Έτοιμος να αναλάβει μια πολύ δύσκολη αποστολή ερχόμενος στον Παναθηναϊκό στην πιο περίπλοκη στιγμή της σύγχρονης ιστορίας του είναι ο Όντεντ Κάτας. Ουδείς μπορεί να είναι βέβαιος αν θα τα καταφέρει, οι αμφιβολίες για το αν έχει την ικανότητα να αντεπεξέλθει είναι ως ένα σημείο λογικές, αλλά για ένα πράγμα μπορεί να είναι σίγουροι όλοι: ο Ισραηλινός τεχνικός έχει μάθει να ζει με τις αντιξοότητες από μικρός και να βλέπει τα πράγματα με διαφορετικό μάτι, ίσως επειδή έχει και ετεροχρωμία ίριδας.
Τίποτα δεν του χαρίστηκε, τίποτα δεν ήρθε εύκολα στο δρόμο του και οι αναποδιές ήταν πολλές… Από το όνειρο του ΝΒΑ που σταμάτησε το ξαφνικό lockout του 1998, μέχρι τα καψώνια του Ομπράντοβιτς όταν ήρθε στον Παναθηναϊκό κι από τον τραυματισμό που κατέστρεψε μια πολλά υποσχόμενη και ήδη σπουδαία καριέρα στα 26, μέχρι την στροφή στην προπονητική που είχε επιτυχίες αλλά και αποτυχίες μέχρι τώρα.
«Όργια» στη Μακάμπι και… παραλίγο ΝΒΑ
Παιδί μεταναστών, από Αιγύπτιο πατέρα και Αλγερινή μητέρα, το άστρο του Όντεντ Κάτας έλαμψε νωρίς. Οι εμφανίσεις του σε Μακάμπι Ραμάτ Γκαν και Χάποελ Γκαλίλ Ελιόν δεν μπορούσαν να ξεφύγουν από τα ραντάρ της Μακάμπι Τελ Αβίβ που τον απέκτησε το 2005. Μαζί της κέρδισε τέσσερα πρωταθλήματα (όντας και MVP το 1998), δύο Κύπελλα και κλήθηκε στην Εθνική Ισραήλ, με την οποία ήταν και πρώτος σκόρερ στο Ευρωμπάσκετ του 1997! Το ΝΒΑ δεν έμεινε ασυγκίνητο. Ο Κάτας πέταξε για τις ΗΠΑ, συζήτησε με αρκετές ομάδες και τελικά συμφώνησε με τους Νικς, αλλά δεν έπαιξε ποτέ εκεί. Το lockout του 1998 στο ΝΒΑ ακύρωσε τη συμφωνία και όταν η λίγκα άρχισε, ο Κάτας ήθελε να τηρήσει τον λόγο του μένοντας ως το τέλος της σεζόν στη Μακάμπι. Το καλοκαίρι, δε, η πρόταση του Παναθηναϊκού παραήταν μεγάλη για να την απορρίψει…
Τα καψώνια του Ομπράντοβιτς και τα κλάματα
Ο Όντεντ Κάτας αποτέλεσε μια από τις πρώτες μεγάλες μεταγραφές της χρυσής εποχής Ομπράντοβιτς το καλοκαίρι του 1999. Όμως ο Ισραηλινός δεν… καλοπέρασε μέχρι να κερδίσει την εμπιστοσύνη του «Ζοτς». Τα καψώνια στα οποία τον υπέβαλε στο ξεκίνημα είχαν φέρει τον Ισραηλινό στα όριά του.
«Στην αρχή είχα μεγάλη δυσκολία να προσαρμοστώ στη μέθοδο δουλειάς του Ομπράντοβιτς. Μου έκανε πολύ δύσκολη τη ζωή. Άκουσα αργότερα ότι αυτό είχε συμβεί και σε άλλους παίκτες. Ίσως επειδή είχα ένα συγκεκριμένο στάτους στη Μακάμπι φοβόταν ότι θα έπαιζα εγωιστικά και ήθελε να με δοκιμάσει. Εγώ σταρ; Είχα πάει σε μια ομάδα με τον Μποντιρόγκα, τον Ρέμπρατσα, τον Τζεντίλε, τον Αλβέρτη… Ποιος ήμουν εγώ; Ο σταρ στην ομάδα ήταν ο Ομπράντοβιτς», είχε δηλώσει σε συνέντευξή του όπου εξιστόρησε και μια στιγμή στην οποία «έσπασε» από την αφόρητη πίεση. «Θυμάμαι μια μέρα μετά την προπόνηση άρχισα να κλαίω στα αποδυτήρια. Ο Αλβέρτης, ο Μποντιρόγκα και ο Τζεντίλε ήρθαν κοντά μου και ο Φράγκι μού είπε ‘Έλα, θα μιλήσουμε στον Ομπράντοβιτς’. Ήταν η πρώτη μου χρονιά μακριά από το Ισραήλ, ένιωθα ότι με πίεζε στα όριά μου και είχα λυγίσει».
