Οι δρόμοι για στέψη ή ισοφάριση

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Ο τρίτος τελικός ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, απέδειξε πως ακόμα και ο πιο ευφάνταστος σεναριογράφος, δεν μπορεί να συλλάβει απόλυτα την ομορφιά και την απροσδόκητη εξέλιξη που μπορεί να έχει ένας αγώνας μπάσκετ. Οι «ερυθρόλευκοι», είχαν πέσει στα σχοινιά και ζητούσαν επειγόντως χείρα βοηθείας και οι «πράσινοι» έκαναν χώρο στην τροπαιοθήκη τους για το 32ο πρωτάθλημα της ιστορίας τους. Όμως, η ιστορία ή αλλιώς οι «κομπάρσοι» της, Πελεκάνος και Πρίντεζης είχαν άλλη άποψη. Μπαίνοντας στο δεύτερο ημίχρονο, βοήθησαν την ομάδα τους να παίξει πιο αποτελεσματική άμυνα, έδωσαν το σύνθημα της αντεπίθεσης με κρίσιμα εύστοχα σουτ και συνεπικουρούμενοι από τον εκπληκτικό Μπουρούση, τον ουσιαστικό Σπανούλη και τον συνώνυμο της φράσης, «παίκτης λίρα εκατό», Γκόρντον, έγραψαν το δικό τους κεφάλαιο στο βιβλίο των φετινών τελικών.

Ο Ολυμπιακός, ξεπέρασε με επιτυχία ένα ματς στο οποίο ήταν με την πλάτη στον τοίχο, την πίεση και το άγχος που δημιουργούσε η διαμορφωθείσα κατάσταση και πάει στο ΟΑΚΑ για να τα παίξει όλα για όλα. Εκμεταλλεύτηκε την φυσιολογική χαλάρωση που είχε ο Παναθηναϊκός, λόγω του 2-0, αλλά και του +7 του πρώτου ημιχρόνου και έδωσε ζωή στο όνειρό του αλλά και στα πλέι-οφ. Κέρδισε χρόνο και αυτοπεποίθηση πως ακόμα μπορεί να φτάσει στον στόχο, αν και ο δρόμος που θα πρέπει να διαβεί είναι αρκετά δύσβατος. Ο πρωταθλητής Ευρώπης, τον περιμένει στο απόρθητο για είκοσι έξι συνεχόμενα παιχνίδια σε τελικούς «κάστρο» του, οπότε το εγχείρημα είναι αρκετά δύσκολο και η ισοφάριση απαιτεί πολλά περισσότερα απ’ όσα έγιναν στο τρίτο παιχνίδι.

Από την άλλη, ο Παναθηναϊκός, πολύ δύσκολα θα επαναλάβει εμφάνιση ανάλογη του δευτέρου ημιχρόνου στο ΣΕΦ και κυρίως, είναι αμφίβολο αν θα κάνει ο Διαμαντίδης τόσο μεγάλο αριθμό λαθών σε δεύτερο σερί κρίσιμο ματς. Το άγχος έχει μεταφερθεί σε σημαντικό βαθμό στην «πράσινη» πλευρά, όμως μπορεί να αφεθεί στα αποδυτήρια, αφού η εμπειρία που έχουν οι παίκτες του Ομπράντοβιτς σε τέτοιους τελικούς, μπορεί να αποβεί καθοριστική. Ως γηπεδούχος, ο Παναθηναϊκός θα έχει την βοήθεια του κοινού, οπότε υπάρχει φαβορί. Νιώθει όμως τόσο άνετα; Αν πάρουμε ως δεδομένο ότι οι νίκες στα μεταξύ τους παιχνίδια φέτος είναι 4-2 υπέρ του Ολυμπιακού και το συνδυάσουμε με την εικόνα των δύο ομάδων, που λέει ότι διαφέρουν ελάχιστα έως καθόλου σε αγωνιστική αξία, νομίζω πως όχι.

