Το «ναυάγιο» με Μπεμπέ, η προσπάθεια για Χουλτ και το επικοινωνιακό κακό για την ΑΕΚ…

Υποσχέθηκα στον φίλο Τάσο, να το πάω όσο πιο ψύχραιμα μπορώ. Όχι βέβαια πως δε θα καταγράψουμε τις απορίες που έχει αυτή τη στιγμή, οποιοσδήποτε φίλος της Ένωσης. Επιπλέον με την ελπίδα πως θα λειτουργήσουμε κατά τα γνήσια ελληνικά πρότυπα, ως άνθρωποι της τελευταίας στιγμής, υπάρχει και το τελευταίο 24ωρο που μπορεί να έχουμε κάτι καλό. Μέχρι εδώ καλά. Αλλά την ίδια στιγμή, γεννιούνται στον καθέναν, ορισμένες εύλογες απορίες. Κι αν πιστέψαμε πως τουλάχιστον είχε διδαχθεί η Ένωση ορισμένα πράγματα σαν οργανισμός από το καλοκαίρι του 2016, φάνηκε σήμερα πάλι να πέφτει στις ίδιες λούμπες, όχι ως προς το κομμάτι των διαπραγματεύσεων, αλλά επικοινωνιακά.

Αυτή την ώρα σαν δεδομένο υπάρχει πως ο Μπεμπέ θα μείνει στην Ισπανία, με χειρότερους οικονομικούς όρους απ’ αυτούς που πρόσφερε η Ένωση. Επιπλέον είμαι σε θέση να γνωρίζω πως την ώρα που το θέμα παρουσιαζόταν ως αρκετά προχωρημένο, η ΑΕΚ δεν ήθελε να βγαίνει έτσι προς τα έξω. Στη μάχη της ενημέρωσης και της είδησης, το πράγμα παρουσιάστηκε αρκετά προχωρημένο, χωρίς τελικά να είναι. Το ζήτημα αφορά το γεγονός λοιπόν πως η Ένωση θα έπρεπε να το διαχειριστεί πιο κλειστά γιατί βγαίνει προς τα έξω μια ακόμα αφορμή για γκρίνια. Κι έστω αν σε αυτή την περίπτωση, του Μπεμπέ, δεν είναι θέμα της ΑΕΚ, όπως φαίνεται, η αρνητική κατάληξη των διαπραγματεύσεων, το αποτέλεσμα είναι ξανά αρνητικό.

Στην περίπτωση του Χουλτ η ΑΕΚ φέρεται να δίνει 200.000 ευρώ στον Παναθηναϊκό. Υπάρχει το αγκάθι των 125.000 που οφείλουν οι «πράσινοι» στον ποδοσφαιριστή, άρα καθαρά μένουν στο «τριφύλλι» 75.000. Στον παίκτη η ΑΕΚ μέχρι το τέλος του έτους προσφέρει 150.000, ενώ υπάρχει διαφορά στο συμβόλαιο των δύο επόμενων ετών της τάξης των 50.000 ευρώ για καθένα από τα δύο χρόνια. Η ΑΕΚ προσφέρει στον παίκτη 300.000, ο Σουηδός θέλει 350.000. Η Μπρόντμπι δίνει 500.000 και έχει τον χρόνο με το μέρος της γιατί μπορεί να περιμένει και την δεύτερη εκδίκαση. Θεωρώ πως ο Χουλτ θα ήταν μια σούπερ λύση, που θ’ ανέβαζε επίπεδο την ΑΕΚ. Μπορεί να παίξει και ο ίδιος μπροστά από τον Λόπες, είχε παίξει εκεί σε ορισμένα ματς όταν αγωνιζόταν στη Νις. Αλλά και εδώ τα πράγματα είναι δύσκολα. Θέλω να πιστεύω πως για τον Χουλτ, αν το χειριστεί έξυπνα ίσως να κάνει κάτι.

Καταλήγουμε τώρα από εκεί που ξεκίνησε το πράγμα. Αφού έγιναν οι προσθήκες Μοράν και Μασούντ, υπήρχε ένας ολόκληρος μήνας, που η ΑΕΚ δεν έδειχνε να πιέζεται. Με δεδομένο πως και ο Μανόλο είχε πει πως είναι ΟΚ, ακόμα και με αυτούς τους δύο κι ενώ ο μήνας πήγαινε χαλαρά, τι έγινε και άρχισε από το Σάββατο ένα τρελό ράλι για να βρούμε εξτρέμ; Oι δυο περιπτώσεις δεν έκλεισαν με επιτυχία, η γκρίνια εμφανίστηκε πάλι.

Αυτά συμβαίνουν όταν δεν υπάρχει σαφές πλάνο, όταν επικρατεί ένας πανικός για το τι θα γίνει επικοινωνιακά και για το αν οι κινήσεις μας θα έχουν αντίκτυπο. Επιπλέον όταν βρίσκεσαι στην ανάγκη και έχεις φτάσει στο παρά δύο, δεν προσπαθείς μόνο εσύ να πιάσεις κορόιδα τους άλλους, αλλά να σε πιάσουν κι εκείνοι. Άρα όταν πας στο παρά τσακ για μεταγραφή τα περιθώρια ελιγμών είναι πολύ στενά. Αν τα βγάζεις προς τα έξω κιόλας και δεν γίνονται η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη.

Για την ιστορία δεν θεωρώ πως θα ήταν άσχημη η περίπτωση Μπεμπέ. Από καλή ομάδα, που βρίσκεται πάνω από το μισό στην Πριμέρα, στοιχεία παίκτη που δεν έχει η ομάδα μας, καλός σουτέρ. Η ουσία είναι όμως πως μάλλον, αν πιστέψουμε τους Πορτογάλους, ο παίκτης εξασφαλίζει περισσότερο χρόνο συμμετοχής στην Εϊμπάρ. Αυτός είναι ο λόγος που τον κρατάει στην Ισπανία, τουλάχιστον όπως γράφουν από την πατρίδα του. Άρα ο παίκτης μπορεί και να χρησιμοποίησε την ΑΕΚ.

Με την ειλικρινή ελπίδα να γίνει κάτι την τελευταία στιγμή, περιμένουμε κάτι με αίσιο τέλος, στο καταληκτικό 24ωρο των μεταγραφών.