Όταν σκοράρει κάποιος στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων και δίνει την νίκη στην ομάδα του, αυτόματα γίνεται το πρόσωπο του αγώνα. Τέτοιο ήταν και ο Δημήτρης Πέλκας στο παιχνίδι του ΠΑΟΚ με τον Πανιώνιο, καθώς με το γκολ που σημείωσε στο 94’, «έγραψε» το τελικό 1-0 και χάρισε τους τρεις βαθμούς στον «δικέφαλο του Βορρά». Όμως, στον πανηγυρισμό του ξέφυγε, ανεξάρτητα από το αν ο ίδιος δήλωσε ότι δεν σήμαινε τίποτε και δεν είχε αποδέκτη κάποιον από τους ανθρώπους ή τους φιλάθλους της αντίπαλης ομάδας.
Γράφει ο Τάσος Νικολόπουλος
Ασφαλώς και τα συναισθήματα της στιγμής είναι πολύ έντονα, όμως, το πιάσιμο των γεννητικών οργάνων δεν μπορεί να είναι το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό κάποιου για να πανηγυρίσει ένα σημαντικό γκολ. Κι ας πρόκειται για μια κίνηση που είναι γνωστή σε όλους. Υπάρχουν άλλοι τρόποι για να ξεσπάσει κάποιος ή να δείξει τη χαρά του. Κι επειδή μιλάμε για ένα παιδί 23 ετών, ας πούμε ότι δικαιολογείται και το γεγονός ότι αρκετή ώρα αργότερα δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να ζητήσει συγγνώμη. Κι εδώ είναι που λέμε: «μικρός είναι, θα μάθει». Και να ζητάει συγγνώμη, αλλά και την αξία αυτής.
Αυτός που δεν δικαιολογείται είναι ο Βλάνταν Ίβιτς, ο οποίος θα έπρεπε να είναι ο πρώτος που θα υπερτόνιζε το λάθος του ποδοσφαιριστή για την άσεμνη χειρονομία (γιατί τέτοια είναι, πως θα γίνει…). Αντ’ αυτού, εκείνος βρήκε να πει το εξής: «στον πανηγυρισμό δείξαμε ότι είμαστε άνδρες και έχουμε χαρακτήρα». Και σαν να μην έφτανε αυτό, το… τερμάτισε, αναφερόμενος στην κόκκινη κάρτα: «Δεν υπάρχει καμία λογική. Να είναι προσβλητικό ή να ήταν εκτός έδρας και να προσβάλλει την άλλη ομάδα να μπορούσα να το καταλάβω».
Δηλαδή, πως θα ένοιωθε προσβεβλημένος ο προπονητής του ΠΑΟΚ; Αν ο παίκτης πανηγύριζε με σηκωμένο το μεσαίο δάχτυλο; Ή αν έπιανε τον… μηρό του σε ένα εκτός έδρας παιχνίδι; Δεν μπορεί να υπάρχει μια τέτοια συμπεριφορά και αντί να υποδείξει στον παίκτη το λάθος του και να τον συμβουλέψει ενόψει της συνέχειας, αυτός να τον δικαιολογεί. Πάλι καλά που δεν τον επιβράβευσε και δεν τον συμβούλεψε να το κάνει ξανά. Ένας προπονητής πρέπει να λειτουργεί και πατρικά κάποιες φορές και ο Βλάνταν Ίβιτς το ξέρει καλά, αφού μέχρι πέρυσι, είχε την τεχνική καθοδήγηση της Κ-20 του ΠΑΟΚ.
Κι αν δεν το ξέρει, ας του το μεταφέρει-ξεκαθαρίσει ο Ιβάν Σαββίδης. Όπως έκανε με τον ποδοσφαιριστή. Γιατί ο τρόπος που λειτούργησε ως ηγέτης-πατέρας, ήταν ο ενδεδειγμένος για την περίσταση και αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Ο ιδιοκτήτης και πρόεδρος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ συναντήθηκε άμεσα με τον παίκτη, όχι μόνο για να μάθει γιατί λειτούργησε κατ’ αυτόν τον τρόπο, αλλά και για να του εκφράσει τη δυσαρέσκειά του, λέγοντας του ότι τέτοιες ενέργειες δεν είναι αποδεκτές από τον σύλλογο, ακόμη κι αν εκφράζουν την ένταση της στιγμής. Έκανε τα πρέποντα και του αξίζουν συγχαρητήρια.
Υ.Γ: Το οξύμωρο στην υπόθεση είναι ότι από τη μια, ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, Ιβάν Σαββίδης «τραβάει το αυτί» του παίκτη και από την άλλη ο προπονητής της ομάδας, Βλάνταν Ίβιτς τον δικαιολογεί. Κι αν μια ενέργεια, όπως αυτή του Δημήτρη Πέλκα, δεν είναι αποδεκτή από τον σύλλογο, το ίδιο πρέπει να ισχύει και για τις δηλώσεις του προπονητή, ο οποίος θα πρέπει να σκέφτεται περισσότερο πριν μιλήσει. Ειδικά για τέτοια θέματα…