• Μόλις χθες το μεσημέρι, πριν το παιχνίδι με τον Άρη, σχολίαζα την αδυναμία του Ολυμπιακού να κρατήσει το μηδέν, κάτι που συνέβη και στο Χαριλάου. Και ομάδα που δεν μπορεί να κρατήσει το μηδέν, δεν μπορεί φυσικά να έχει τύχη στη μάχη ενός μαραθώνιου, όπως του πρωταθλήματος.
• Ο Ολυμπιακός στα πλέι οφς έφαγε τρία γκολ από τον Παναθηναϊκό (και φυσικά έχασε 1-3) και δεν μπόρεσε να διατηρήσει το μηδέν πίσω ούτε με την ΑΕΚ (0-1), ούτε με τον Άρη (1-1) στη Θεσσαλονίκη, ούτε με τον ΠΑΟΚ (2-1), ούτε με τη Λαμία (5-1). Υπό αυτές τις συνθήκες, πάλι καλά που έκανε τρεις νίκες (μαζί με το 3-0 επί του Άρη στο Καραϊσκάκη) και μία ισοπαλία. Απολογισμός που όμως δεν είναι αρκετός να τον ξεκολλήσει από την 4η θέση της βαθμολογίας.
• Ξέρετε, ακόμη είναι όλα καλά, που λέει ο λόγος, επειδή υπάρχει η τεράστια προσδοκία να φτάσει η ομάδα στον τελικό του Κόνφερενς Λιγκ. Στο τέλος, όμως, της σεζόν, δηλαδή σε ένα μήνα, θα γίνει ένας απολογισμός. Και εάν έρθουν τα πιο λογικά αποτελέσματα, ο Ολυμπιακός το πιθανότερο είναι να τερματίσει 4ος στο πρωτάθλημα και να βγει στην Ευρώπη γιατί ο Παναθηναϊκός θα έχει κερδίσει τον Άρη στον τελικό του Κυπέλλου.
• Από εκεί και πέρα, μακάρι, ποιος δεν το εύχεται, να έρθουν όλα βολικά κι ο Ολυμπιακός να πάρει και το Κόνφερενς Λιγκ και το πρωτάθλημα μαζί! Όλα γίνονται. Μόνο που με το σκεπτικό αυτό, το «όλα γίνονται», μπορεί ο Ολυμπιακός να αποκλειστεί στα ημιτελικά από την Άστον Βίλα, αλλά και να μην πάρει ευρωπαϊκό εισιτήριο για του χρόνου, με δική του 4η θέση και τον Άρη Κυπελλούχο.
• Προχθές το βράδυ, ήταν μία πολύ κακή βραδιά για τον Ολυμπιακό. Έχοντας μόλις μάθει ότι ο ΠΑΟΚ γκέλαρε στη Λαμία, είχε η ομάδα του Μεντιλίμπαρ μία χρυσή ευκαιρία να προσπεράσει τον αντίπαλο του κατά δυο βαθμούς-κι όχι μόνο αυτό, αλλά όπως εξελίχθηκε και το ντέρμπι της ΑΕΚ με τον ΠΑΟ, η ευκαιρία του Ολυμπιακού ήταν διπλή: με νίκη του στο Χαριλάου θα πλησίαζε στον πόντο τον Παναθηναϊκό, ανεβαίνοντας στην 3η θέση της βαθμολογίας για πρώτη φορά μετά από εφτά αγωνιστικές!
• Η αντίδραση του Ολυμπιακού μπροστά σε αυτή τη μεγάλη προοπτική, που εκτός των άλλων θα σήμαινε ότι με 10 βαθμούς στα δικά του τέσσερα τελευταία παιχνίδια μπορούσε να ήταν πρωταθλητής, ήταν μία ισοπαλία με τον Άρη. Απογοητευτικό πραγματικά. Κι ακόμη πιο απογοητευτικό ήταν να βλέπεις τους παίκτες του αδιάφορου βαθμολογικά Άρη να παίζουν με το μαχαίρι στο στόμα και το μάτι τους να γυαλίζει περισσότερο από τη διάθεση που έβλεπες στους «ερυθρόλευκους» για τη νίκη.
• Εγώ περίμενα να δω παίκτες έτοιμους να «πεθάνουν» μέσα στο γήπεδο για το διπλό. Και είδα στα 37 τελευταία λεπτά του αγώνα μία τελική, του Φορτούνη στο 86, ένα σουτ που δεν γινόταν να απειλήσει τον Κουέστα. Μία τελική σε 37 λεπτά για μία ομάδα που έπαιζε ίσως το τελευταίο της χαρτί για το πρωτάθλημα. Απέναντι στον 5ο της βαθμολογίας, 18 βαθμούς πίσω της. και με τον προπονητή να έχει ξεκουράσει από το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ της Κυριακής τους Φορτούνη, Κάρμο, Ρόντινεϊ, Ορτέγκα, Ντόη, Γιόβετιτς κι έχοντας βάλει στο 78΄τον Έσε και στο 84’ τον Ελ Κααμπί.
