Αυτή τη στιγμή με τους Άγγλους να επιστρέφουν μετά από 10 χρόνια, έχοντας και τους τέσσερις εκπροσώπους του πρωταθλήματος τους στα προημιτελικά, το βασικό συμπέρασμα, είναι πως η Premier League είναι κάτι σαν το ΝΒΑ του ποδοσφαίρου. Οι Άγγλοι έπαιξαν σε άλλη ταχύτητα. Η Τότεναμ πέταξε έξω την για μεγάλο διάστημα πρωτοπόρο της Μπουντεσλίγκα, Ντόρτμουντ, η Λίβερπουλ έβγαλε εκτός με εμφατικό τρόπο την φορμαρισμένη Μπάγερν, η Σίτι έριξε μια ξεγυρισμένη επτάρα στην Σάλκε. Όσο για την Γιουνάιτεντ έκανε το ακατόρθωτο και έριξε τρίμπαλο στο πάρκο των Πριγκίπων.
Οι τρεις από τις τέσσερις προκρίσεις των αγγλικών συλλόγων ήταν εμφατικές και απέναντι σε μεγάλους αντιπάλους. Η Λίβερπουλ, η Τότεναμ και η Γιουνάιτεντ πέταξαν έξω μεγάλους αντιπάλους και μάλιστα οι δύο, μη έχοντας θετικό αποτέλεσμα στα πρώτα παιχνίδια. Η Σίτι, μαζί με τα «σπιρούνια» και τους «ρεντς» ξεπάστρεψαν κανονικά τους Γερμανούς που όσο περνάνε τα χρόνια, είναι ένα πρωτάθλημα πολύ μέτριο και καθόλου ανταγωνιστικό. Η Παρί έφαγε μια ξεγυρισμένη σφαλιάρα από την Γιουνάιτεντ. Η Premier League αποτελεί το αφεντικό των πρωταθλημάτων.
Ρεαλιστικά η Μπαρτσελόνα είναι εκείνη που δείχνει ικανή μόνο να σταματήσει την τετράδα των Άγγλων. Κι αυτή όμως κινδυνεύει τα επόμενα χρόνια και με τον Μέσι να προσθέτει χρόνια, να ξεμείνει από ανταγωνισμό. Η Ρεάλ λόγω ονόματος ίσως ξαναχτίσει άμεσα ομάδα, αλλά θα χρειαστεί ξανά μια προσωπικότητα σαν τον Κριστιάνο για να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της. Η Ατλέτικο του Σιμεόνε θεωρώ πως έκλεισε πλέον τον κύκλο της και δύσκολα θα έχει συνέχεια. H Ισπανία παρέδωσε τα σκήπτρα του κορυφαίου πρωταθλήματος και τυπικά.
Πέρασαν οι πιο ανθεκτικές ομάδες, οι καλύτερες ποιοτικά από τα οκτώ ζευγάρια. Η κλήρωση θα δείξει την συνέχεια με την πιθανότητα για αγγλικό εμφύλιο, εξαιρετικά αυξημένο. Δική μου αίσθηση είναι πως θα δούμε στις επόμενες φάσεις παιχνίδια με μεγάλες συγκινήσεις. Η ταχύτητα στη μετάβαση πλέον έχει τον πρώτο λόγο για την έκβαση των αγώνων.