Συμβαίνουν πολλά στον ΠΑΟΚ τώρα τελευταία. Όχι μόνο αυτές τις ημέρες, που έχει χαθεί ο έλεγχος, αλλά τα τελευταία χρόνια. Αν πρέπει κάτι να βγει ως συμπέρασμα για όλα αυτά, είναι ότι ο οργανισμός ΠΑΟΚ συνολικά δεν μπορεί να ακολουθήσει το αφεντικό του.
Τις σκέψεις του Ιβάν Σαββίδη, τις απόψεις του, τις επενδύσεις του, τις προθέσεις που έχει για την ομάδα. Ποιος ευθύνεται για αυτό; Μα προφανώς ο ίδιος ο Ιβάν Σαββίδης. Εκείνος αποφασίζει, εκείνος επιλέγει, εκείνος δέχεται και την κριτική για όσα κάνει και δεν κάνει.
Άλλο, όμως, για μια ομάδα να ακολουθεί τις επιταγές του ιδιοκτήτη και άλλο να μπορεί να ακολουθεί τα θέλω του. Πείτε το και όραμά του, αν θέλετε, διότι είναι λέξη που "φοριέται". Η ουσία, όμως, είναι η ίδια, δεν αλλάζει. Ο οργανισμός ΠΑΟΚ δεν μπορεί να σταθεί στο ύψος του μεγαλομετόχου του. Όχι απλώς και μόνο το αγωνιστικό τμήμα αλλά ολόκληρο το περιβάλλον του συλλόγου που αφορά σε παρατρεχάμενους, το συνάφι μας, τους παλαίμαχους, όσους τέλος πάντων μπορούν και έχουν άποψη για τον ΠΑΟΚ. Και είναι πολλοί αυτοί, όπως σε όλους τους ελληνικούς συλλόγους...
Ανεξάρτητα από πρόσωπα, το θέμα είναι ότι αυτό συμβαίνει. Και αφού συμβαίνει, εξηγεί διάφορες καταστάσεις που βιώνει ο Δικέφαλος. Μπορεί όχι τα αλλοπρόσαλλα των τελευταίων 24ώρων, αλλά εξηγεί πολλά από τα προηγούμενα, που τελικά οδήγησαν τα πράγματα ως εδώ. Για την ακρίβεια, ακόμη και ως εδώ! Διότι ποιος μπορούσε να φανταστεί ότι θα συμβεί ΚΑΙ αυτό;
Είναι άδικο αυτό για τον Ιβάν Σαββίδη; Σαφώς και είναι. Διότι είναι παράδοξο για έναν ιδιοκτήτη ποδοσφαιρικού συλλόγου να βλέπει τις επενδύσεις του να πιάνουν τόσο σε όλα τα επίπεδα, οικονομικό, επικοινωνιακό, διοικητικό, υποδομών, αλλά όχι στο αγωνιστικό που είναι και το ζητούμενο. Όχι μόνο να μην πιάνουν τόπο, όχι μόνο αυτό το τμήμα να παραμένει στάσιμο (τουλάχιστον στάσιμο), αλλά τελικά να σε εκθέτει κιόλας. Θυμηθείτε μόνο τους προηγούμενους προπονητές της ομάδας και τι συνέβη όταν έφυγαν, αλλά και τι συμβαίνει τώρα με τον Βλάνταν Ιβιτς, ο οποίος έκανε κάτι που στερείται λογικής, πιθανότατα και ηθικής και σε κάθε περίπτωση δεν ήταν καθόλου χρήσιμο.
Και όλα αυτά να συμβαίνουν, τη στιγμή που ο Ιβάν Σαββίδης έχει δοκιμάσει - σχεδόν - τα πάντα. Έχοντας μάλιστα, σπαταλήσει ένα κάρο χρήματα για να το πετύχει. Έχοντας αλλάξει σε πολλές περιπτώσεις τη φιλοσοφία του, έχοντας φέρει προπονητή - όνομα, προπονητή με όνομα "ΠΑΟΚ", προπονητή με εμπειρίες, χωρίς εμπειρίες, από τα "σπλάχνα", έχοντας φέρει ποδοσφαιριστές στα τελειώματα, στο ξεκίνημα, στις καλύτερες ηλικίες ή και στις χειρότερες ηλικίες, έχοντας επιπλέον αλλάξει ακόμη και διάφορα στελέχη. Έχει δοκιμάσει διάφορα, που προφανώς άλλα τα πιστεύει και άλλα όχι. Αλλά δεν βρίσκει άκρη. Με τον ΠΑΟΚ δεν βρίσκει άκρη, για την ακρίβεια, πιο εύκολα φαίνεται να βρίσκει άκρη με τις παθογένειες του ελληνικού ποδοσφαίρου, παρά με την ίδια την ομάδα του.
Μάλιστα, η ιστορία, όχι απλώς και μόνο η δική του στον ΠΑΟΚ αλλά συνολικά του συλλόγου, έχει αποδείξει ότι είναι πολύ δύσκολο να βγάλει άκρη. Πιθανότατα πιο δύσκολο από όσο και ο ίδιος φανταζόταν ή του είχαν πει πριν κάποια χρόνια. Τώρα πια το ξέρει και ο ίδιος...