Πέντε-έξι πραγματάκια που καλό θα είναι να έχουμε στην άκρη του μυαλού μας τώρα που ξεκινάει το πρωτάθλημα.
Γράφει ο Νικόλας Ακτύπης
Να μην ξεχάσω να ανανεώσω τη συνδρομή μου στο συνδρομητικό που το είχα σε αχρηστία όλους τους προηγούμενους μήνες. Που μια χαρά βάζει ρήτρες στις ομάδες της Superleague, αλλά εγώ (ο οποιοσδήποτε «εγώ» και ειδικά όταν μιλάμε για καμιά καφετέρια) πληρώνω πάντα ένα σωρό λεφτά καταβάλλοντας πάντα το ίδιο αντίτιμο, είτε βλέπω είτε δεν βλέπω μπάλα.
Να μην ξεχάσω να κρατήσω μια αλλαξιά ρούχα τα οποία φυλάω ειδικά για το γήπεδο, λες και είμαι μπογιατζής και διαθέτω φόρμα εργασίας. Στην κατάσταση που είναι τα στάδια (με ελάχιστες εξαιρέσεις) ίσως ο συγκεκριμένος επαγγελματίας να γυρίζει πιο καθαρός στο σπίτι του σε σχέση με σχεδόν οποιονδήποτε έδωσε 20 ευρώ για να περάσει δύο ώρες από τη ζωή του σε κάποιο θλιβερό καθισματάκι, ελεεινό και βρώμικο συνήθως, αν υπάρχει κιόλας.
Να μην ξεχάσω να μην αγοράσω εισιτήριο διαρκείας λες κι είμαι κάνα κορόιδο. Για να έρθει μετά ο οποιοσδήποτε (οπαδός, διαιτητής, παράγοντας, υπουργός) και με τις πράξεις, τις παραλείψεις ή ό,τι άλλο κουβαλάει στο κεφάλι του) και να μου στερήσει το ντέρμπι που περιμένω πώς και πώς; Ή μήπως για να βάλει λουκέτο στη θύρα που κάθομαι, επειδή παρά τους σωματικούς ελέγχους, την αστυνομία και τις κάμαρες, ο διπλανός μου συμπεριφέρεται σαν κάφρος, αλλά μιας και δεν είναι ικανοί να τον βρουν καταφεύγουν στην εύκολη και παράλογη λύση της συλλογικής ευθύνης.
Να μην ξεχάσω να σκάσω μύτη έχοντας φάει κάτι ελαφρύ και με τις σωματικές μου ανάγκες ανακουφισμένες προκειμένου να μην έρθει το κάλεσμα της μητέρας-φύσης κατά τη διάρκεια της εκεί παρουσίας μου. Όχι πως με νοιάζει μη χάσω καμιά φάση, αλλά για να μην χρειαστεί να επισκεφθώ τις κατ' ευφημισμό τουαλέτες και φύγω με «παράσημο».
Να μην ξεχάσω να προετοιμαστώ κατάλληλα ώστε να μπορώ να αντιληφθώ τους κανόνες του παιχνιδιού. Φυσικά δεν μιλάμε για μεταγραφικές εξελίξεις, αλλαγές στα ρόστερ ή στους κανονισμούς. Με κάποιον δικηγόρο θα πρέπει να έρθω σε επαφή ώστε να μου εξηγήσει καλύτερα όρους όπως «παραπεμπτικό βούλευμα», «έκπτωτος από το αξίωμά του», «κακουργηματικά διωκόμενος» και άλλα τέτοια όμορφα που βρήκαν τη θέση τους δίπλα στους κλασικούς ποδοσφαιρικούς όρους «πέναλτι», «οφ σάιντ» και... «αράουτ».
Να μην ξεχάσω να ευθυγραμμιστώ πλήρως με τη γραμμή που θα δώσουν οι opinion makers της ομάδας που υποστηρίζω. «Μα» και «μου» δεν χωρούν σ' αυτές τις περιπτώσεις. Όποιος δεν είναι μ’ εμάς είναι με τους άλλους. Δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνουμε τα αυτονόητα τώρα και να διαθέτουμε κρίση μες την κρίση.