Ο Πρίντεζης και η παραδοχή του λάθους

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Το…φλερτ του Ολυμπιακού με τον Γιώργο Πρίντεζη κρατάει εδώ και περίπου πέντε ημέρες. Οι δύο πλευρές, αρχικά και η τρίτη, βρήκαν την άκρη για την επανασύνδεση τους, αλλά η Μάλαγα «κλωτσάει», καθώς θέλει να «ξεφορτωθεί» τον παίκτη που έχει ένα ακόμη χρόνο πλουσιοπάροχο συμβόλαιο και όλα αυτή τη στιγμή είναι στον «αέρα». Ανεξαρτήτως ποια θα είναι η κατάληξη της υπόθεσης, το ερώτημα που προκύπτει, είναι γιατί οι «ερυθρόλευκοι» οδηγήθηκαν στο να στοχεύουν αρχές Απριλίου στην προσθήκη παίκτη, σε συνδυασμό με τα υπέρ και τα κατά της συγκεκριμένης, αν τελικά αυτή πραγματοποιηθεί. Διότι εκτός από το αν θεωρεί κανείςνα βοηθήσει ή όχι ικανό για να βοηθήσει ή όχι τον διεθνή φόργουορντ, βγάζει πολλά και σημαντικά συμπεράσματα και για ένα άλλο, μείζονος σημασίας ζήτημα.

Αυτό, έχει να κάνει με τον αγωνιστικό σχεδιασμό των «ερυθρόλευκων» από την αρχή της χρονιάς, που φαινόταν και ήταν όπως αποδείχθηκε στην Σιένα, λάθος. Άπαντες διέκριναν από την αρχή έλλειμμα ικανών λύσεων στις θέσεις «3» και «4» και ήταν η μόνιμη κουβέντα των φίλων της ομάδας, αλλά και όσων την παρακολουθούν. Δεκτό, το πλάνο εμπεριείχε τον Κλέιζα για την θέση του πάουερ φόργουορντ και πιθανότατα τον Σάτο για αυτή του σμολ, όμως τα γνωστά γεγονότα το…κατακρεούργησαν. Προσθέστε και την επαναλαμβανόμενη ατυχία του Βασιλόπουλου και μετρήστε τα…κουκιά. Ο Ίβκοβιτς, επέλεξε να καλύψει αυτές τις θέσεις με τις προσθήκες των Κέσελ και Νίλσεν, οι οποίοι θα έπαιρναν τις απαραίτητες βοήθειες από τους υπάρχοντες, Παπανικολάου, Μαυροκεφαλίδη, Έρτσεγκ και φυσικά τον Βασιλόπουλο, όταν εκείνος θα επέστρεφε.

Ο Σέρβος φόργουορντ, αν και δεν έχουμε σαφές δείγμα του μέσα στην σεζόν, δεν δείχνει να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες που δημιούργησε στο Μουντομπάσκετ, έχει ταλέντο, αλλά είναι δεδομένο ότι πρέπει να δουλέψει ώρες πάνω σε αυτό. Όσο για τον Νίλσεν, σε καμία περίπτωση δεν περίμενε κανείς να αποδώσει σύμφωνα με τον Κλέιζα γιατί είναι διαφορετικοί παίκτες, είχε δείξει σούπερ στοιχεία στην Βαλένθια, αλλά στην πράξη η προσφορά του είναι μηδαμινή. Ψάχνοντας λοιπόν για λύσεις στο «4» μεσούσης της περιόδου, το βάρος έπεσε στους Μαυροκεφαλίδη και Έρτσεγκ. Ο πρώτος ως ένα βαθμό έχει ανταποκριθεί, αλλά «μασάει» στα δύσκολα, ενώ ο Σέρβος είχε πολύτιμες εκλάμψεις, αλλά δεν αποτελεί κάτι σταθερό, που μπορεί κανείς να ποντάρει πάνω του με σιγουριά. Άλλωστε, έμεινε επειδή δεν βρέθηκε ομάδα που θα μπορούσε να καλύψει το «βαρύ» συμβόλαιό του, οπότε και αυτά που έχει δώσει καλοδεχούμενα είναι.

