Tο ματς στη Λεωφόρο τελείωσε με την ισοπαλία να σφραγίζει τις προσπάθειες των δύο αντιπάλων και το προβάδισμα να μένει στα πόδια του ΠΑΟ. Αν πρέπει να μπω σε μια σύντομη ανάλυση του αγώνα, είναι ότι για πρώτη φορά για 65-70 λεπτά η ΑΕΚ, παρά το γεγονός πως πήγε με μια σύνθεση ανάγκης, ειδικά στο αμυντικό κομμάτι, έκανε ένα σπουδαίο παιχνίδι και θα έπρεπε σε εκείνο το διάστημα να έχει πάρει το προβάδισμα.
Κατά την προσφιλή του συνήθεια ο ΠΑΟ τιμωρεί τους αντιπάλους τους, αυτό δεν το έπραξε στο αποψινό παιχνίδι κι αυτό είναι ένα κέρδος για την Ένωση που το πέτυχε δίχως ν' απειληθεί εκεί που οι πράσινοι συνήθως σκοράρουν. Την ώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές, το μόνο βέβαιο είναι ότι ο Κουρμπέλης δεν είναι διαθέσιμος για τον Γιοβάνοβιτς λόγω καρτών και σίγουρα ο Ρότα που ακόμα αυτή τη στιγμή, βρίσκεται στο νοσοκομείο. Το θέμα μου, στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι τι συνέβη, αλλά τι μπορεί να δούμε στη συνέχεια, βάζοντας κάποιες παραμέτρους που ο κόσμος, πάνω στα απόνερα από το ματς δεν θα καθίσει να πολυσκεφτεί, τουλάχιστον τις πρώτες ώρες.
Αυτό που κρατάω εγώ από την Ένωση, είναι πως με μια ανορθόδοξη ενδεκάδα κατάφερε να βάλει στα σκοινιά για το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα τον Παναθηναϊκό, ενώ από την άλλη αν μπορούμε να βρούμε κάτι που δεν της πήγε ήταν ότι οι αλλαγές δεν της έδωσαν το boost που έχουμε συνηθίσει. Από την άλλη κρατάω στον ΠΑΟ το τεράστιο βάρος και άγχος που έδειξαν οι «πράσινοι» κι αυτή είναι μια παράμετρος που ίσως πρέπει να κρατήσουμε στην κουβέντα μας για το παρακάτω του πρωταθλήματος. Κέρδος για το "τριφύλλι" η εξαιρετική παρουσία του Κλεινχέισλερ όσο αγωνίστηκε, θα κληθεί σίγουρα να παίξει σημαντικό ρόλο στο φινάλε.
Το πρώτο πράγμα, είναι πόση ενέργεια, πόση…βενζίνη στο ρεζερβουάρ έχει μείνει και για τους δύο μονομάχους, του τίτλου. Στην ΑΕΚ δεδομένα η καταπόνηση από μια τέτοια αναμέτρηση, με την επιβάρυνση από τον πυρετό και τον στομαχόπονο που ταλαιπώρησε την ομάδα. Θα δούμε πόσο γρήγορα και πόσο πολλοί θα είναι διαθέσιμοι για την επόμενη αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό. Για τον Παναθηναϊκό, επίσης υπάρχουν πρόβλημα, νομίζω πως ο Κουρμπέλης έτσι κι αλλιώς πέρα από την κάρτα είχε και κράμπες και είναι αλήθεια πως ο πράσινος αρχηγός παίζει στα κόκκινα εδώ και πολύ καιρό. Ο Πέρεθ από την πρώτη διακοπή στον αγώνα, έπαιζε μπαταρισμένος, ο Τσέριν αποχώρησε τραυματίας. Αυτές οι παράμετροι και πολλές άλλες που δεν έχουμε ακόμα από τα ρεπορτάζ των ομάδων, θα προσμετρηθούν και θα παίξουν τον ρόλο τους, πιθανότατα στην μικρή αλλά όχι αμελητέα σαν ποσότητα, απόσταση που έχουμε μέχρι το φινάλε του πρωταθλήματος.
Ο Παναθηναϊκός αυτή τη στιγμή έχει το κάτι σαν έναν πόντο παραπάνω στα χέρια του. Έχει όμως ένα λίγο πιο περίπλοκο πρόγραμμα, αφού μπροστά του υπάρχει ο ΠΑΟΚ εντός, ο Ολυμπιακός εκτός και ο Άρης πάλι στη Λεωφόρο. Η ΑΕΚ έχει και εκείνη δύο μέσα, με Ολυμπιακό μέσα και στο φινάλε με τον Βόλο και πρέπει να επισκεφθεί το «Κλεάνθης Βικελίδης».
Ο Ολυμπιακός που έχει να παίξει και με τους δύο και ο ΠΑΟΚ που θα πάει να παίξει την Τετάρτη στη Λεωφόρο έχουν κίνητρο; Και μόνο το καλό εισιτήριο είναι από μόνο του με τον Δικέφαλο του Βορρά, να έχει και την δεύτερη ευκαιρία του τελικού του Κυπέλλου. Πλην όμως δεν φαίνεται αυτή τη χρονιά να είναι το φαβορί, ούτε σαν πορεία σεζόν, ούτε με βάση τις τελευταίες παραστάσεις που έχουμε. Για τον Ολυμπιακό το να τερματίσει τρίτος, ίσως να μην αποτελεί κάποιο κατόρθωμα, αλλά το να είναι εκτός τριάδας, σίγουρα θ’ αποτελεί πλήγμα για το πρεστίζ του απερχόμενου πρωταθλητή.
Αν πρέπει να κάνω μια εικασία, παρακινδυνευμένη. Ο Παναθηναϊκός, ακόμα και αν τελικά φτάσει στην κατάκτηση του τίτλου, θα πρέπει να υπομείνει το ότι ο πάγκος του, τώρα στο φινάλε, ίσως να μην του δίνει τα περιθώρια για το σπριντ όπως θα το ήθελε στην τελική ευθεία. Κι η εικόνα του καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα με την ΑΕΚ, μας δίνει αυτή την αμφιβολία. Είναι το φαβορί, αλλά οφείλει ν’ αντέξει ακόμα τρεις δρασκελιές.