Του Θοδωρή Τσούτσου
Αν ο Πάουλο Μπέντο όλα αυτά που είπε μετά τον αγώνα στην Τούμπα τα είχε πει μετά την πρόκριση με τον Οσμάνλισπορ ή έστω μετά την πρόκριση με τον Ατρόμητο, θα είχαν ποδοσφαιρική βάση. Θα ήταν μια κανονική προσπάθεια του προπονητή να εξηγήσει την πραγματικότητα που βιώνει η ομάδα του εδώ και κάποιες εβδομάδες.
Τώρα που τα είπε, όμως, μετά την τρίτη σερί ήττα στο πρωτάθλημα, δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο παρά μόνο δικαιολογία. Πράγματι τού λείπουν οι τρεις. Αλλά ο Ιντέγε, ο Μιλιβόγεβιτς και ο Ομάρ τού έλειπαν και στις "καλές", όχι μόνο στις "στραβές". Το να το προτάσσει τώρα, δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο, παρά μόνο αυτοπροστασία.
Επίσης, το γεγονός ότι μετά από μία ήττα ασχολήθηκε πολύ περισσότερο με τους απόντες, παρά με τους παρόντες, ήταν μία ξεκάθαρη προσπάθεια να δώσει άλλοθι στον εαυτό του. Μόνο που ξέχασε ότι κι εκείνος ανήκει στους παρόντες, ανάμεσα σε εκείνους δηλαδή που δημιούργησαν αυτό το μηδέν (σε βαθμούς και γκολ) στα τελευταία τρία ματς πρωταθλήματος. Ο Μπέντο επανέλαβε 3-4 φορές σε μία μόλις συνέντευξη Τύπου το πόσο πολύ έχουν κοστίσει στον Ολυμπιακό οι συγκεκριμένες απουσίες. Το είπε, το ξαναείπε, το... κούρασε με λίγα λόγια. Αν θεωρούσε ότι χωρίς τους τρεις η ομάδα του θα είχε τόσο μεγάλο πρόβλημα, ας είχε αντιδράσει τότε. Με όποιον τρόπο όριζε η αξιοπρέπειά του.
Ο Πορτογάλος τεχνικός στην προσπάθεια να προστατέψει τον εαυτό του, άφησε "ξεκρέμαστους" τους ποδοσφαιριστές του. Τους ίδιους που θεωρεί ότι δεν μπορούν να καλύψουν τα κενά που άφησαν εκείνοι που αποχώρησαν, αλλά και τους ίδιους με τους οποίους θα πρέπει να πορευτεί μέχρι το τέλος της χρονιάς. Ο Μπέντο, προκειμένου ο Ολυμπιακός να πετύχει τους στόχους του στις τρεις διοργανώσεις, θα πρέπει να στηριχθεί στους παρόντες. Οχι στους απόντες. Σε εκείνους, δηλαδή, που ο ίδιος βγήκε δημόσια και στην ουσία είπε ότι δεν πιστεύει, τουλάχιστον όχι όσο πίστευε στους προηγούμενους...
Ο Μπέντο λέγεται ότι είναι και πάλι υπό κρίση. Υπάρχει, όμως, ένα ζήτημα πλέον. Αν ο Πορτογάλος κρίνεται από τις δηλώσεις του, που ερμηνεύτηκαν και ως αιχμή προς τη διοίκηση ή τελικά κρίνεται από την προπονητική του αξία. Ασφαλώς και υπάρχουν ενστάσεις και για τα δύο. Ωστόσο, τις αγωνιστικές επιτυχίες τις δίνει το δεύτερο, όχι το πρώτο. Αρα με αυτό ως γνώμονα, με το αν ο Μπέντο είναι ή δεν είναι καλός προπονητής, θα πρέπει να αποφασίσει ο Ολυμπιακός. Αν κριθεί ή και απομακρυνθεί με κριτήριο τις δηλώσεις του, προφανώς δεν θα έχει πάρει μια ποδοσφαιρική απόφαση...
Ο Ολυμπιακός, με τον τρόπο πλέον που βαδίζει στη φετινή σεζόν, καλείται να αντιμετωπίσει τον εαυτό του σε καθημερινή βάση. Εκεί που κάνει ένα βήμα μπροστά, μοιάζει να σταματάει προκειμένου να κυνηγήσει την ουρά του. Ο Πάουλο Μπέντο αυτό ακριβώς έκανε μετά την Τούμπα, έδωσε κι άλλη τροφή σε αυτή την κατάσταση, που δεν προσφέρει καλή υπηρεσία στην ομάδα του.