Οι πιέσεις του Τύπου και των φιλάθλων να αποκτηθεί παίκτης ή παίκτες στις αρχές Νοέμβριου-Δεκεμβρίου όπου υπήρχε το πρώτο δείγμα του νέου Ολυμπιακού δεν έπιασαν τόπο και η συνέχεια είναι γνωστή. Τα αποτελέσματα που ήταν άκρως θετικά, λόγω της εξαιρετικής δουλειάς του προπονητή και της ικανότητάς του να παίρνει το 100% ακόμα και από τον τελευταίο ρολίστα του υλικού που έχει στην διάθεσή του, ελάττωναν διαρκώς αυτή την πίεση, που έπαψε να υφίσταται μετά τα μεγάλα «διπλά» σε ΟΑΚΑ, Βαλένθια και Κωνσταντινούπολη. Οι νίκες δημιούργησαν, ορθώς, την προσδοκία για μεγαλύτερα πράγματα, όμως ο αποκλεισμός και ο τρόπος που επήλθε, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στην έλλειψη ικανών, έτοιμων και με προσωπικότητα λύσεων στις δύο αυτές θέσεις.

Ο χρόνος όμως δεν γυρίζει πίσω. Έγραφα πριν λίγες μέρες ότι ο Ίβκοβιτς δείχνει να έχει καταλάβει τα λάθη του και είναι θετικό ότι γίνεται προσπάθεια να διορθωθούν. Η υπομονή που έκανε με τον Νίλσεν φαίνεται πως εξαντλήθηκε και η επιστροφή του Κέσελ στα ελληνικά παιχνίδια που είναι θέμα ημερών, επιτάσσει την προσθήκη ενός ακόμη παίκτη στη θέση «4». Η αγορά αυτή την στιγμή είναι ερμητικά κλειστή και η μόνη «αχτίδα» φωτός, ήρθε από την μακρινή Ανδαλουσία και την συγκυρία του παραγκωνισμού του Γιώργου Πρίντεζη τον τελευταίο περίπου ενάμιση μήνα. Αν τελικά τα εμπόδια ξεπεραστούν και ο παίκτης επιστρέψει, ο Ολυμπιακός παίρνει ένα μεγάλο, αλλά σχεδόν ανέξοδο ρίσκο. Η απουσία του παίκτη από την δράση και η κακή χρονιά που κάνει φέτος, ίσως αποτελέσουν αξεπέραστο εμπόδιο στο να βοηθήσει και να αποδειχθεί χρήσιμος.

Όμως η λογική λέει, πως με την ψυχολογική ανάταση που θα του προσφέρει αυτή η εξέλιξη, θα τον μετατρέψει σε...άλλο άνθρωπο. Θα πάρει μία μεγάλη ευκαιρία να αποδείξει ότι δεν «τέλειωσε», όπως υποστηρίζουν οι υπεύθυνοι της ισπανικής ομάδας και μάλιστα σε γνώριμα για αυτόν λημέρια, αλλά και στην ομάδα που αγαπάει και ανδρώθηκε. Η πρόκληση είναι μεγάλη και ο Πρίντεζης ξέχωρα αν τον συμπαθεί κανείς ή όχι σαν παίκτη, είναι…πολεμιστής. Σε σύγκριση με τον τωρινό Νίλσεν, μόνο και μόνο από την διάθεση που θα έχει, θα προσφέρει περισσότερα. Καλύτερες άμυνες, ριμπάουντ, ενέργεια στο παρκέ και όποτε το απαιτεί η περίσταση, επιθετικές λύσεις με «όπλο» το άλμα και την διεισδυτικότητά του. Επιπλέον, ξέρει καλά την ψυχολογία των ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό που είναι οι μοναδικοί στόχοι που έχουν απομείνει πλέον. Στο διά ταύτα, έχει πολλές πιθανότητες να αποδειχθεί…μπάλωμα πολυτελείας, σε μία ομάδα που δείχνει πλέον πως έχει μάθει από τα λάθη της και δεν αρνείται να τα παραδεχθεί.

Υ.Γ. Αίσθηση μου και όχι πληροφορία, είναι πως τελικά η Μάλαγα θα παραχωρήσει τον παίκτη, αφού το να παίξει για ένα διάστημα σε μία ομάδα, αποτελεί μονόδρομο για την επίτευξη του στόχου της να…απαλλαγεί από αυτόν. Οι εκτιμήσεις από τα γεγονότα όμως πολλές φορές απέχουν χιλιόμετρα.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις, στο nikosze2001@yahoo.com