Οδηγός το παρελθόν, αλλά όχι οι δάφνες του…

Γράφει ο Τάσος Νικολόπουλος

Ξεκινάμε από τα βασικά. Ο Παναθηναϊκός Superfoods παρουσιάστηκε κατώτερος των περιστάσεων στη σειρά των play offs με την Φενερμπαχτσέ και έμεινε εκτός Final 4 της Euroleague για άλλη μια χρονιά. Είναι η πέμπτη συνεχόμενη, κάτι που δεν έχει συμβεί ξανά τα προηγούμενα «χρυσά» χρόνια και δεν είναι εύκολα αποδεκτό, αλλά η αλήθεια είναι ότι αποκλείστηκε από μια ομάδα που ήταν ανώτερη σε όλους τους τομείς και δικαίως θα δώσει το παρών στην τελική φάση.

Πάμε παρακάτω. Σε 120 αγωνιστικά λεπτά, οι «πράσινοι», επί της ουσίας, δεν μπόρεσαν να βγάλουν στο παρκέ τα προτερήματά τους ως ομάδα, είχαν πολλούς βασικούς παίκτες-πυλώνες του παιχνιδιού, όπως και τον προπονητή του, σε κακό… mood και πλην μικρών εξαιρέσεων δεν παρουσιάστηκαν ανταγωνιστικοί απέναντι σε έναν αντίπαλο, που έδειξε πιο έτοιμος τόσο αγωνιστικά, όσο και πνευματικά.

Στην εξίσωση μπορεί κάποιος να βάλει και τον παράγοντα διαιτησία, αλλά μπαίνει χαμηλά στους λόγους που η ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ έμεινε εκτός Final 4. Και η πέμπτη σερί απουσία συνιστά αποτυχία, αν αναλογιστεί κανείς το αυξημένο μπάτζετ και τις προσδοκίες που υπήρχαν τόσο στην αρχή της χρονιάς, όσο και στο τέλος της κανονικής περιόδου, μετά την κατάκτηση του πλεονεκτήματος έδρας.

Στο δια ταύτα. Η παραδοχή της ανωτερότητας του αντιπάλου δια στόματος Δημήτρη Γιαννακόπουλου, που έδωσε το σύνθημα για αυτοκριτική, αποτελεί το πρώτο βήμα για το πώς πρέπει να πορευτεί ο σύλλογος από εδώ και στο εξής. «Να σοβαρευτούμε και να πάμε να πάρουμε το πρωτάθλημα», είπε επίσης ο ισχυρός άνδρας της ΚΑΕ και καλά έκανε γιατί στόχος του Παναθηναϊκού πρέπει να είναι μόνο η κορυφή, αλλά φρονώ ότι οι αποφάσεις στο τέλος ειδικά αυτής της σεζόν δεν θα πρέπει να ληφθούν με βάση το αποτέλεσμα των τελικών.

Το φετινό καλοκαίρι είναι κάτι παραπάνω από κομβικό σε ό,τι αφορά το μέλλον, με δεδομένο το τι έχει γίνει τα προηγούμενα πέντε. Η αυτοκριτική δεν πρέπει να μείνει στα λόγια, αλλά να γίνει πράξη και να ξεκινήσει από την κορυφή. Ο Παναθηναϊκός έγινε η μεγαλύτερη ομάδα του ελληνικού αθλητισμού την τελευταία 25αετία όχι μόνο χάρη στην τρέλα, το πάθος και των πακτωλό εκατομμυρίων του Παύλου και του Θανάση Γιαννακόπουλου, που έφεραν τους καλύτερους, αλλά γιατί είχαν ΥΠΟΜΟΝΗ και ΠΙΣΤΗ στο πλάνο.

Αυτό είναι που πρέπει να γίνει πραγματικά κατανοητό: ότι οι ομάδες δεν αγοράζονται, αλλά χτίζονται. Ένας βασικός κορμός υπάρχει, όπως και ένας προπονητής από το λεγόμενο «πάνω ράφι». Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος οφείλει να στηρίξει τον Τσάβι Πασκουάλ και να λειτουργήσει με γνώμονα τη λογική και όχι το συναίσθημα. Αν ο Παναθηναϊκός θέλει να επιστρέψει στην κορυφογραμμή της Ευρώπης, θα πρέπει να πορευτεί με οδηγό τον τρόπο σκέψης και λειτουργίας του παρελθόντος και να μην μένει στις δάφνες αυτού…

Υ.Γ.: Δέκα λεπτά μετά την ολοκλήρωση του κειμένου, «έσκασε» η είδηση ότι η αποστολή θα επιστρέψει από την Κωνσταντινούπολη στην Αθήνα με πούλμαν. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, που είχε μιλήσει πριν 12 ώρες για αυτοκριτική, τιμωρεί με αυτόν τον τρόπο την ομάδα για την αποκαρδιωτική εμφάνιση στο τρίτο παιχνίδι, αλλά και για τη συνολική εικόνα της στα play offs. Η κατάσταση μοιάζει να ξεφεύγει, αλλά αυτό που χρειάζεται τούτη την ώρα είναι μόνο ψυχραιμία.