Μπορεί οι μαύροι αθλητές να κυριαρχούν πλέον με τα αθλητικά τους (και όχι μόνο) προσόντα στο χώρο του μπάσκετ, σε ΝΒΑ, Ευρώπη και απανταχού, αλλά δεν είχαν πάντα την αποδοχή στο συγκεκριμένο άθλημα.
Ο Μπομπ Ντάγκλας θεωρείται δικαίως ένας πρωτοπόρος, που με τις ενέργειές του συνέβαλε τα μέγιστα ώστε οι Αφροαμερικανοί να γίνουν μέρος του παιχνιδιού. Ο γεννημένος το 1882 στο Σεντ Κιτς άνδρας άνοιξε νέους δρόμους όταν δημιούργησε το 1923 και εν συνεχεία έγινε προπονητής ως το 1949 στην ομάδα New York Renaissance. Τι πρωτοφανές είχε η συγκεκριμένη ομάδα; Ήταν η πρώτη που αποτελείτο αποκλειστικά από Αφροαμερικανούς! Μια πραγματική αναγέννηση στο χώρο του μπάσκετ, όπως μαρτυρούσε και το όνομά της.
Αρχικά δεν αγωνιζόταν, φυσικά, σε κάποια λίγκα αλλά έδινε αγώνες απέναντι σε όποιον αντίπαλο ήταν αρκετά… ανοιχτόμυαλος για την εποχή για να αντιμετωπίσει σαν ίση μια ομάδα από μαύρους. Με μοναδικό όπλο το μεράκι για το σπορ και δίχως οικονομικό αντάλλαγμα, ο Μπομπ Ντάγκλας και τα παιδιά του «σάρωναν» την επικράτεια ταξιδεύοντας ακόμη και εκατοντάδες χιλιάδες μίλια για έναν αγώνα. Κι όλα αυτά υπό αντίξοες συνθήκες, καθώς δεν ήταν λίγες οι φορές που η αποστολή διανυκτέρευε στο λεωφορείο ή έτρωγε στο πόδι, μιας και ο ρατσισμός σε αρκετές πολιτείες των ΗΠΑ δεν έκανε δεκτούς τους Αφροαμερικανούς σε ξενοδοχεία και εστιατόρια.
Αυτό δεν εμπόδισε τους Rens, όπως έγιναν ευρύτερα γνωστοί, να αφήσουν το στίγμα τους. Οι αγώνες τους με τους… πρώτους Σέλτικς, τους Μινεάπολις Λέικερς και τους Χάρλεμ Γκλόουμπτροτερς αποτελούσαν πόλο έλξης για το κοινό και βοήθησαν στην ευρύτερη αποδοχή των μαύρων σε μια κοινωνία που ο ρατσισμός είχε αρχίσει να περιορίζεται. Τελικά έγιναν δεκτοί στο World Professional Basketball Tournament που κατέκτησαν το 1939 και τη National Basketball League.
Σαν σήμερα, στις 5 Φεβρουαρίου του 1972, στα 89 του χρόνια, ο Μπομπ Ντάγκλας εισήχθη στο Naismith Hall of Fame, με την παγκόσμια κοινότητα να αναγνωρίζει τη συμβολή του στο άθλημα. Επτά χρόνια μετά, στα 96 του, «έφυγε» από τη ζωή. Και παρότι το όνομά του δεν είναι ευρύτερα γνωστό, όπως κάποιων θρύλων του ΝΒΑ, το έργο του σε δύσκολους καιρούς έβαλε γερές βάσεις για το άθλημα αλλά και μια κοινωνία με λιγότερες διακρίσεις.