Ο Κυριάκος Παπαδόπουλος είναι ένας εύθραυστος γίγαντας που ψάχνει για «αναγέννηση»

Λένε πως η μοίρα οδηγεί εκείνον που την ακολουθεί και σέρνει εκείνον που της αντιστέκεται... Έτσι ακριβώς συμβαίνει και με την περίπτωση του Κυριάκου Παπαδόπουλου, ο οποίος παλεύει, αντιστέκεται, προσπαθεί χρόνια να σταθεί στα πόδια του ποδοσφαιρικά, αλλά η μοίρα του, όσο αυτός της πάει κόντρα, εκείνη αποφασίζει να τον σέρνει.

Με αφορμή την απόφαση του να προπονείται στο Κορωπί με τον Παναθηναϊκό, μου ήρθε στο μυαλό μια κουβέντα που είχα κάποτε για τις ανάγκες ενός θέματος για την τηλεόραση, με τον Λευτέρη Παυλίδη, τον άνθρωπο που δούλεψε όσο κανείς στο κομμάτι της αποκατάστασης με τον Κυριάκο Παπαδόπουλο και τον βοήθησε πολλές φορές να επιστρέψει πιο δυνατός στο αγωνιστικό προσκήνιο.

«Ο Κυριάκος είναι μεγάλος μαχητής» μου είπε ένα βροχερό απόγευμα του 2017 στο κέντρο αποκατάστασης του στον Πειραιά ο «Έλληνας Γκουρού» που σύμφωνα με ένα σχετικό αφιέρωμα της Bild ήταν πίσω από την εντυπωσιακή επιστροφή του Έλληνα αμυντικού μετά από σχεδόν έναν χρόνο τότε στο Αμβούργο.

Αυτή την ατάκα θυμήθηκα όταν είδα το όνομα του να παίζει και πάλι στην ελληνική επικαιρότητα και συνειδητοποίησα πόσο άτυχος ήταν σε βάθος χρόνου εκείνος ο νεαρός από τον Σβορώνο Πιερίας που κατέβηκε στην Αθήνα το 2007 με σκοπό να ζήσει το μεγάλο του ποδοσφαιρικό όνειρο, φορώντας πια όχι την «κιτρινόμαυρη» φανέλα της ομάδας του χωριού του, αλλά τη βαριά φανέλα του Ολυμπιακού.

Το Δεκέμβρη του 2007, ο αμούστακος κυριολεκτικά και μεταφορικά αμυντικός από την Κατερίνη, πήρε το βάπτισμα του πυρός σε ένα ματς των «ερυθρόλευκων» με τον Ατρόμητο και έγραψε ιστορία. Σε ηλικία 15,5 ετών, έκλεψε το ρεκόρ για οκτώ μέρες από τον Κώστα Αντωνίου, ως ο νεότερος ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε στην Α’ Εθνική. Το μέλλον του έμοιαζε λαμπρό και έτσι φάνηκε να είναι όταν συμφώνησε με τη Σάλκε το 2010 για να μετακομίσει σε ένα κορυφαίο πρωτάθλημα στο εξωτερικό, την ώρα που τον κοιτούσε ακόμα και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Στους «Βασιλικούς Μπλε» όμως... φάνηκε πως για τον Κυριάκο, άνοιξε το «Κουτί της Πανδώρας» με τους τραυματισμούς που του στοίχησε μια μεγάλη καριέρα στο κορυφαίο επίπεδο, όπως φανέρωναν τα προσόντα του. Ένας από τους 10 πιο ανερχόμενους ποδοσφαιριστές του 2008 σύμφωνα με την UEFA, αποδείχθηκε τόσο άτυχος και συνάμα τόσο εύθραυστος στο διάβα της καριέρας του.

Το 2012 αρχίζει ο μεγάλος και συνεχόμενος μέχρι και σήμερα Γολγοθάς του. Μια ταλαιπωρία που οποιονδήποτε άλλον θα τον είχε κάνει να καταρρεύσει, σε αντίθεση με τον Κυριάκο που έχει μάθει να σφίγγει τα δόντια και να συνεχίζει. Στα 20 του μόλις, κάνει το πρώτο χειρουργείο στο αριστερό γόνατο για μηνίσκο. Αντί για 1,5 μήνα που έλεγαν οι εκτιμήσεις για την επιστροφή του, έμεινε σχεδόν διπλάσιο χρόνο εκτός, αλλά είχε την ελπίδα πως θα επιστρέψει πιο δυνατός.

