Προδομένη από τη μεσοαμυντική της μετριότητα η ΑΕΚ

Φέτος όλοι, ήλπιζαν, στο στρατόπεδο της Ένωσης, με τις καλοκαιρινές προσθήκες, πως θα μπορέσει να μαζευτεί η διαφορά από τον Ολυμπιακό, πως θα μοιάζει με τις σημαντικές ενισχύσεις, που έγιναν μετά το παιχνίδι με τη Βελέζ πιο κοντά σε αυτό που περιμένει να δει ο κόσμος της, μπαίνοντας στην Αγιά Σοφιά. Αυτή ήταν η προσδοκία, αλλά προϊόντος του χρόνου, ο πήχης άρχισε να μπαίνει πιο χαμηλά. Και αυτό δεν το αποδίδω στην επιλογή Γιαννίκη, γιατί πολύ απλά δεν μπορώ να τον κρίνω για επιλογές που βρήκε στην ομάδα. Και αν τον συγκρίνει κανείς με τον Μανόλο, θα θυμίσω πως ο Ανδαλουσιανός πριν την τελευταία πρόσληψή του, είχε αποθεώσει το ρόστερ που βρήκε τελικά 1,5 μήνα μετά από εκείνες τις δηλώσεις του.

Διατηρούσα τις ζωηρές επιφυλάξεις μου, όταν η ΑΕΚ έκανε τις σπουδαίες μεν μεταγραφές, πλην, όμως, στο κέντρο υπήρχαν και ερωτηματικά και ελλείψεις. Το ερωτηματικό είχε να κάνει με το πώς θα επιστρέψει ο Σιμόες που θα λογιζόταν πολύ πίσω στο ροτέισον των χαφ, αλλά πλέον δεν βγαίνει ποτέ. Με τον Γαλανόπουλο, που, ουσιαστικά, δεν ξεκίνησε ποτέ αυτήν τη σεζόν, με τον Σάκχοφ από κορωνοϊό και με τον ασταθή Σιμάνσκι. Σύντομα καταλάβαμε πως και η ακριβή επιλογή του Λε Ταλέκ μπορούσε μόνο να βοηθήσει ως χαφ μόνο σε σχηματισμό 4-3-3 και μόνο σε μια μαζεμένη προς την άμυνα, βερσιόν αυτού του συστήματος.

Από εκεί και μετά η Ένωση έφερε έναν παίκτη για ηγέτη της άμυνας, που δεν έχει ούτε την έκρηξη, ούτε τη σπιρτάδα, ούτε τη μεγάλη διάθεση. Ο Βράνιες φέρει σημαντική ευθύνη για τα πολλά προβλήματα της Ένωσης στην άμυνα, ενώ και ο Τζαβέλλας επί της ουσίας δεν μπορεί να της προσθέσει κάτι παραπάνω, γιατί ακριβώς δεν ταιριάζει με τον Βόσνιο. Όσο για τα μπακ, η Ένωση έκανε διάνα με τον Μοχαμάντι, αλλά όλες οι άλλες της επιλογές με πρώτον τον Μισελέν δεν έχουν βγει σε καμία περίπτωση.

Σε γενικές γραμμές, η ΑΕΚ έχει πολύ σοβαρό πρόβλημα με τις δυνάμεις της. Δεν ήταν η πρώτη φορά που η Ένωση κατέρρευσε σε απόδοση μετά τα μισά του πρώτου μέρους, όταν πλέον οι ποδοσφαιριστές του ΟΦΗ, άρχισαν να κάνουν πάρτι ανάμεσα στις γραμμές της. Η αλήθεια είναι πως υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με την κατάσταση σε δυνάμεις όλων των παικτών και αυτό το γνωρίζουν και ο Γιαννίκης και οι άνθρωποι που ανέλαβαν μαζί του, τον τομέα της εκγύμνασης. Η πραγματικότητα δεν απέχει μακριά από το γεγονός πως η Ένωση δεν έχει κάνει σωστή προετοιμασία τα τελευταία χρόνια. Και ασφαλώς με αυτήν τη γνώση και με τον κίνδυνο πολλών τραυματισμών, είναι εξαιρετικά απίθανο να ανέβουν οι ρυθμοί προπονήσεων.

Όσο η ΑΕΚ πληγώνεται πίσω, στα ατού της μπροστά υπάρχει φθορά και πλέον παρουσιάζονται και σημάδια μεγάλης κάμψης σε απόδοση. Εδώ και ένα δίμηνο περίπου ο Ελβετός βρίσκεται σε κάμψη, ο Άμραμπατ και αυτός προβληματίζει και όσο και να έχει βελτιώσει την εικόνα του ο φετινός Μάνταλος, δεν μπορεί για περισσότερα από 40 λεπτά. Οι ευκαιρίες που τελειώνει επιτυχημένα ο Αραούχο φαίνονται δυσανάλογες με τις απόπειρες του, με αποτέλεσμα και εκεί πλέον υπάρχει πρόβλημα.

Η λαϊκή ρήση λέει πως «δείξε τα χαφ σου να σου πω τι ομάδα έχεις». Στην ΑΕΚ, αν δεν συνειδητοποιήσουν πως εκεί πρέπει να ρίξουν το βάρος για να βάλουν στο νέο γήπεδο μια ομάδα που να βλέπεται και πάνω απ' όλα να μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο και σε αυτό το μεταγραφικό παζάρι, θα αντιμετωπίσουν σοβαρό πρόβλημα με την πορεία της ομάδας.