Ο Μαρτίνς πήγε να το... γυρίσει, αλλά όλες οι συγκυρίες ήταν απέναντι!

Όλα τα είχε η Μαριορή, ο φερετζές της έλειπε... Κάθε πρόβλημα, κάθε κομβική στιγμή, όλες οι συγκυρίες ήταν απέναντι στον Ολυμπιακό που αποχαιρετά την Ευρώπη με ψηλά το κεφάλι!

Τα μαντάτα ήταν άσχημα εξ αρχής για τον Ολυμπιακό, αφού όχι απλά έχασε τον Μπα αλλά και τον κομβικότερο ποδοσφαιριστή του ρόστερ του, τον Εμβιλά, αφού μεταφέρθηκε σε ρόλο στόπερ από χαφ. Ο Μασούρας σε ρόλο trequartista, κάτι δηλαδή ανάμεσα σε 10αρι και φορ, με τον Βαλμπουενά να παίζει αριστερά, με τον Μαρτίνς να θέλει να εκμεταλλευτεί την αγαπημένη κίνηση του πρώτου να «τρυπάει» στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας, αλλά και να βοηθάει την ίδια ώρα στο πρέσινγκ που ξεκίναγε από το ημικύκλιο του κέντρου συνήθως.

Ο Μπουχαλάκης είχε τον ρόλο του Εμβιλά, κάτι σαν deep lying playmaker δηλαδή να είναι ο τύπος που υποδεχέται την μπάλα από τα δύο στόπερ και να βοηθάει στην ομαλή μετάβασή της, αλλά χωρίς σημαντικές βοήθειες από τον Καμαρά, που έμοιαζε λίγο χαμένος ανάμεσα στα τρία αντίπαλα χαφ. Ο Αρτέτα δεν είναι κανένας χαζός, «διάβασε» το παιχνίδι του Ολυμπιακού και την απουσία του κομβικού Εμβιλά από τον άξονα και άλλαξε αρκετά τον τρόπο επίθεσης της ομάδας του. Η Άρσεναλ, παρότι συνηθίζει να δίνει πλάτος στο παιχνίδι της και να φορτώνει τις πλευρές, τώρα έπαιξε αρκετά κάθετα. Βρήκε τους χώρους να το κάνει αυτό, χρησιμοποίησε για σκαλοπάτι τον Ομπαμεγιάνγκ, δίνοντάς του ενεργό ρόλο στο παιχνίδι, ενώ ο Έντεγκααρντ έβγαινε δεξιά... παρέα με τον Σάκα, ντουμπλάροντας τον Ρέαμπτσουκ και έκλεινε διαρκώς προς τα μέσα.

Ο Ολυμπιακός είχε αποστάσεις ανάμεσα στις γραμμές του και το πλήρωσε, με τον Σα να επιβεβαιώνει πως δεν είναι στα καλύτερά του το τελευταίο διάστημα σε ένα δύσκολο -από την πορεία της μπάλας σουτ του Έντεγκααρντ-, ενώ δεν είχε καταφέρει να εκμεταλλευτεί τις στιγμές του. Ο άνθρωπος που έχει όμως στην άκρη του πάγκου έχει μάθει, πλέον, να διαχειρίζεται ακόμη και τις εις βάρος του καταστάσεις. Είδε τον Βαλμπουενά να είναι... σκασμένος και να μην μπορεί να κρατήσει μπάλα, είδε τον Ρέαμπτσουκ να ταλαιπωρείται. Έβαλε Φορτούνη και Χολέμπας, πέρασε τον πρώτο στο «10» και τον Μασούρα αριστερά και ο Ολυμπιακός είχε ορθολογικό σχήμα. Οι Πειραιώτες πήραν μέτρα, πίεσαν ως όφειλαν τους αντιπάλους του και βρήκαν το γκολ με αυτόν τον τρόπο. Βέβαια, την μπάλα ο Ελ Αραμπί στο γκολ του την έκλεψε από τον ποιοτικό Θεμπάγιος, κάτι που δείχνει πως οι ερυθρόλευκοι ορισμένες φορές δεν «έπεσαν» πάνω στους σωστούς παίκτες (Τζάκα, Λουίζ, Γκάμπριελ), αλλά τουλάχιστον είχαν τιμωρήσει την διαρκή προσπάθεια των Λονδρέζων να κάνουν build-up και μάλιστα χωρίς μεγάλη πίεση.

Παρόλα αυτά και ενώ ο Ολυμπιακός διαχειριζόταν καλά το ματς, ο Μαρτίνς έριξε και τον Ραντζέλοβιτς αλλά οι Πειραιώτες συνέχιζαν να έχουν σοβαρό πρόβλημα στον άξονα από τον αρνητικό Καμαρά και από την... οπισθοχώρηση του Εμβιλά. Δεν μπορούσε, βέβαια, να το... φτιάξει κάπως αυτό ο Πορτογάλους κόουτς, ίσως μόνο αν έδινε εντολή στον Καμαρά να μην ανεβαίνει συχνά ψηλά και να κρατάει θέση στον άξονα. Ο Αρτέτα δεν άλλαξε σχήμα, δεν προχώρησε σε κάτι άλλο πέραν της αλλαγής που είχε κάνει νωρίτερα με τον Θεμπάγιος αντί του Παρτέι και αυτό του βγήκε σε καλό αφού η ομάδα του δεν έχασε την ομοιογένεια που είχε στο γήπεδο, παρότι έβγαζε κούραση. Εκμεταλλεύτηκε τις στιγμές της, παρότι δεν ήταν καλή στο δεύτερο μέρος...

Ο Ολυμπιακός έβγαλε κούραση και χτυπήθηκε από τα προβλήματά του (χωρίς Σεμέδο, Μπα). Παρόλα αυτά το πάλεψε και θα το παλέψει και στο δεύτερο ματς ώστε να πάρει κάτι θετικό, πρώτα από όλα για τον ίδιο και την προσπάθεια που έχει κάνει μέχρι τώρα. Γιατί ας μη γελιόμαστε, οι ελπίδες πλέον είναι μηδαμινές...

Follow @giorgostsanakas