Η στήλη επιστρέφει μετά το τελευταίο σκέλος των θερινών διακοπών, την ίδια ημέρα με την οριστικοποίηση μιας επανόδου που πάντα πίστευα, όπως και πολλοί Ενωσίτες ακόμα, πως θα συμβεί. Ο Λύμπε θα είναι ξανά στο «κιτρινόμαυρο» στρατόπεδο, όχι μόνο σαν τεχνικός διευθυντής, αλλά σαν κάτι πολύ παραπάνω. Ένας άνθρωπος με σύγχρονη αντίληψη για το ποδόσφαιρο, που ξέρει τι θα πρέπει να κάνει για να σηκώσει αυτό το βάρος του ν’ αποτελεί τον πιο σημαντικό κρίκο στην αλυσίδα, ανάμεσα στη διοίκηση και το ποδοσφαιρικό τμήμα.
Σαν ποδοσφαιριστή πάντα θα τρέφω μια απεριόριστη εκτίμηση. Κι όσα του χρωστάει η μοίρα που δεν του τα έδωσε σαν παίκτη, πιστεύω πως έχει και την προσωπικότητα και το ειδικό βάρος να τα πετύχει τώρα, σε αυτή την εποχή που η ΑΕΚ θέλει να εκτοξευθεί ξανά προς την δόξα. Τίτλοι που θα έπρεπε να έχει πάρει και δεν ήρθαν, επιτυχίες που χάθηκαν στο «τσακ», μεγάλες χαρές και πίκρες. Τώρα τη διαχείριση, ώστε να γίνει η Ένωση ακόμα μεγαλύτερη και απ’ αυτή που ήταν όσο έπαιζε ο Νικόλας, θα πέσει στις πλάτες του «Λύμπε». Στις πλάτες ενός υπέροχου ανθρώπου.
Ο Μαϊστόροβιτς νομίζω πως έκλεισε τον κύκλο του με θετικό πρόσημο, ειδικά ως προς αυτό το καλοκαιρινό παζάρι. Ο Σουηδός όμως από την άλλη ήταν κάτι ασύμβατο σε αυτό που πρέπει να υπάρχει ως προς το συναισθηματικό δέσιμο που οφείλει να έχει ο άνθρωπος γέφυρα, ανάμεσα στο διοικητικό και το αγωνιστικό κομμάτι. Ο Λυμπερόπουλος είναι ένας άνθρωπος με τεράστια προσωπικότητα που όλοι γνωρίζουν. Που ξέρει πώς θα μιλήσει στο μυαλό και στην καρδιά των παικτών στις κρίσιμες περιστάσεις. Είναι ο άνθρωπος που συνδέει την τελευταία μεγάλη ΑΕΚ, πριν την περιπέτεια, με την καινούρια και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο είναι κι εκείνος που άξιζε κι έπρεπε να πάρει αυτόν τον ρόλο. Ο Λύμπε θ' αποτελέσει πηγή έμπνευσης γι' αυτή τη φουρνιά παικτών της ΑΕΚ.
Ο Λύμπε δεν πρόκειται να χαριστεί σε κανέναν. Έχει την προσωπικότητα να είναι παρεμβατικός. Είναι ο ιδανικός, ώστε να μην πρέπει ο Μελισσανίδης να βρίσκεται πάντα πάνω από την ομάδα, όταν υπάρχουν κρίσιμα ματς. Γιατί ως τώρα η παρουσία του «Τίγρη» σε καθοριστικές στιγμές μετά την επιστροφή, ήταν πάντοτε καθοριστικές, αλλά είναι και εξίσου ψυχοφθόρες όταν έπρεπε να περνάει όλες τις μέρες και ώρες αγωνίας μαζί με την ομάδα. Για όλα τα πράγματα, υπάρχουν οι κατάλληλοι άνθρωποι, ώστε να κάνουν τη δουλειά. Από καρδιάς εύχομαι σε αυτόν υπέροχο άνθρωπο, τον Νίκο Λυμπερόπουλο, καλή επιτυχία και τα καλύτερα θα έρθουν. Το ποδόσφαιρο χρωστάει πολλά στον Λύμπε. Χρωστάει και στην ΑΕΚ. Ποτέ δεν θα μάθουμε πώς θα είχε γραφτεί η σύγχρονη ποδοσφαιρική ιστορία, αν το καλοκαίρι του 1996 δεν είναι γίνει η…απαγωγή από τον "Καπετάνιο" και ερχόταν να παίξει στην ΑΕΚ μαζί με τον Ντέμη. Φανταζόμαστε όλοι, αλλά δυστυχώς, δεν θα μάθουμε ποτέ.
Για φινάλε θα βάλω το αγαπημένο μου βίντεο από το youtube που έχει γίνει για τον Λύμπε, ως προς την καριέρα του στην Ένωση. Όσες φορές και να το δεις, δεν μπορείς να μην συγκινηθείς.