Ό,τι και να λέμε, είναι άνθρωπος των τίτλων!

Συνήθως όταν ακούει κάποιος το όνομα του Ράφαελ Μπενίτεθ ή θα γελάσει ή θα κάνει μια γκριμάτσα του τύπου: «έλα μωρέ τώρα…». Ανεξάρτητα με το αν γουστάρει κάποιος τον Ισπανό τεχνικό, τις τακτικές που ακολουθεί και τον τρόπο που παρατάσσει τις ομάδες του, οφείλει να παραδεχθεί ότι είναι ένας άνθρωπος των τίτλων και των… ρεκόρ.

Γράφει ο Τάσος Νικολόπουλος

Στα 55 του χρόνια, ο «Ράφα» έχει καταφέρει να βρεθεί σε σπουδαία clubs με ιστορία και παρότι δεν μακροημέρευσε σε όλα, είχε τον τρόπο να γράφει ιστορία, κατακτώντας τρόπαια. Και το παλμαρέ τίτλων του θα το ζήλευαν πολλοί εν ενεργεία και όχι μόνο συνάδελφοί του.

Τελευταίο επίτευγμα είναι η ισοφάριση του ρεκόρ της μεγαλύτερης σε έκταση νίκης στην ιστορία του Champions League, με το 8-0 της Ρεάλ Μαδρίτης σε βάρος της Μάλμε. Το επιπλέον… παράσημο για τον Ισπανό τεχνικό είναι ότι τον Νοέμβριο του 2007 ήταν ο ίδιος στον πάγκο της Λίβερπουλ, όταν οι «κόκκινοι» διέσυραν με το ίδιο σκορ τη Μπεσίκτας και πάλι στη φάση των ομίλων. Αν το καλοσκεφτεί κάποιος, είναι ελαφρώς… αδιανόητο αυτό που έχει καταφέρει. Να είναι, δηλαδή, το σημείο αναφοράς στις δύο μεγαλύτερες νίκες στην ιστορία της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης. Ποιος; Αυτός, του οποίου οι ομάδες δεν φημίζονται για το θέαμα που προσφέρουν…

Πέραν αυτού, ο Ράφα Μπενίτεθ είναι ο άνθρωπος που οδήγησε τη Βαλένθια στην κατάκτηση του ισπανικού πρωταθλήματος το 2002 (μετά από 31 χρόνια), ενώ δύο σεζόν μετά, ξαναπήρε το πρωτάθλημα, οδηγώντας τις «νυχτερίδες» και στην κατάκτηση του Κυπέλλου UEFA. Στη Λίβερπουλ έμεινε έξι χρόνια, αλλά η διετία 2005-2006 ήταν η καλύτερη. Οι «κόκκινοι», μετά από 21 χρόνια, ανέβηκαν στην κορυφή της Ευρώπης, κατακτώντας το Champions League του 2005 και ακολούθησαν το ευρωπαϊκό Super Cup (2005), το Κύπελλο Αγγλίας (2006) και το Community Shield (2006).

Στην Ίντερ, που προερχόταν από το treble του 2010, έμεινε μόλις έξι μήνες, αλλά πρόλαβε να πάρει με τους «νερατζούρι» το Σούπερ Καπ και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, ενώ με την Τσέλσι κατέκτησε το Europa League της σεζόν 2012-13. Στην τελευταία διετία του στη Νάπολι, οδήγησε τους «παρτενοπέι» στην κατάκτηση του Κυπέλλου και του Σούπερ Καπ το 2014. Δεν τα λες και λίγα, με την Ρεάλ Μαδρίτης να αποτελεί το καινούργιο του στοίχημα…

Μπορεί να τον κατηγορούν ότι δεν τα πάει καλά με τον πρωταθλητισμό, αφού με εξαίρεση τη Βαλένθια στο ξεκίνημα της καριέρας του, δεν έχει καταφέρει με άλλη ομάδα να κατακτήσει κάποιο πρωτάθλημα. Δεν είναι ότι δεν είχε «γεμάτα» ρόστερ, αλλά μπορεί να φταίει και η νοοτροπία του. Μπορεί η σχέση του με τους ποδοσφαιριστές να μην είναι η καλύτερη (πρόσφατο το παράδειγμα με τον Κριστιάνο Ρονάλντο). Μπορεί τελικά να έχει πρόβλημα σε ό,τι αφορά τη διαχείριση μεγάλων προσωπικοτήτων, μπορεί, μπορεί, χίλια δυο μπορεί…

Όμως, στο τέλος της ημέρας αυτά που μένουν είναι οι τίτλοι. Και ανεξάρτητα αν τον γουστάρει κάποιος ή όχι, η ιστορία γράφει μέχρι τώρα, ότι ο Ράφα Μπενίτεθ έχει κατακτήσει τρόπαια ή ανόδους με όλες τις ομάδες στις οποίες έχει δουλέψει, ενώ ακόμη και σήμερα παραμένει ο μοναδικός προπονητής που έχει κατακτήσει το Champions League, το Europa League και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων.