέλα που χάνει... βάρος

Έχουν περάσει περίπου τρεις ώρες από την ώρα που τελείωσε το ματς της Πυλαίας και πραγματικά, λίγα είναι αυτά που μπορεί να γράψει κανείς. Αυτά που παθαίνει η «Ένωση» στο μπάσκετ, αποτελούν ένα προϊόν της πολιτικής που ακολούθησε, μιας ομάδας εντελώς λανθασμένα στημένης από το καλοκαίρι. Οι συνεχείς αλλαγές παικτών, η απόκτηση παικτών με προβληματικούς χαρακτήρες, τα συγχωροχάρτια (βλ. περίπτωση Κούπερ). Τα τραγικά σφάλματα που γίνονται κι από τον νέο προπονητή (βλέπετε βρίσκουν ώρα να βάζουν τον Καλαμπόκη στα κρίσιμα λεπτά στο τέλος ή να ξεχνάνε τους καλούς σε απόδοση για ώρα στον πάγκο).

Για σήμερα να μην παραλείψω και τα...μπουμπούκια που διαθέτει η ελληνική διατησία στο μπάσκετ και σήμερα ανέλαβαν δράση. Ο ΠΑΟΚ στην 3η περίοδο, επιχειρεί ανατροπή από -16 (35-51 στο 23’). Αυτό προϋποθέτει πως παίζει και κάποια δυνατή άμυνα, χρεώνεται με το πρώτο του φάουλ στο 3:14 πριν το τέλος του δεκαλέπτου. Ο Σάκοτα είχε μετρήσει άπειρες τεχνικές ποινές για πολύ λιγότερα, από το άλμα εισβολή του Μαρκόπουλου, καθώς χτυπιόταν πως ο «Σόφο» δεν έκανε φάουλ στον Μαυροκεφαλίδη, στις δύο βολές εκ των οποίων ο Λουκάς, αξιοποίησε μόνο τη μία. Μπορώ να καταγράψω και παραπάνω φαλτσοσφυρίγματα, αλλά στη Θεσσαλονίκη αυτά πάντοτε συνέβαιναν και θα συμβαίνουν χωρίς να...τρέχει και τίποτα.

Όλα τα παραπάνω θα μπορούσα να τα επικαλεστώ σε υπερθετικό βαθμό. Όχι όμως όταν η ΑΕΚ και πέρσι και φέτος, ειδικά με τον ΠΑΟΚ, έχει χάσει με τους πιο αστείους σε βάρος της ίδιας της ομάδας, τρόπους που υπάρχουν κι ασφαλώς την υποβιβάζουν στα μάτια του κοινού του μπάσκετ. Η ΑΕΚ έχασε πέρσι στην Πυλαία, ενώ βρισκόταν μπροστά σε όλο το ματς και τα ίδια έγιναν και φέτος. Καλά για ματς με τον Άρη δεν συζητάμε.

Η ΑΕΚ για να μπορέσει να φτιάξει ανταγωνιστική ομάδα, οφείλει να φτιάξει μία ομάδα πάνω σε ελληνικό κορμό. Μέσα από ένα γκρουπ παικτών που θα βλέπουν την «Ένωση» όχι ως ένα σκαλοπάτι για να πάρουν κάποια καλά χρήματα και να φύγουν, αλλά σαν ένα σύλλογο που θα πρέπει να τον αγαπήσουν, για τον οποίο θα δώσουν τα πάντα και θα καταξιωθούν μέσα από την πρόοδο που θα έχει ο σύλλογος.

Όσο καλούς ή κακούς παίκτες κι αν βρει η ΑΕΚ, στις όσες αλλαγές επιχειρήσει, κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί, δίχως καλούς Έλληνες παίκτες. Ο ΠΑΟΚ σε σύγκριση με το ματς του πρώτου γύρου, έχει κάνει άλματα προόδου, παίζει στο Eurocup ακόμα έχει φτάσει την ΑΕΚ σε απόσταση δύο νικών (θέλει τρεις για να την περάσει γιατί μειονεκτεί σε ισοβαθμία), ενώ είχε βρεθεί ακόμα και προτελευταίος στη βαθμολογία. Η "Ένωση" δυστυχώς στο ίδιο διάστημα, μοιάζει να έχει κάνει βήματα προς τα πίσω.

Για να συμβεί αυτό που περιγράφω παραπάνω, δηλαδή να μπορέσει η ΑΕΚ να γίνει ανταγωνιστική, πρέπει να δουλέψει σε ένα συγκεκριμένο σχέδιο, με στοχευμένο προγραμματισμό και χρονοδιάγραμμα. Και με ένα πλάνο που θα τηρείται, ως προς το μεγαλύτερο μέρος της ομάδας κι όχι με αλλαγές του μισού ρόστερ και βάλε, πριν φτάσουμε στο μέσον της σεζόν.

Ο Μάκης Αγγελόπουλος, θα πρέπει ν’ αναλογιστεί τι έκανε λάθος στις επιλογές του. Κι αυτό θα πρέπει να το ζυγίσει μόνος του, δίχως να το κουβεντιάσει με οποιονδήποτε άλλον. Πλέον έχει την εμπειρία 1.5 σεζόν και οφείλει να γνωρίζει ποιόν εμπιστεύεται και τι δεν έχει κάνει καλά. Ας το κάνει πρώτα απ’ όλα επειδή τα δικά του χρήματα βάζει (παρότι γνωρίζω πολύ καλά πως θα το κάνει πρώτα ως γνήσιος Ενωσίτης).

Δυστυχώς αυτά που μένουν, είναι τα αποτελέσματα. Ο κόσμος έχει στηρίξει το μπάσκετ με το παραπάνω, αλλά μέχρι στιγμής, έχει απολαύσει ανάλογες νίκες που θα έκαναν ο Κολοσσός ή το Ρέθυμνο. Η ΑΕΚ δεν χάνει απλά από τους δύο «αιώνιους» που είναι φυσιολογικό, αλλά ηττάται στα ματς που μετράνε από τους δύο της Θεσσαλονίκης. Κι αν δεν έχει πετύχει και τον ΠΑΟΚ σε κατάσταση αποσύνθεσης στην πρεμιέρα, πιθανότατα και τότε να είχε χάσει.

Αν αυτό συνέβαινε μόνο στο μπάσκετ ως προς τα μεγάλα ματς, η ανησυχία θα ήταν σε πιο χαμηλό επίπεδο. Έστω και αν τα δύο αθλήματα δεν μπορούν να συνδεθούν με κάποιον τρόπο, η πορεία του συλλόγου μοιάζει. Η «Ένωση» στην επιστροφή στην Σούπερ Λίγκα, μπορεί να βρίσκεται στη 2η θέση μέχρι στιγμής, αλλά δεν έχει «σταυρώσει» νίκη με αντίπαλο της πρώτης επτάδας. Στα υπόλοιπα τμήματα η κατάσταση είναι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Και συν όλα αυτά, βάλτε και την αντιμετώπιση που έχει συχνά-πυκνά από την διαιτησία. Δυστυχώς η φανέλα της ΑΕΚ, αυτή τη στιγμή, αρέσει-δεν αρέσει, λόγω των όσων πέρασαν τα τμήματα, στα δύο δημοφιλέστερα σπορ στη χώρα, δεν έχει το βάρος που είχε κάποτε. Αυτό το θέμα θα πρέπει να λυθεί σύντομα, με επιλογή αθλητών που να μπορούν ν’ ανταποκριθούν στις ανάγκες για την εξάλειψη αυτού του προβλήματος. Και που πάνω απ' όλα θα διαθέτουν προσωπικότητα για τίτλους...