Έλαμψε για το δεύτερο αστέρι
Ο Κάτας δεν «έσπασε» από την πίεση του Ομπράντοβιτς, οι δυο τους βρήκαν κώδικα επικοινωνίας και ο Ισραηλινός μεγαλούργησε στα χέρια του κορυφαίου προπονητή. «Ήταν ένας παίκτης με τρομερή αυτοπεποίθηση, γεννημένος νικητής», θα πει χρόνια μετά γι’ αυτόν ο Ομπράντοβιτς.
Το άστρο του έλαμψε πιο λαμπερά από ποτέ στον τελικό του Final Four της Θεσσαλονίκης. Αντιμέτωπος με το παρελθόν του, τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, ήταν το «κλειδί» του τελικού (73-67) με 17 πόντους, πολλούς σε κρίσιμες στιγμές, χάνοντας στα… σημεία το βραβείο του MVP από τον Ζέλικο Ρέμπρατσα. «Είναι η πιο χαρούμενη και συνάμα η πιο στενάχωρη μέρα της ζωής μου», δήλωνε μετά τον τελικό απέναντι στην αγαπημένη του ομάδα ο Κάτας. Λίγο πριν επιβιβαστεί στο αεροπλάνο της επιστροφής για την Αθήνα, οπαδοί της Μακάμπι τον πλησίασαν και τα μέλη της αποστολής φοβήθηκαν για… προπηλακισμό, αλλά απλώς ήθελαν να τον αποθεώσουν. Τόσο αγαπητός ήταν στην ομάδα του λαού.
Άδοξο τέλος μόλις στα 26
Η κατάκτηση της Ευρωλίγκας θα έπρεπε να είναι μόνο η αρχή μιας σπουδαίας καριέρας. Δυστυχώς αποδείχτηκε πως ήταν το τέλος της. Λίγους μήνες μετά τον τίτλο στη Θεσσαλονίκη, ο Κάτας στη διάρκεια προετοιμασίας στην Ρόγκλα είχε έναν σοβαρό τραυματισμό στην επιγονατίδα από τον οποίο πρακτικά δεν ανέρρωσε ποτέ. Η πορεία του στα παρκέ τερματίστηκε γρήγορα και άδοξα, αφού τα πολλαπλά χειρουργεία δεν διόρθωσαν το πρόβλημα.
«Σταμάτησα πολύ νέος, δεν ήμουν ούτε 26 χρονών! Θα ήθελα να δω τι παίκτης θα ήμουν στα 30 μου, πόσο θα είχα βελτιωθεί και πόσο καλός θα ήμουν. Και αυτό με σκοτώνει! Ακόμα και σήμερα, ονειρεύομαι να ξαναπαίξω μπάσκετ», δήλωσε χρόνια μετά. Ο ίδιος βρέθηκε ακόμη και σε δικαστική διαμάχη με ασφαλιστική εταιρεία για την αποζημίωση που διεκδικούσε για τον τραυματισμό που τερμάτισε την καριέρα του, αλλά και με τον Παναθηναϊκό ισχυριζόμενος πως είχε υπογράψει για 2+1 χρόνια και όχι για 1+1.
Στροφή στην προπονητική
Σε ηλικία που κανονικά θα έπαιζε μπάσκετ, ο Όντεντ Κάτας έγινε… αναγκαστικά προπονητής για να μείνει κοντά σε αυτό που αγαπά. Εκμεταλλευόμενος το όνομα που είχε «χτίσει» ως παίκτης και προσωπικότητα του μπάσκετ στο Ισραήλ, κάθισε στον πάγκο της Χάποελ Γκαλίλ Ελιόν για τρία χρόνια κερδίζοντας και το βραβείο του κόουτς της χρονιάς το 2007. H μεγάλη Μακάμπι δεν δίστασε να ποντάρει πάνω του αναθέτοντας τα ηνία της ομάδας το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου, αλλά ο Κάτας αποδείχτηκε ανέτοιμος για ένα τέτοιο βάρος. Λίγο πριν έρθει το 2008, μετά από τρεις ήττες σε οκτώ ματς πρωταθλήματος και αρνητικά αποτελέσματα στην Ευρωλίγκα παραιτήθηκε.
