Ο Πάλμερ είναι ωστόσο μια κατηγορία μονος του αφού κάνει με τη μπάλα στα πόδια τις πάσες που έβγαζε ο Χοντλ το κοντρόλ και την τεχνική κατάρτιση του Μπρουκινγκ και έχει την επιτάχυνση που διέκρινε τον Γκασκοιν. Μόνο που σκοράρει με συχνότητα που θα ζήλευαν και σεντερ φορ. Έχει όλο το πακέτο να γίνει σούπερ σταρ φτάνει να μείνει μακριά από τραυματισμούς.
Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Είναι ένας εκπληκτικός ποδοσφαιριστής. Δεν χρειάζεται ένας ποδοσφαιρόφιλος να έχει ιδιαίτερες γνώσεις και ικανότητες πάνω στην ανάλυση του αθλήματος, ώστε να καταλάβει πόσο καλός είναι ο Κόουλ Πάλμερ.
Πρόκειται πραγματικά για έναν παίκτη που μπορεί να κάνει τα πάντα μέσα στο γήπεδο. Διότι απλώς, διαθέτει τεράστια «γκάμα» στο παιχνίδι του. Σουτάρει εξαιρετικά από μακριά, τελειώνει άψογα τις φάσεις από κοντά, σκοράρει εύκολα, πασάρει με οξυδέρκεια.
Γνωρίζει πότε πρέπει να κρατήσει περισσότερο την μπάλα στα πόδια του, ξέρει πότε πρέπει να παίξει πιο άμεσα. Είναι τυχερή η Τσέλσι που τον διαθέτει στο ρόστερ της; Είναι! Θα έπρεπε να τον έχει διατηρήσει η Μάντσεστερ Σίτι του Πεπ Γκουαρδιόλα; Δεν το γνωρίζω! Πάντως, αυτό που είχα δει πριν από δύο χρόνια, στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» στον τελικό του Σούπερ Καπ, ήταν εκπληκτικό! Και ίσως και ο ίδιος ο Πεπ να σκέφτεται πως ο Πάλμερ τελικά δεν ήταν ένας ακόμα εξτρέμ ή ακραίος αλλά το πλησιέστερο που θα έβρισκε για την επόμενη μέρα χωρίς τον Ντε Μπρόινε. Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του Χρήστου Σωτηρακόπουλου στο england365.gr