Η αναζήτηση γκαρντ που θα αντικαθιστούσε τον μεγάλο άτυχο της χρονιάς, Βαγγέλη Μάντζαρη, τελείωσε για τον Ολυμπιακό στον Ντορόν Πέρκινς. Έπειτα από αρκετές μέρες προσεγγίσεων σε Τζέρεμι Πάργκο, Κρις Κουίν και Ουόλτερ Χοτζ, ο Γιώργος Μπαρτζώκας κατέληξε σε μία εκ των εναλλακτικών περιπτώσεων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο Αμερικανός δεν θα λύσει το πρόβλημα που δημιουργήθηκε από τον τραυματισμό του διεθνούς γκαρντ.
Γράφει ο Νίκος Ζέρβας
Ο 30χρονος παίκτης αποτελεί εκ πρώτης όψης μία καλή λύση, αφού και εμπειρία από τα ευρωπαϊκά γήπεδα έχει και αρκετά από τα χαρακτηριστικά που επιζητούσε η ομάδα διαθέτει. Είναι φιλότιμος στην άμυνα -στα καλά της καριέρας του θα μπορούσε να χαρακτηριστεί εξαιρετικός σε αυτό το κομμάτι- μπορεί να σκοράρει με drive, είναι γρήγορος, βοηθάει στα ριμπάουντ και είναι δημιουργικός, χωρίς όμως να διαθέτει και το καλύτερο δυνατό σουτ από μακρινή απόσταση. Το κυριότερο είναι ότι ο Ολυμπιακός απέκτησε έναν παίκτη που κάνει ξανά τους ρόλους των περιφερειακών του διακριτούς, αφού δεν θα είναι πλέον αναγκασμένος ο Λο –παίκτης αλλαγής ρυθμού- να παίζει 25-30 λεπτά, ενώ και ο Σπανούλης αποκτά σύμμαχο στις διεισδύσεις κόντρα στην αντίπαλη άμυνα.
Όσο το δυνατόν πιο γρήγορα προσαρμοστεί ο Πέρκινς στην φιλοσοφία των «ερυθρόλευκων», τόσο καλύτερα θα είναι για το σύνολο, αφού το rotation θα επανέλθει στα φυσιολογικά του επίπεδα –χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα πρέπει να περιοριστεί ξανά ο χρόνος του εξαιρετικού Σλούκα- και οι ανάσες στα γκαρντ θα δίνονται με μεγαλύτερη ευκολία και μικρότερο ρίσκο. Όμως, προτού βγάλουμε οποιοδήποτε συμπέρασμα και κρίνουμε την μεταγραφή, καλό θα είναι να δούμε σε τι κατάσταση βρίσκεται ο Πέρκινς. Ο τραυματισμός που απεκόμισε ενάμιση χρόνο πριν στη Μακάμπι, έχει οδηγήσει την καριέρα του σε φθίνουσα πορεία, αφού δεν κατάφερε να στεριώσει στις επόμενες ευρωπαϊκές του στάσεις σε Καντού και Ντόνετσκ.
Για να τον υπέγραψε ο Ολυμπιακός θα έχει ψάξει πολύ το θέμα των τραυματισμών του, ειδάλλως δεν έχει νόημα να συζητάμε για το αν και το τι μπορεί να κάνει στο παρκέ. Το γεγονός ότι έρχεται από «γεμάτη» σεζόν σε Ουκρανία και Κίνα –έστω και αν οι απαιτήσεις είναι σαφώς λιγότερες-, αλλά και η δεδομένη «δίψα» που θα έχει να επιστρέψει δυναμικά στο υψηλό επίπεδο δίνουν νότες αισιοδοξίας, αλλά όπως και στις άλλες περιπτώσεις προσθηκών μεσούσης της περιόδου, καλύτερος κριτής είναι το παρκέ.
Follow @ZervasNikolaos