Ο Κουρμπέλης ήταν ήδη αρχηγός!

Του Θοδωρή Τσούτσου

Αυτός ο τελευταίος χρόνος του Δημήτρη Κουρμπέλη, ούτε καν χρόνος για την ακρίβεια σκάρτο 7μηνο είναι, θα μπορούσε να γίνει μια πολύ όμορφη ιστορία για εικονογραφημένα. Για να μπορούν οι πιτσιρικάδες να κάνουν ποδοσφαιρικά όνειρα. Για να μπορούν οι μεγαλύτεροι να ξεχωρίζουν την ποδοσφαιρική αλήθεια από το ψέμα. Για το οποίο, όμως, πάντα θα υπάρχουν οι εξαιρέσεις για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Για σκεφτείτε, λοιπόν, να το διαβάζαμε στο Μπλεκ, όπως τότε διαβάζαμε για τον Ερίκ Καστέλ. Από τον Αστέρα στον Παναθηναϊκό την παραμονή των Χριστουγέννων. Από την αμφισβήτηση στην ταμπέλα του βασικού. Στη συνέχεια του αναντικατάστατου. Από εκεί στην Εθνική και μάλιστα για τον πιο κρίσιμο αγώνα της προκριματικής φάσης με τη Βοσνία. Το καλοκαίρι ανάμεσα στους ηγέτες. Και πλέον, όπως φαίνεται, ανάμεσα και στους αρχηγούς...

Αν ο σκιτσογράφος - σεναριογράφος ήταν δίκαιος πάντως, θα έπρεπε να ξεκινήσει αυτή την ποδοσφαιρική διαδρομή από νωρίτερα. Αρκετά νωρίτερα. Από ένα χωριό, που λέγεται Κορακοβούνι. Από εκεί ξεκίνησε ο Κουρμπέλης. Πέρα δώθε για πολύ καιρό 52 χιλιόμετρα απόσταση. Μέχρι να πάει στον Αστέρα, από τις ακαδημίες στη μεγάλη ομάδα, από τη μεγάλη ομάδα σε τελικό Κυπέλλου, στην Ευρώπη, σε ομίλους, σε ευρωπαϊκό γκολ. Ολα αυτά είναι πια γνωστά και έγιναν ακόμη περισσότερο "κτήμα" της ποδοσφαιρικής Ελλάδας από τη στιγμή που μεταγράφηκε στον Παναθηναϊκό. Σε μια ομάδα πρώτης γραμμής πλέον, άρα και με πολύ μεγαλύτερη προβολή.

Σε μια τέτοια ομάδα, λοιπόν, προτού καν "πατήσει" τα 24, είναι έτοιμος να μπει στη λίστα των αρχηγών. Και όχι μέσω ψηφοφορίας και διαδικασίας που πολλές φορές μπορεί να δείχνει φιλικές σχέσεις μεταξύ των συμπαικτών, αλλά όχι απαραίτητα και ηγετική ικανότητα για εκείνον που ψηφίζουν. Θα είνα ανάμεσα στους αρχηγούς με απόφαση του προπονητή, Μαρίνου Ουζουνίδη. Ο οποίος καταρχάς έχει υπάρξει τέτοιος, δηλαδή αρχηγός. Αρα γνωρίζει και ποιος είναι ικανός να υποστηρίξει και το ρόλο. Και επιπλέον επιλέγει με μοναδικό κριτήριο το καλό της ομάδας, άρα και της καλύτερης δουλειάς που ο ίδιος μπορεί να κάνει από τον πάγκο, έχοντας ένα στήριγμα μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Ο Κουρμπέλης στους αρχηγούς, λοιπόν. Για κάποιους φαίνεται πρόωρο, ίσως ξενίζει και λίγο λόγω ηλικίας, θέσης (όταν έχει συνηθίσει με Μπεργκ), εμπειρίας. Λησμονώντας μάλλον ή ακόμη και μη γνωρίζοντας γιατί τότε ο ποδοσφαιριστής ήταν ακόμη σε επαρχιακή ομάδα κάποια πραγματάκια, που και αυτά ανήκουν σε αυτό που λέγαμε. Σε μια ποδοσφαιρική διαδρομή για σενάριο εικονογραφημένων.

Ο Κουρμπέλης φόρεσε για πρώτη φορά το περιβρχιόνιο του αρχηγού του Αστέρα σε μια νίκη εκτός έδρας επί του Εργοτέλη στην Κρήτη με 4-1. Ηταν οι ημέρες που ο Αστέρας έβγαινε πια από τον όμιλο του Europa League, τον πρώτο από τους δύο σερί, έχοντας πάρει νίκη επί της Παρτιζάν (καλή ώρα), έχοντας πάρει ισοπαλία στην έδρα της Μπεσίκτας, έχοντας παίξει στο White Hart Lane κι έχοντας στην έδρα του στριμώξει την Τότεναμ, όσο λίγες ομάδες το έχουν καταφέρει. Λίγες ημέρες αργότερα είχε κρατήσει στην έδρα της Παρτιζάν την τιμητική τρίτη θέση στον όμιλο. Οι Σέρβοι τελευταίοι...

Εκείνες τις ημέρες, λοιπόν, ο Κουρμπέλης που έχει γεννηθεί στις 2 Νοεμβρίου (1993), δεν είχε προλάβει ακόμη να γίνει 21 ετών. Και πήρε το περιβραχιόνιο, ως και ένδειξη χαράς - ενθουσιασμού της ομάδας του, γιατί ο ποδοσφαιριστής επέστρεφε από τραυματισμό. Από τότε ο "Κούρμπε" υπήρξε πολλές φορές ακόμη αρχηγός της ομάδας της Τρίπολης. Μπήκε στην τριάδα, έγινε πολύ γρήγορα ο πρώτος και ας ήταν από τους πιο νεαρούς.

Θα πει κανείς, δεν είναι το ίδιο. Πράγματι. Ο Αστέρας μπορεί να μην είναι μια ομάδα με τη δυναμική ολόκληρου Παναθηναϊκού. Αλλά ήταν μια ευρωπαϊκή ομάδα, με συμμετοχές στα πλέι οφ, με εντυπωσιακή αγωνιστική πρόοδο και ανάπτυξη και με πολλές φιλοδοξίες. Σαν να λέμε, αν του έβαζες του Αστέρα ένα πρόσωπο δίπλα για να τον χαρακτηρίσει, πιθανότατα αυτό θα ήταν του Δημήτρη Κουρμπέλη.

Ο Ουζουνίδης, όπως τότε που όλοι έλεγαν ..."γιατί τέτοια κάψα με τον Κουρμπέλη" και δικαιώθηκε στο άψε σβήσε, έτσι και τώρα θα έχει τους λόγους του για να επιλέγει τον παίκτη του ανάμεσα στους αρχηγούς. Οχι απλώς δίνοντάς του έναν πολύ σημαντικό ρόλο, που στο παρελθόν τον έχουν πάρει στον Παναθηναϊκό σπουδαίοι παίκτες και προσωπικότητες. Αλλά και κάνοντάς τον να νιώθει ακόμη πιο σημαντικός.

Επιβεβαιώνοντας επιπλέον ότι στην περίπτωση του Κουρμπέλη ο σκιτσογράφος - σεναριογράφος θα έχει πολλή τροφή ακόμη για να συνεχίσει την ιστορία του, προτού την φτάσει στο τέλος της!