Πολλά είχαν γραφτεί και ειπωθεί για την φετινή τύχη του Παναθηναϊκού. Σαφώς και ήταν υπερβολή πως θα μπορούσε να γίνει μια 2η ΑΕΚ και αυτό το πίστευα ακόμα και μετά από το άσχημο ξεκίνημα. Πολύ απλά γιατί η ΑΕΚ δεν είχε παίκτες όπως ο Μπεργκ, ο Φιγκερόα ή ο Πράνιτς ή κάποιον έμπειρο πίσω όπως ο Σίλντεφελντ για παράδειγμα.
Η πλακίτσα είναι καλή, αλλά για να μετουσιωθεί σε λογικό επιχείρημα, υπάρχει μεγάλη διαδρομή να διανύσεις. Πριν αρχίσει το πρωτάθλημα είχα ξεκαθαρίσει, πως έχω καλό feeling για τον φετινό Παναθηναϊκό. Σε τι ακριβώς μπορεί να μεταφραστεί αυτό το καλό προαίσθημα δεν γνωρίζω. Ωστόσο, όσο περνάνε οι αγωνιστικές λιγότερο πείθομαι πως ο ΠΑΟΚ μπορεί να καταδιώξει τον Ολυμπιακό, περισσότερο πως οι «πράσινοι» ειδικά τώρα, που έχουν πιο γεμάτο οπλοστάσιο, μπορούν να περάσουν τον Δικέφαλο του Βορρά, τουλάχιστον στην κανονική διάρκεια.
Ξάφνου οι «πράσινοι» μοιάζουν γεμάτοι, τουλάχιστον στην επίθεση. Ο Μπεργκ φορμάρεται, ο Φιγκερόα μοιάζει πολύ πιο έτοιμος συγκριτικά με τη στιγμή που ήρθε την προηγούμενη σεζόν, ενώ υπάρχει και ο Κλωναρίδης που μπορεί να βοηθήσει και ένας Ντίνας που ξεθαρρεύει. Ο Πράνιτς ανεβαίνει, ο Ατζαγκούν έδειξε θετικά δείγματα. Από την άλλη μεριά για τον ΠΑΟΚ, τα πράγματα λειτουργούν κάπως αντίθετα. Ο Στοχ σήκωσε μεγάλο μέρος στην αρχή της σεζόν και τώρα πέφτει. Ο Νέτσιντ δείχνει πως θέλει καιρό, Κλάους και Σαλπιγγίδης δεν βρίσκονται σε καλό φεγγάρι και ο ΠΑΟΚ έχει και την Ευρώπη.
Το ματς της προσεχούς εβδομάδας θα είναι σημαντικό, όχι όμως καθοριστικό. Για να είμαστε ειλικρινείς, το μαχαίρι στο λαιμό το έχει ο Δικέφαλος του Βορρά. Ακόμα και ισοπαλία θα τον αφήσει πιο μακριά από τον Ολυμπιακό από νωρίς και ο Παναθηναϊκός φέτος, αν συνεχίσει ν’ ανεβαίνει, θα είναι παραπάνω από αξιοπρεπέστατος. Ο κόσμος των «πράσινων» έκανε υπομονή και θ’ ανταμειφθεί. Αυτός του ΠΑΟΚ, δεν είμαι βέβαιος για το πόση υπομονή μπορεί να κάνει φέτος, αν ο Ολυμπιακός απομακρυνθεί από νωρίς και υπάρχει και ένας αναπάντεχα θετικός και μη αναμενόμενος Παναθηναϊκός να διεκδικεί στα ίσια, την δεύτερη θέση.