Η ελπίδα του έγινε πράξη και στην προετοιμασία το καλοκαίρι του 2013 δείχνει να είναι έτοιμος να αρπάξει την ευκαιρία και να καλύψει τον χαμένο χρόνο. Νέος τραυματισμός στην προπόνηση της Σάλκε και πάλι στο αριστερό γόνατο, νέα ατυχία και πάλι εκτός για να επιστρέψει τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς, έχοντας κλείσει ακριβώς ενός έτους μακριά από την αγωνιστική δράση. Το 2014 έχει βάλει στόχο να αγωνιστεί με την Εθνική στο Παγκόσμιο Κύπελλο, έχει πάρει συμμετοχές με τη Σάλκε – η αλήθεια είναι όχι αρκετές – και φαίνεται πως θα βρίσκεται στα πλάνα του Σάντος. Είπαμε όμως... το «Κουτί της Πανδώρας» είχε ανοίξει. Από το πουθενά, σε μια προπόνηση της γερμανικής ομάδας παθαίνει εξάρθρωση ωμοπλάτης και χάνει ακόμα μια μεγάλη ευκαιρία.

Ο «Κούλης» όμως δεν μασάει... Αποφασίζει και πετυχαίνει ένα δυνατό comeback.

Η Λεβερκούζεν μετά τον δανεισμό του, αποφασίζει να τον αγοράσει από τη Σάλκε για τέσσερα χρόνια, αλλά μετά από έναν χρόνο τον δίνει δανεικό στη Λειψία. Εκεί η ατυχία του χτυπάει και πάλι την πόρτα... Νέος τραυματισμός στο γόνατο, νέο χειρουργείο και απουσία για ένα δίμηνο και πάλι. Επιστρέφει πάντως, σαν αληθινός μαχητής... Ο δανεισμός του στο Αμβρούργο ανεβάζει τις μετοχές του και πάλι. Από τον Ιανουάριο του 2017 όταν και πήγε δανεικός στην ομάδα της Βόρειας Γερμανίας, έχει ένα γεμάτο δεύτερο μισό της σεζόν με 15 συμμετοχές και δύο γκολ.

Ο Παπαδόπουλος παίρνει τα πάνω του, βρίσκει τον εαυτό του, γεννιέται ξανά και βρίσκει την χαμένη του αυτοπεποίθηση. Είναι τότε μόλις 25, έχει ταλαιπωρηθεί πολύ, αλλά είναι έτοιμος να κερδίσει τον χαμένο χρόνο και να γυρίσει την πλάτη στη μοίρα που του φέρθηκε σκάρτα. Το Αμβούργο τον αγοράζει από τις «ασπιρίνες» για 6,5 εκατομμύρια ευρώ με συμβόλαιο τριετούς διάρκειας.

Ούτε αυτή η ευκαιρία όμως δεν τον αφήνει να πατήσει στα πόδια του. Τον Ιούλιο του 2018 στην προετοιμασία της γερμανικής ομάδας έρχεται ακόμα μια άτυχη στιγμή. Ο Κυριάκος τραυματίζεται πάλι... Κάκωση χόνδρου η διάγνωση, χειρουργείο η λύση και έξι μήνες η διάρκεια επιστροφής του. Γυρνάει μετά από 229 μέρες και σχεδόν 30 αγωνιστικές, αλλά επί της ουσίας έχει χάσει και πάλι χρόνο να χτίσει ένα μεγάλο κεφάλαιο στην καριέρα του.

Η ιστορία του έχει το ίδιο μοτίβο από την πρώτη μέρα που πάτησε το πόδι του στη Γερμανία. Μια συνεχόμενη μάχη να σταθεί στα πόδια του και να κερδίσει όσα μπορεί με βάση τα προσόντα του. Πλέον σφίγγει τα δόντια και προχωρά, παλεύει να επιστρέψει… Το πείσμα του δείχνει ότι μπορεί.

Το ζήτημα είναι να βρει το ποδοσφαιρικό του λιμάνι και εκεί να χτίσει τη δική του ιστορία… Αναγέννησης!

Follow @GiorgosSpanoman