Του Θοδωρή Τσούτσου
Υπάρχουν στο ποδόσφαιρο και πιο δυνατές εικόνες ακόμη και σε ένα ματς που έχει πέντε γκολ. Σε ένα ματς που έχει δύο γκολάρες από έναν 22χρονο Έλληνα, ο οποίος προέκυψε από τις ακαδημίες ενός συλλόγου. Από ένα ματς που έχει ανατροπή από 0-2 και γκολ στις καθυστερήσεις.
Οι ποδοσφαιριστές του Αστέρα, στο 0-1, με πρώτο τον σκόρερ τον Γιώργο Κυριακόπουλο, έβγαλαν από τα μπράτσα τους τα μαύρα περιβραχιόνια που φορούσαν, τα φίλησαν και τα σήκωσαν στον αέρα. Μπορεί το ποδόσφαιρο να κλείσει πληγές; Όχι. Μπορεί, όμως, να έχει ανθρώπους. Η εικόνα είναι τόσο δυνατή, που ξεπερνά τα πάντα. Κι έτσι έπρεπε να είναι, σε αυτή τη συγκυρία που οι ελληνικές ομάδες κλήθηκαν να αγωνιστούν στην Ευρώπη...
Στο αγωνιστικό κομμάτι, πράγματι ο Αστέρας έχασε μια τεράστια ευκαιρία. Αν πριν τον αγώνα στην έδρα της Χιμπέρνιαν τού έλεγαν να πάρει την επιλογή να κρίνεται η πρόκριση στο γκολ στην ρεβάνς που θα γίνει στην έδρα του, πιθανότατα θα την έπαιρνε. Ειδικά όταν για τον ίδιο επρόκειτο για το πρώτο του επίσημο παιχνίδι της χρονιάς.
Όπως πήγε, όμως, ο αγώνας, με 0-2 μέχρι το 64', σίγουρα η ήττα τον αφήνει με ψυχολογικό βάρος. Θα προκριθεί στην ρεβάνς; Κανείς δεν το ξέρει. Πάντως, στο "Θεόδωρος Κολοκοτρώνης" έχει τον τρόπο του και η εικόνα της Χιμπέρνιαν, η αφέλειά της σε μεγάλα κομμάτια του αγώνα παρά την ορμητικότητά της, αφήνει ελπίδες.
Αξίζει, όμως, κανείς να σταθεί συνολικά σε αυτό που παρουσίασε ο Αστέρας στην Σκωτία. Εκτός αν γνωρίζει κανείς πολλές ελληνικές ομάδες τα τελευταία χρόνια που να παρουσιάζουν 11άδα με οχτώ Έλληνες ποδοσφαιριστές σε αυτήν. Οι οχτώ στους έντεκα και με μέσο όρο ηλικίας τα 25 χρόνια! Αθανασιάδης 25, Κώτσιρας 26, Πασαλίδης 22, Τριανταφυλλόπουλος 25, Κυριακόπουλος 22, Κλατσάς 28, Τσιλιανίδης 24, Μανιάς 28.
Υπήρξε και ένατος, ο Χριστόπουλος, που μπήκε ως αλλαγή, στα 18 του χρόνια. Επίσης παιδί προερχόμενο από τις ακαδημίες του. Επίσης, όπως ο σκόρερ του, ο Κυριακόπουλος. Εκτός αν πιστεύει κανείς ότι ένας Κουρμπέλης, ένας Μπακασέτας, ένας Φορτούνης ή ένας Δουβίκας που ακολουθεί, είναι τυχαίες στιγμές μέσα στον χρόνο.
Προσθέστε: Ένας Μαρίνος στον Ολυμπιακό. Ένας Μιχελής για την Μίλαν. Ένας Αντζουλάς για την Φιορεντίνα. Ο Αστέρας παράγει ποδόσφαιρο. Ένα γκολ στο 93', ένα λάθος στημένο, μία κακή ανατροπή, έστω ένας αποκλεισμός που μπορεί να μην έρθει ποτέ, αυτό δεν το αλλάζει. Κάνει κάτι επιτηδευμένο; Όχι βέβαια.
Απλώς λειτουργεί ποδοσφαιρικά. Στη διαδρομή θα υπάρξουν καλές και κακές χρονιές. Νίκες και ήττες. Επιτυχίες και αποτυχίες. Στη σούμα του, σε αυτή που ήδη μπορεί πια να κάνει μετά από 12 - φέτος - χρόνια παρουσίας στην Super League, μπορεί να υπολογίζει κέρδος. Δεν είναι μόνο δικό του αυτό. Είναι συνολικά για τα ελληνικό ποδόσφαιρο.
Θα πει κανείς, το ζητούμενο είναι το ματς με την Χιμπέρνιαν. Για το οποίο οι προϋποθέσεις θα μπορούσαν να είναι καλύτερες, με όσα έκανε ο Αστέρας στο πρώτο ματς. Αλήθεια είναι, το κοντινό ζητούμενο είναι αυτό. Αλλά στον Αστέρα, κόντρα στη σύγχρονη εποχή των περισσότερων από τις ελληνικές ομάδες, ποτέ δεν κοίταζαν μόνο το κοντινό...