Η προϊστορία, λέει πως σε τέτοιες σειρές μπορεί να γίνει μόνο μέχρι ένα break, με εξαίρεση τη σεζόν 2001-02, όπου έκαναν από ένα Ολυμπιακός και ΑΕΚ, με την Ένωση να στέφεται τελικά πρωταθλήτρια στο γήπεδό της. Όμως και οι παραδόσεις είναι για να «σπάνε». Για να διατηρηθούν, θα χρειαστεί ο Παναθηναϊκός να είναι για περισσότερη ώρα συγκεντρωμένος απ’ ότι στον τρίτο τελικό, να κάνει λιγότερα λάθη, να ελέγξει καλύτερα το αμυντικό ριμπάουντ, να πάρει περισσότερη βοήθεια (εκτός του Διαμαντίδη) στο σκοράρισμα από τους Σάτο, Φώτση και Μάριτς και από εκεί και έπειτα, όποιος…ρολίστας κάνει ουσιαστικότερη την εμφάνισή του θα είναι ευπρόσδεκτος. Η άμυνα ζώνης με προσαρμογές δύσκολα θα αλλάξει, όμως δεν αποκλείεται να χρειαστεί κάποιες διαφοροποιήσεις, αφού ο Ολυμπιακός, δύσκολα θα έχει ξανά σε τόσο κακή μέρα τους καλούς του σουτέρ. Παράλληλα, θα πρέπει να γίνουν περισσότερα drives και να περάσει η μπάλα στη ρακέτα, για να φθαρούν οι ψηλοί του αντιπάλου.

Σε ότι αφορά τον Ολυμπιακό, θα πρέπει πρώτα και κύρια όπως επεσήμανε εύστοχα ο Χαλπερίν, να ακολουθήσει για σαράντα λεπτά το πλάνο του με συγκέντρωση και χωρίς αποπροσανατολισμούς από εξωγενείς παράγοντες. Η γκρίνια και ο εκνευρισμός για μία λάθος απόφαση των διαιτητών, μπορεί να αποβεί καταστροφική. Από εκεί και έπειτα, θα χρειαστεί πάθος, αμυντική προσήλωση, όσο το δυνατόν περισσότερο τρέξιμο στον αιφνιδιασμό και καλύτερη κάλυψη των αδυναμιών. Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς, που έκανε αρκετά λαθάκια στην διαχείριση στα δύο πρώτα παιχνίδια, θα πρέπει να βρει τρόπο να πάρει και από τους δώδεκα παίκτες του το 100%, αφού οι Γλυνιαδάκης, Πελεκάνος και Πρίντεζης έδειξαν ότι μπορούν να προσφέρουν. Βέβαια, για να νικήσεις στο ΟΑΚΑ δεν αρκούν οι εκλάμψεις των τριών προαναφερθέντων. Θα πρέπει, επιτέλους, ο Μίλος Τεόντοσιτς να παίξει για την ομάδα και όχι για το «εγώ» του, να υπερβάλουν για μία ακόμη φορά εαυτό οι Μπουρούσης-Γκόρντον και να είναι ακόμα καλύτερος ο Σπανούλης. Όπως και στον Παναθηναϊκό, ισχύει το ότι, όσα περισσότερα δώσουν οι υπόλοιποι, τόσο το καλύτερο.

Όπως γράφαμε και στην αρχή της σειράς και μας επιβεβαίωσε η έκβαση των αγώνων, η λεπτομέρεια κρίνει φέτος τα περισσότερα για το τελικό αποτέλεσμα, οπότε τίποτα δεν είναι απίθανο. Μένει να δούμε αν θα επιβεβαιωθεί από το φαβορί η παράδοση, ή θα έχουμε μία ακόμη τελευταία παράσταση στο ΣΕΦ, που θα πάρει σάρκα και οστά με νίκη του για πολλούς «τελειωμένου», Ολυμπιακού. Οι απαντήσεις, μεσάνυχτα Κυριακής…

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com