Ο Σιμόες, το «πρέπει» του Γενάρη και το ζητούμενο σερί ως το φινάλε του α’ γύρου

Τη στιγμή που τελειώνει το ματς με τη Βίντι, ο καθένας από εμάς που ζει αυτή την ομάδα από κοντά, κατανοεί την υπέρβαση που έχει γίνει. Η ΑΕΚ με ελάχιστη βοήθεια, στην πραγματικότητα μία και τον Άλεφ στο ματς με την Σέλτικ, έχει πετύχει τον πρώτο μεγάλο στόχο της χρονιάς. Ο τρόπος με τον οποίο πέφτουν στο χορτάρι οι ποδοσφαιριστές της Ένωσης, δεν μαρτυρά μόνον την λύτρωση για τη δικαίωση της υπερπροσπάθειας. Εκεί σκέφτηκα πως οι επόμενοι μήνες θα είναι δύσκολοι. Σε καμία περίπτωση δε, όταν τελείωσε το ματς με τους Ούγγρους, δε λογάριαζα πως δεν θα γίνονταν οι δύο περιβόητες προσθήκες.

Η ΑΕΚ ήταν επόμενο να έχει απώλειες στα πρώτα έξι παιχνίδια. Θα μπορούσε κανείς να το αντιληφθεί, λόγω του δύσκολου προγράμματος, ειδικά από τη στιγμή που υπήρχαν και αγώνες Τσάμπιονς Λιγκ. Η ΑΕΚ δεν ήταν χειρότερη στα δύο ντέρμπι, έχασε από τον ΠΑΟΚ και έφερε ισοπαλία με τον Ολυμπιακό. Την ίδια ώρα έπρεπε να έχει μια επιτυχημένη μετάβαση από το δόγμα του Μανόλο σε έναν άλλο τύπο παιχνιδιού, όπου θα πρέπει να παίξει πιο επιθετικό και συνδυαστικό ποδόσφαιρο. Αυτό με δεδομένο πως οι δύο προσθήκες δεν έγιναν, έκανε την κατάσταση ακόμα πιο δυσχερή.

Κατά τη γνώμη μου η ΑΕΚ δεν έχει το απόλυτο ρόστερ για να υπηρετήσει αυτό που θέλει ο Ουζουνίδης. Κι αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με το μπροστινό κομμάτι, αλλά κυρίως με το μεσοαμυντικό. Η πρωταθλήτρια Ελλάδος, όφειλε να έχει στις τάξεις της έναν γρήγορο σέντερ μπακ, από τη στιγμή που η άμυνα μοιραία ανεβαίνει πιο ψηλά λόγω του στιλ του παιχνιδιού. Ανεξάρτητα με το αν θα ήταν καλός ή όχι ο Σιμόες, η γνώμη μου είναι πως χρειαζόταν ένας τουλάχιστον χαφ. Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, αυτή την ώρα έχει ανάγκη από δύο.

Ο Σιμόες δεν είναι παιδί που δεν καταθέτει τα πάντα και θα ήταν άδικο να αναφέρει κανείς κάτι τέτοιο. Είναι θεμιτό να υπάρχει στο μυαλό του το θέμα του συμβολαίου. Για μένα όμως το πρόβλημα είναι κατά βάση αγωνιστικό. Όπως σημείωσα τη γνώμη μου και προχθές σε σχόλιο ενός μπλογκ καλού συναδέλφου της Ένωσης, με τον τρόπο παιχνιδιού του Ουζουνίδη, ο Σιμόες πρέπει να καλύψει περισσότερους χώρους. Κάτι τέτοιο μετά από τρεις εξοντωτικές σεζόν και με δεδομένο πως το κομμάτι της ανάπτυξης δεν είναι δυνατό σημείο του Πορτογάλου, είναι φανερό πως προκαλεί θέμα. Άλλη η ΑΕΚ του Πογιέτ και του Χιμένεθ που έπαιζαν πιο επιφυλακτικά. Εκεί η Ένωση ήταν μαζεμένη. Τώρα όμως οι απαιτήσεις είναι πιο μεγάλες.

Άρα λοιπόν κανείς δεν θέλει να κρύψει κάποιο σφάλμα της διοίκησης. Και διαπραγματευτικά θα ήταν αλλιώς τα πράγματα αν η ΑΕΚ είχε πάρει ένα καλό εξάρι ακόμα, όπως ήθελε ο κόουτς (να του ευχηθούμε και χρόνια πολλά). Για μένα τον Γενάρη χρειάζεται και οκτάρι και γενικά νομίζω πως η Ένωση θα πρέπει να δαπανήσει χρήμα εκεί. Το θέμα δεν είναι τι ζητάει ο Σιμόες, το θέμα είναι να δαπανηθούν και περισσότερα, αν η ΑΕΚ δεν βρει τη χρυσή τομή με τον παίκτη. Αν μείνει ο Σιμόες, τότε η ομάδα πρέπει να βρει κάτι πολύ δυνατό σε οκτώ. Αν όχι πρέπει να βρει και κόφτη και οκτώ και αυτό δεν είναι προς συζήτηση. Είναι απαραίτητο αν θέλει να διεκδικήσει τον τίτλο.

Η ΑΕΚ από τη μέση και μπροστά θα είναι άλλη μετά τη διακοπή. Όσοι είχαμε δει το ελάχιστο δείγμα από Μπογέ (είχα βρεθεί στο Περιστέρι με Ατρόμητο και στο ματς με τη Γαλατά) ξέραμε από τα λίγα που είχαμε δει, πως αυτός ο παίκτης θα κάνει τεράστια διαφορά. Ευελπιστώ πως και ο Πόνσε που δεν έχει ταϊστεί όσο θα έπρεπε, αλλά και οι άλλοι παίκτες που θα επιστρέψουν, θα μπορέσουν να βγάλουν στο γήπεδο το καλύτερο δυνατό. Το πρόγραμμα είναι αρκετά ευνοϊκό και η ΑΕΚ, έχει αποδείξει μέχρι στιγμής πως τα ματς πλην ντέρμπι, έχει τον τρόπο να τα πάρει. Αν οι «κιτρινόμαυροι» κάνουν ένα δυνατό σερί μέχρι το τέλους του α’ γύρου και η ομάδα ενισχυθεί πραγματικά τον Ιανουάριο, το repeat, μόνο απίθανο δεν θα είναι.

ΥΓ: Η διαφορά με τον Σιμόες είναι σημαντική και αυτό είναι γνωστό εδώ και μέρες. Κάποια από τις δύο μεριές θα πρέπει να ρίξει μπόλικο νερό στο κρασί της, αν θέλουν να συνεχίσουν.