Ο Ολυμπιακός ανέβασε την πίεση παντού και πήρε σημαντική παρτίδα

Τα όσα προηγήθηκαν όλες τις εβδομάδες που πέρασαν από την στιγμή που διεκόπη το πρωτάθλημα για τις γιορτές, μέχρι αυτό το ΣΚ, έπαιξαν σημαντικό ρόλο. Στην εκπομπή του Σαββάτου με τον Τάσο Τσατάλη και αφού ο ΠΑΟΚ είχε ήδη χάσει το αήττητο των 51 αγώνων, ανέφερα πως το επικοινωνιακό παιχνίδι στο πόλεμο των παρασκηνίων και της πίεσης, ο Ολυμπιακός τον ξέρει καλά. Ο ΠΑΟΚ ακολούθησε σε αυτή την τακτική, γνωρίζοντας πως μπορεί να έχει βελτιωθεί και αυτός παρασκηνιακά, έχει τα ηνία, αλλά ακόμα δεν μπορεί να ασκήσει την πίεση στον βαθμό που μπορεί να το πράξει ο Ολυμπιακός. Απέμενε να μάθουμε τι θα γινόταν στο Καραϊσκάκη. Τώρα που ξέρουμε, νομίζω πως στον ΠΑΟΚ, κατάλαβαν πως σε αυτό το κομμάτι, ακόμα και αν η ΕΠΟ βρίσκεται στην δική του σφαίρα επιρροής, ακόμα θέλει πολλά μαθήματα για να φτάσει τον master.

Τα γράφω όλα αυτά γιατί ξέρω πως οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού θ’ ασχοληθούν με το πέναλτι που δικαίως ζήτησαν οι Παναθηναϊκοί και για το οποίο διαμαρτύρονται πιο έντονα οι ΠΑΟΚτσήδες. Ο Γκεστράνιους ήταν πιεσμένος, γιατί πολύ απλά η κατάσταση θα ξεφύγει και άλλο και η πίεση θα γίνει μεγαλύτερη από όλους και για τους ξένους διαιτητές. Βλέπω εκείνους που αποθέωναν μάλιστα τις διαιτησίες των ξένων, να σκυλομετανιώνουν για τους ύμνους που έχουν γράψει και να καταπίνουν…μολύβια και πληκτρολόγια. Ο ΠΑΟΚ που υμνούσε τους ξένους διαιτητές έβγαλε την ώρα που γράφεται το κείμενο, διαρροή για την διαιτησία του ντέρμπι αιωνίων.

Την πίεση ανέβασε σαφώς και ο Δημήτρης Μελισσανίδης, όταν την έπεσε στον Κάκο στον τηλεοπτικό αέρα του Open. Αν δεν είχε γίνει αυτή η παρέμβαση, χλωμό το βλέπω να έπαιρνε η Ένωση κάποιο από τα πέναλτι που τελικά δόθηκαν και ήταν απέναντι στον Παναιτωλικό.

Όπως ανέβασε την πίεση ο Ολυμπιακός εκτός γραμμών, την ανέβασε στο β’ μέρος και με την αλλαγή συστήματος του Μαρτίνς που πέρασε τον Μπενζιά μέσα και έπαιξε ανάποδο τρίγωνο. Ο Δώνης έστησε πανέξυπνα τον Παναθηναϊκό που με τα τρίγωνα τα οποία δημιούργησε στα άκρα στο πρώτο μέρος, προβλημάτισε έντονα και θα μπορούσε να προηγηθεί. Ωστόσο στην επανάληψη, η αλλαγή του Μαρτίνς, έκανε τον Παναθηναϊκό πιο αδύναμο στο να τον πιέσει, για να κάνει το λάθος. Ήρθε μια απότομη κάμψη των «πρασίνων» στην απόδοση τους και ο Ολυμπιακός χωρίς να πιάσει κάποια σούπερ απόδοση, βρήκε το γκολ του Ελ Αραμπί με ένα τέρμα που θύμισε πολύ έντονα Κώστα Μήτρογλου.

Όσο για το δια ταύτα: Η αλητεία θα βαφτίζεται τέτοια κατά το δοκούν, χωρίς ο καθένας να βλέπει την καμπούρα του όταν προβαίνει σε τέτοιες ενέργειες. Από τη στιγμή που η πολιτική έχει εμπλακεί για τα καλά με το ποδόσφαιρο και στην συνείδηση του κοινού τα σημερινά δύο μεγάλα κόμματα, φέρονται το καθένα από την πλευρά του να αβαντάρει το ένα το έναν και το άλλο τον άλλο ιδιοκτήτη των δύο πρωτοπόρων, η αλητεία σίγουρα θα πρυτανεύει και θα κυριαρχεί. Η κουβέντα δεν γίνεται για μια κανονική…κανονικότητα, αλλά για το πώς ο καθένας από τους δύο θα ελέγχει την κατάσταση. Από τους δύο δεν προτιμώ κανέναν. Μου μοιάζει όμως πιο ειλικρινής, αυτός που το λέει στα ίσια πως θέλει δικό του το παρασκήνιο, παρά εκείνον που δήθεν νοιάζεται και για το καλό όλων των υπολοίπων. Χαίρομαι, με όσα στραβά και αν έχει αυτό, που είμαι ΑΕΚ! Γιατί δεν θα προσπαθήσω ποτέ να κάνω την μέρα-νύχτα για κανέναν. Ούτε να πάρω κάποια παράγκα ως ΑΕΚ!