• Με μία εντελώς φρέσκια ενδεκάδα κατέβηκε ο Ολυμπιακός στο Χαριλάου. Κι όμως μετά την φοβερή ενέργεια του Ρόντινεϊ και την έξυπνη πάσα στον Ζέλσον που από δύσκολη θέση πλάγια νικήθηκε από το «βουνό» Κουέστα στο 59’, η μόνη καλή κίνηση που είδαμε ήταν στο 74’ η κάθετη του Τσικίνιο στον Ελ Κααμπί, που εν τέλει ούτε καν σούταρε, καθώς τον πρόλαβε ο Μπράμπετς.
• Νομίζω ότι το τρίποντο για τον Ολυμπιακό χάθηκε στο δοκάρι του Ιμπόρα. Εάν εκεί ήταν λίγο τυχερός και άνοιγε το σκορ, μπορεί να βλέπαμε άλλο παιχνίδι στη συνέχεια. Ο Άρης θα έβγαινε πιο ψηλά, θα άφηνε χώρους και μπορεί να έρχονταν το διπλό. Πραγματική ατυχία μέσα σε λίγες ημέρες ο ίδιος παίκτης να έχει δοκάρια σε τόσο κρίσιμα παιχνίδια. Διότι και με τη Φενέρμπαχτσε στην Τουρκία ο Ισπανός αμυντικός μέσος είχε πάλι δοκάρι, πάλι με κεφαλιά, πάλι σε στατική φάση από εκτέλεση του Φορτούνη!
• Ο Ιμπόρα είναι ξεκάθαρα σε φόρμα, ίσως ο πιο καλός σε διάρκεια παίκτης του Ολυμπιακού σε αυτά τα τρία σερί παιχνίδια μέσα σε μία εβδομάδα, Πέμπτη με Φενέρμπαχτσε, Κυριακή με ΠΑΟΚ και Τετάρτη με Άρη! Βγάζει μία φρεσκάδα και με την εμπειρία του συνήθως καλύπτει και την αδυναμία της έλλειψης ταχύτητας. Βοηθάει πολύ στον αέρα, περνάει έξυπνες μπαλιές ξεκινώντας καλές αντεπιθέσεις κι επιθέσεις, κόβει-κλέβει, έχει καλό βαθμό στην ανάκτηση της μπάλας συνοδευόμενη από πάσα, παίζει και το ρόλο του τρίτου στόπερ κάποιες στιγμές.
• Με τον ΠΑΟΚ, που λειτούργησε όλη η ομάδα καλύτερα, ήταν ακόμη πιο καλή και η δική του απόδοση. Θυμάμαι να καλύπτει δύο φορές τον άπειρο Άμπι, να καθαρίζει με το κεφάλι σέντρες και φάουλ, να φεύγει και στα πλάγια (δεξιά και αριστερά!) για να σεντράρει, να ψάχνει και το γκολ σουτάροντας, να βγάζει τον Ναβάρο σε θέση σουτ με κάθετη πάσα, γενικά να περνάει έξοχες μπαλιές μπροστά, ενώ υπάρχει μία φάση στο 54’ που ο Ρέτσος ρισκάρει μία μπαλιά και αν ο Ιμπόρα δεν έκοβε με το κεφάλι την πάσα του παίκτη του ΠΑΟΚ προς τον Μουργκ, αυτός θα έβγαινε τετ α τετ με τον Τζολάκη.
• Θα έλεγα ότι το μόνο ψεγάδι που μπορείς να βρεις στον Ιμπόρα σε αυτά τα δυο τελευταία παιχνίδια στα οποία έπαιξε βασικός και δη σε ολόκληρα τα 90λεπτα ήταν τα δύο φάουλ που έκανε στο ημικύκλιο της περιοχής του Τζολάκη, με τον ίδιο, αλλά και τον γκολκίπερ του Ολυμπιακού να στέκεται τυχερός που και οι δύο εκτελέσεις δεν ήταν καλές. Εκεί χρειάζεται σίγουρα μεγαλύτερη προσοχή από τον Ισπανό κεντρικό χαφ, γιατί ισχύει πολλές φορές και στο ποδόσφαιρο ότι η τρίτη φορά μπορεί να είναι η φαρμακερή.
• Με τον Μεντιλίμπαρ να επιβεβαιώνει με την χρησιμοποίηση του Ιμπόρα ότι του αρέσει να ποντάρει στην «φόρμα της στιγμής». Όταν βλέπει ένα παίκτη να είναι καλά, τον ρίχνει μέσα χωρίς να κάνει δεύτερες σκέψεις. Έτσι είχε κάνει και με τον Γιόβετιτς στα προηγούμενα παιχνίδια, ε; ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube