Είναι αλήθεια ότι δεν χρειαζόταν να ζήσουμε τα θλιβερά γεγονότα του Βόλου για να διαπιστώσουμε ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι έτη φωτός πίσω από τις προηγμένες χώρες σε επίπεδο αθλητισμού και όχι μόνο. Απλώς ήταν ένας ακόμη κρίκος σε αυτή την αλυσίδα της βίας. Όμως, όταν μετά από ακριβώς 48 ώρες συμβαίνουν στο εξωτερικό πράγματα που επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές, η μελαγχολία γίνεται ακόμη μεγαλύτερη.
Γράφει ο Τάσος Νικολόπουλος
Ποδόσφαιρο προφανώς και δεν είναι οι ασχήμιες στο «Πανθεσσαλικό Στάδιο», ούτε οι ανακοινώσεις μετά τον τελικό της ντροπής, στις οποίες ουδείς είδε και άκουσε τίποτε. Ποδόσφαιρο είναι κάτι άλλο, όπως η απίστευτη κίνηση του Αντόνιο Κόντε μετά τη νίκη της Τσέλσι επί της Μίντλεσμπρο, που έφερε τους «μπλε» μια ανάσα από την κατάκτηση του πρωταθλήματος της Premier League και ταυτόχρονα σήμανε τον υποβιβασμό της «Μπόρο».
Τι έκανε ο Ιταλός τεχνικός; Μετά τη λήξη του αγώνα και αφού συνεχάρη τους παίκτες του για το τρίποντο-τίτλου, πήγε και χαιρέτησε όλους τους αντιπάλους και στη συνέχεια κατευθύνθηκε στο πέταλο όπου βρίσκονταν οι φίλαθλοι των φιλοξενούμενων και τους χειροκρότησε για την συμπαράσταση στην ομάδα τους! Κι αυτοί, αντιλαμβανόμενοι διαφορετικά το ποδόσφαιρο, αλλά και το μέγεθος της τεράστιας αυτής κίνησης, ανταπέδωσαν το χειροκρότημα και φώναξαν ρυθμικά το όνομά του.
Τι δεν το πιστεύετε όλοι; Λογικό ακούγεται, γιατί τέτοιες ενέργειες είναι εντελώς ξένες στη χώρα μας. Ουδείς μπορεί να κάνει εικόνα σε ελληνικό γήπεδο αυτό που περιγράφεται εδώ. Άλλωστε, στην Ελλάδα περισσότερο αγαπάμε τη νίκη και λιγότερο αντιλαμβανόμαστε την πραγματική έννοια του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού γενικότερα. Έτσι μάθαμε τόσα χρόνια και για να αλλάξουμε θα πρέπει να συμβούν… σημεία και τέρατα. Γιατί το πώς αντιμετωπίζουμε κάποια πράγματα δεν είναι μόνο ποδοσφαιρικό θέμα, αλλά κοινωνικό.
Όταν ο προπονητής της Τσέλσι ρωτήθηκε στη συνέντευξη Τύπου για την κίνηση αυτή, απάντησε τα εξής: «Είναι σπουδαίο να βλέπεις τους φιλάθλους μιας ομάδας, που μόλις υποβιβάστηκε, να χειροκροτούν τους παίκτες και αυτοί με τη σειρά τους να ανταποδίδουν το χειροκρότημα. Ασφαλώς και είναι σημαντικό να πανηγυρίσουμε τη νίκη, αλλά ταυτόχρονα έχουμε τεράστιο σεβασμό στον αντίπαλο και πρέπει να επιβραβεύουμε τέτοιες ενέργειες. Νομίζω ότι αυτό συμβαίνει μόνο στην Αγγλία και είναι πολύ σπουδαίο. Δεν θυμάμαι κάτι ανάλογο στην Ιταλία, είναι πολύ δύσκολο. Το ποδόσφαιρο είναι ωραίο άθλημα. Γι’ αυτό ένοιωσα την ανάγκη να πάω να χειροκροτήσω τους φιλάθλους και να ευχηθώ ξεχωριστά σε κάθε παίκτη της Μίντλεσμπρο για καλή τύχη τη νέα σεζόν».
Αν μη τι άλλο, οι δηλώσεις αυτές δείχνουν αφενός το ποιόν και την προσωπικότητα του ανθρώπου, αφετέρου τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να αντιμετωπίζεται το ποδόσφαιρο. Γιατί μεταξύ άλλων, ποδόσφαιρο είναι το fair play και ο σεβασμός προς τον αντίπαλο. Τον κάθε αντίπαλο. Ασφαλώς και στο τέλος της ημέρας μετράνε οι νίκες και οι τίτλοι, αλλά έχει εξίσου μεγάλη σημασία να θυμόμαστε κάποιους και για άλλα πράγματα. Και με τέτοιες ενέργειες θα μνημονεύονται δύο φορές περισσότερο, γιατί από αυτές μπορεί να παραδειγματιστούν κι άλλοι. Όταν κάποια στιγμή στην Ελλάδα καταλάβουμε μερικά απλά και στοιχειώδη πράγματα, ίσως υπάρχει ελπίδα να αλλάξει το ποδόσφαιρο στη χώρα μας.