Αφού ολοκληρώθηκε το σήριαλ με τον Ενρίκε και ενδεχομένως ο ΠΑΟΚ να έχει αποκτήσει ποδοσφαιριστή που θα του προσφέρει λύσεις εκεί που δεν τις είχε μέχρι σήμερα, ίσως θα πρέπει να είμαστε ελαφρώς πιο αισιόδοξοι όταν θα προβλέπουμε την πορεία του και την κατάληξή της.
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ
zahariadis@hotmail.com
Κατόπιν ωρίμου σκέψεως, όπως ακριβώς θα έκανε όποιος σέβεται και αυτή την ομάδα κι όσους την ακολουθούν και της εμπιστεύονται το χρόνο, το χρήμα και τον ψυχικό τους κόσμο, με βάση όσα έχει καταφέρει σε καμιά δεκαριά συνεχόμενους αγώνες, προφανώς δεν έχει χαθεί απολύτως τίποτε. Άλλωστε είναι μακρύς ακόμη ο δρόμος κι αν μιλάμε μόνο για θαύμα όταν αναφερόμαστε στην υψηλότερη θέση, η δεύτερη είναι μια εύκολη υπόθεση. Εφόσον εξακολουθήσει με την ίδια αγωνιστική επίδοση και καλύπτει επαρκώς τα κενά που δημιούργησαν όσοι αποχώρησαν κι αυτά που υπήρχαν από τον περίεργο προγραμματισμό του περασμένου καλοκαιριού.
Είναι καιρό τώρα που ο ΠΑΟΚ έχει διανύσει πολλά χιλιόμετρα στο γήπεδο με επιτυχία , εντός και εκτός και σε πρωτάθλημα και σε κύπελλο και δημιουργείται, όχι άδικα, η αίσθηση, έως και η σιγουριά ότι παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο, αλλά, κανείς δεν πείθεται αν τυχόν δεν συνοδεύεται από αντίστοιχα ευχάριστα αποτελέσματα. Κι αν κάποια στιγμή πάψει να είναι παραγωγικός σε τελικές, αν βρει τα δίχτυα μέσα από μικρότερο αριθμό προσπαθειών, η εικόνα θα είναι μειωμένης ποιότητας, αλλά, υψηλής αποτελεσματικότητας και τότε θα έχει ολοκληρώσει ένα νέο κύκλο για την ομάδα, αφού θα έχει περάσει από διάφορες φάσεις. Στο πιο σημαντικό από όλα αυτά, ο ΠΑΟΚ θα έχει –όπως δείχνουν τα πράγματα- μόνιμο προπονητή ή δεν θα έχει αλλάξει τον προπονητή για ψήλου πήδημα ή για μια-δύο ήττες.
Κι αυτό θα το συγκρατήσω, θα το κλειδώσω κάπου και θα το επαναφέρω όταν τελειώνει η σεζόν για να διαπιστώσω πόσο έχει ωριμάσει μια διοίκηση και πόσο έχει προοδεύσει ο ΠΑΟΚ, μέσα από σταθερές επιλογές, προσωπικές επιλογές υψηλού ρίσκου, οι οποίες έπρεπε και έτσι πρέπει να γίνεται… υποστηρίζονται μέχρι τέλους.