Επέστρεψε στην ασφάλεια και τη λιγότερη πίεση της Χάποελ Γκαλίλ Γκιλμπόα (όπως λεγόταν πλέον), με την οποία έφτασε ένα σουτ μακριά από την πρόκριση επί της… Μακάμπι στο Final Four πρωταθλήματος το 2009, αλλά τα κατάφερε το 2010 απέναντι στην ομάδα του λαού. Η συνέχεια δεν ήταν ανάλογα πετυχημένη. Η επόμενη… προαγωγή του ήταν για την Χάποελ Ιερουσαλήμ, όπου δεν τα κατάφερε, όπως συνέβη σε Χάποελ Εϊλάτ και Χάποελ Τελ Αβίβ.
Νέα ώθηση ως ομοσπονδιακός
Μετά από μια δύσκολη εξαετία σε συλλογικό επίπεδο, ο Κάτας επέστρεψε στο προσκήνιο μέσω της ομοσπονδίας του Ισραήλ. Το 2017 ανέλαβε την U20 της χώρας, με την οποία έφτασε αήττητος στον τελικό του Ευρωπαϊκού Νέων Ανδρών του Ηρακλείου, αλλά έχασε από την Ελλάδα του Ηλία Παπαθεοδώρου. Η ομοσπονδία αποφάσισε να του εμπιστευτεί τη θέση του προπονητή της Ανδρών, αλλά δεν κατάφερε να οδηγήσει την ομάδα του στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου χάνοντας στα προκριματικά δύο φορές από την Ελλάδα. Το περασμένο καλοκαίρι ήρθε σε ρήξη με τη διοίκηση της ομοσπονδίας, όταν κατέθεσε αγωγή για οφειλόμενα χρήματα (75.000 ευρώ) και αρχικά η διοίκηση αποφάσισε να τον απομακρύνει. Η ομοσπονδία απάντησε πως ο Κάτας μπήκε λόγω της πανδημίας σε καθεστώς αναστολής όπως και οι περίπου 500 υπάλληλοι και συνεργάτες της και πως ο ίδιος δεν θα έπρεπε να περιμένει να έχει διαφορετική μεταχείριση. Αν και ο Πίνι Γκέρσον ήταν έτοιμος να του… φάει τη θέση, τελικά η κρίση ξεπεράστηκε, ο Κάτας παρέμεινε στη θέση του και το Ισραήλ με 4/4, νικώντας μεταξύ άλλων και την Ισπανία, προκρίθηκε ήδη μαθηματικά στα τελικά του Ευρωμπάσκετ 2022.
Κεφάλαιο… Χάποελ Ιερουσαλήμ
Η Χάποελ Ιερουσαλήμ αποφάσισε να δώσει δεύτερη ευκαιρία στον Όντεντ Κάτας τον Φλεβάρη του 2018. Παρότι όμως κατέκτησε δύο φορές το Κύπελλο και μία το Λιγκ Καπ, δεν κατάφερε να πάρει το πρωτάθλημα (σταμάτησε στα ημιτελικά) ή να διακριθεί στο Basketball Champions League, μολονότι είχε ένα από τα μεγαλύτερα μπάτζετ στη διοργάνωση. Στη διοργάνωση της FIBA αποκλείστηκε την προηγούμενη διετία στα προημιτελικά, το 2019 σε διπλά ματς από την Τενερίφη και τον Οκτώβριο στο Final 8 του ΟΑΚΑ (έχοντας ως παίκτη για έναν αγώνα τον Νίκο Παππά) από την Μπούργος. Στο τρέχον πρωτάθλημα η Χάποελ είναι στο 7-2 και στο BCL παλεύει για την πρόκριση στους «16» έχοντας 2-2.
Ο Παναθηναϊκός έρχεται να του προσφέρει μια ευκαιρία ζωής, σαφώς σε πιο ώριμη ηλικία από ό,τι τον είχε εμπιστευτεί η Μακάμπι. Εκείνος είναι έτοιμος να αφήσει τη θαλπωρή της πατρίδας του και της οικογένειάς του (έχει τρεις κόρες, τη μία από μια σχέση με γνωστή παρουσιάστρια του Ισραήλ και τις άλλες δύο από την τωρινή του σύζυγο) για να αναλάβει μια αποστολή πολύ δύσκολη, ίσως και αυτοκτονίας. Αλλά είπαμε, ο Όντεντ Κάτας είναι γεννημένος για τα δύσκολα.
_002655.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
