Ο Ουζουνίδης και το… αλφάβητο!

Η νίκη επί του ΠΑΟΚ ασφαλώς και δεν έλυσε τα προβλήματα του Παναθηναϊκού. Και πως θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο, αφού υπάρχουν πολλά… θέματα στην ομάδα. Για να λυθούν, χρειάζεται δουλειά, υπομονή, ομαδικό πνεύμα και ξεκάθαρους ρόλους. Οι «πράσινοι» κέρδισαν σχετική ηρεμία μετά από αυτό το τρίποντο, αλλά ακόμη βρίσκονται στην αρχή της επιστροφής στην κανονικότητα.

Γράφει ο Τάσος Νικολόπουλος

Μπορεί ο Μαρίνος Ουζουνίδης να βρίσκεται ελάχιστες μέρες στο «τιμόνι» της ομάδας, αλλά έχει διαπιστώσει ότι εκτός από το καθαρά αγωνιστικό-τακτικό κομμάτι, έχει να διαχειριστεί και άλλες εξίσου δύσκολες καταστάσεις. Ίσως και δυσκολότερες. Ασφαλώς και αν έρχονται τα αποτελέσματα, η δουλειά του θα γίνεται ευκολότερη, αλλά ανεξάρτητα από αυτά, φαίνεται από τα πρώτα «θέλω» του προς τους ποδοσφαιριστές ότι μπροστά του υπάρχει ένας «γολγοθάς» που πρέπει να ανεβεί, προκειμένου ο σύλλογος να ξαναμπεί στον σωστό δρόμο.

Κατ’ αρχήν η πρώτη νίκη του, πριν από αυτή επί του ΠΑΟΚ, ήταν ο τρόπος που διαχειρίστηκε το «ντου» των οπαδών στην πρώτη του προπόνηση. Το ξεπέρασε επιδεικνύοντας ώριμη και ψύχραιμη συμπεριφορά και χωρίς να δοθεί μεγάλη έκταση στο θέμα. Άλλος στη θέση του μπορεί να… έφευγε τρέχοντας, αλλά εκείνος φρόντισε να λυθεί «εντός των τειχών». Την ίδια ημέρα προσπάθησε να τονώσει την ψυχολογία των ποδοσφαιριστών του, κάνοντάς τους να αισθανθούν και πάλι σημαντικοί και ικανοί. Κάτι που φαινόταν δια γυμνού οφθαλμού.

Ένα από τα πρώτα πράγματα που τους ζήτησε ήταν να πάψουν να ασχολούνται με τους διαιτητές. Πολύ σημαντικό για τον Παναθηναϊκό των τελευταίων χρόνων, αφού οι διαμαρτυρίες είχαν μπει στο πετσί των παικτών, ανεξάρτητα με το αν είχαν δίκιο ή άδικο. Αυτό από μόνο του προκαλεί αναστάτωση και «χαλούσε» την ηρεμία της ομάδας και τα νεύρα ήταν στην πρώτη γραμμή. Σίγουρα δεν είναι εύκολο να το αποβάλλουν σε μια μέρα, αλλά θα είναι τεράστια νίκη του προπονητή, αν καταφέρει να τους αλλάξει το τσιπάκι σε αυτό το κομμάτι. Αν τα καταφέρει, μόνο κερδισμένη θα βγει η ομάδα. Ζημιωμένη σίγουρα όχι…

Επίσης, το να πρέπει ο Παναθηναϊκός να αποκτήσει ταυτότητα ως ομάδα τον μήνα Δεκέμβριο, μόνο κολακευτικό δεν είναι, ούτε για τον σύλλογο, ούτε για τον προηγούμενο προπονητή, αλλά αποτελεί μια πραγματικότητα. Και όπως ο Πάουλο Μπέντο στον Ολυμπιακό στο ξεκίνημα της σεζόν, ο Μαρίνος Ουζουνίδης θα προσπαθήσει να το πετύχει μέσα από τους αγώνες και όχι μέσα από τα φιλικά προετοιμασίας. Μπορεί να είναι και καλύτερα, αλλά θα πρέπει να συνδυάζεται με αποτελέσματα και όχι απαραίτητα με θέαμα. Γιατί και ο ΠΑΟΚ παίζει σε γενικές γραμμές ωραίο ποδόσφαιρο, αλλά βρίσκεται ελαφρώς πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού. Την κορυφή δεν την βλέπει καν…

Ο Παναθηναϊκός δεν έχει ταυτότητα ως ομάδα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, αλλά και έξω από αυτό, τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Όταν φτάνει ο προπονητής να κάνει «παράπονο», μετά τη νίκη επί του ΠΑΟΚ, και να ζητάει από τους παίκτες να πανηγυρίζουν όλοι μαζί στα γκολ και όσοι αγωνίζονται και όσοι βρίσκονται στον πάγκο, μπορεί πολύ εύκολα να καταλάβει κανείς ότι τίποτε δεν λειτουργούσε κανονικά. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν είναι ομάδα και αποτελεί έναν από τους λόγους της κατρακύλας.

Φαίνεται, λοιπόν, από την απλή καθημερινότητα ότι ο Μαρίνος Ουζουνίδης έχει πολλή δουλειά και έχει ξεκινήσει να μαθαίνει στους παίκτες του το αλφάβητο. Κάποια πράγματα μπορεί να μοιάζουν αυτονόητα, αλλά στην πράξη αποδεικνύεται ότι δεν είναι. Προσωπικά, πιστεύω ότι έχει όλα τα φόντα να επαναφέρει τον Παναθηναϊκό εκεί που πρέπει, αλλά όσο ικανός και δουλευταράς κι αν είναι, δεν θα τα καταφέρει, αν δεν βοηθηθεί από… ψηλά, δηλαδή από τον Γιάννη Αλαφούζο. Αυτός αποφάσισε να του δώσει τα κλειδιά της ομάδας και αυτός είναι που πρέπει να αλλάξει τον συνολικό τρόπο λειτουργίας του συλλόγου, ώστε ο Παναθηναϊκός να ελπίζει σε καλύτερες μέρες…