Ένα μεγάλο ταλέντο της κολύμβησης, η μεγάλη ελπίδα για τα επόμενα χρόνια στις πισίνες, ο Απόστολος Χρήστου ανάγκασε όλη την Ελλάδα να τον θαυμάσει, καταρρίπτοντας δύο φορές το παγκόσμιο ρεκόρ Νέων, στο αγώνισμα των 100 μέτρων ύπτιο.
Ο 18χρονος αθλητής αποκάλυψε τα δύσκολα χρόνια ενός παιδιού που ασχολείται με τον πρωταθλητισμό και μίλησε για το πώς έζησε τις στιγμές της νίκης του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, αλλά και τις επόμενες μέρες που πλέον τον αναγνωρίζουν όλοι.
Διαβάστε τα πιο χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τη συνέντευξη που έδωσε στο ειδικό ένθετο του «Θέματος», το «People».
Για το ξεκίνημα του:«Ως παιδί δεν πήγα ποτέ σχολική εκδρομή. Χειμώνα καλοκαίρι έπρεπε να βρίσκομαι στην πισίνα. Τα πρώτα χρόνια ήταν δύσκολα. Το σώμα μου πονούσε από τις πολύωρες προπονήσεις και ελεύθερος δεν υπήρχε ούτε για δείγμα. Ούτε αργίες».
Για το τι σκέφτεται όταν κατακτά τα μετάλλια:«Κατακτώ κάτι και λέω, ναι μπορώ να πετύχω κάτι ακόμη καλύτερο όχι μόνο για μένα, αλλά και για την πατρίδα μου, την Ελλάδα, η οποία περνά δύσκολα και έχει μόνο τον αθλητισμό ως αποκούμπι της, ως ένα τρόπο να τονώνεται η εθνική υπερηφάνεια».
Για την απόφαση του να πάρει μέρος και στα τρία αγωνίσματα του υπτίου:« Θέλησα να αγωνιστώ στα 50, 100, 200 μέτρα ύπτιο με τα όνειρο τριών μεταλλίων. Όταν οι ξένοι αθλητές με είδαν να βουτάω στην πισίνα και στα τρία αγωνίσματα, έμειναν με το στόμα ανοιχτό».
Για τον αγώνα που του έδωσε το μετάλλιο: «Βρισκόμουν στον τελευταίο διάδρομο που θεωρείται ο χειρότερος. Πριν από τον ημιτελικό πήρα βαθιά ανάσα, αυτοσυγκεντρώθηκα και γλίστρησα στο νερό έχοντας τα μάτια μου στην ελληνική σημαία. Όταν έβγαλα τα κολυμβητικά γυαλιά μου αντιλήφθηκα ότι είχα κάνει παγκόσμιο ρεκόρ. Λίγες ώρες αργότερα ξαναέσπαγα το ρεκόρ και κατακτούσα το χρυσό μετάλλιο στα 100 μέτρα ύπτιο».
Για την έντονη δημοσιότητα που απέκτησε μετά:«Όλο αυτό με ξένισε. Το να περπατάς και να σε αναγνωρίζουν ή να στέκεσαι απέναντι στο δημοσιογράφο που σου ζητά να μιλήσεις σένα και τη ζωή σου με βγάζει έξω από τα νερά μου».