Ο Φαν Χάαλ πρέπει να δώσει γροθιά στο μαχαίρι!

Tο 4-0 με το οποίο η Μ.Κ. Ντονς διέσυρε τη Γιουνάιτεντ στο Λιγκ Καπ δεν θα ήταν τόσο δυσκολοχώνευτο, αν το τελικό σκορ ήταν πιο νορμάλ και αν η απόδοση ήταν καλύτερη. Στο κάτω κάτω της γραφής και επί σερ Αλεξ Φέργκιουσον η Γιουνάιτεντ είχε ηττηθεί από ομάδες μικρότερων κατηγοριών. Η Σάουθεντ, η Κόβεντρι, η Κρίσταλ Πάλας τα τελευταία δέκα χρόνια όπως και η Γιορκ παλιότερα είχαν αναγκάσει τον σερ Αλεξ να φύγει με σκυμμένο το κεφάλι από το γήπεδο, ωστόσο εκεί ήξερες πως ο Σκωτσέζος τεχνικός θα έβγαζε από τους παίκτες του την αναμενόμενη αντίδραση σε παιχνίδια που θα μετρούσαν πιο πολύ! Αυτό που διαπιστώνει όμως κάποιος βλέποντας την κατρακύλα της Γιουνάιτεντ σε αυτό τον σχεδόν ένα χρόνο που λείπει από τον πάγκο της ο άνθρωπος που τη γιγάντωσε είναι πως κάθε ομάδα που τη βρίσκει αντίπαλο σκέφτεται πια πως ίσως είναι η ευκαιρία της!

Το κακό είναι πως μετά τη περσινή καταιγίδα όλες οι ομάδες έπαψαν να φοβούνται τη φανέλα της Γιουνάιτεντ. Αυτό είναι ένα συμπέρασμα που προϊόντος του χρόνου αντιλαμβάνεσαι πως σου έχει κάνει μεγαλύτερη ζημιά η συνεχόμενη κατάρριψη αρνητικών ρεκόρ από το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι! Για παράδειγμα, ένα ακόμη ρεκόρ καταρρίφθηκε αφού ήταν η πιο μεγάλη ήττα της Γιουνάιτεντ από ομάδα μικρότερης κατηγορίας από την εποχή που καθόταν στον πάγκο της ο Ματ Μπάσμπι το 1956, δηλαδή πριν ακόμη και από το δυστύχημα του Μονάχου!

Το να κάνεις μία ήττα είναι στο παιχνίδι. Το να μη σε φοβούνται πια ωστόσο, είναι ένα οδυνηρό γεγονός που θα το βρίσκεις διαρκώς μπροστά σου! Περυσι κάθε ομάδα που πήγαινε στο «Ολντ Τράφορντ» έκανε πάρτι! Η Νιούκαστλ νίκησε μετά από 41 χρόνια, η Εβερτον μετά από 21, η Σουόνσι για πρώτη φορά, η Γουέστ Μπρόμιτς από το 1978, η Σάντερλαντ ύστερα από δεκαετίες, η Λίβερπουλ πήρε ένα εμφατικό 3-0 όπως και η Σίτι! Ολα αυτά έκαναν μία ζημιά που είναι ανεπανόρθωτη! Φέτος στην πρεμιέρα, με την ευφορία των νικών στα φιλικά παιχνίδια όλοι περίμεναν μία άνετη νίκη και τελικά η Γιουνάιτεντ έκανε την πρώτη της ήττα εντός εδρας σε πρεμιέρα από το 1972, στο 1-2 από τη Σουόνσι!

Ο Λουίς Φαν Χάαλ, λοιπόν, σε αυτή τη βραδιά έπαθε το πρώτο αληθινό «Βατερλό» του στο νησί. Και τώρα πια πρέπει να κατάλαβε πόσο διαφορετική είναι αυτή η δουλειά του από οποιαδήποτε άλλη στο παρελθόν! Πίστεψε πως και με μερικούς μόνο βασικούς στην ενδεκάδα θα έκανε τους υπόλοιπους ποδοσφαιριστές του ρόστερ του να αποδείξουν πως αξίζουν την ευκαιρία να μείνουν στο «Ολντ Τράφορντ». Ομως ενώ ο δικός του συλλογισμός αποδείχτηκε λανθασμένος και οι αναπληρωματικοί φάνηκαν ανίκανοι να βγάλουν εικόνα ομάδας, το τραγικό είναι πως πήρε ελάχιστα και από τους λεγόμενους βασικούς! Ωστόσο ξενίζει και η επιλογή του να ξεκουράσει παίκτες, σε μία σεζόν που η Γιουνάιτεντ από τώρα μέχρι τον Γενάρη θα έχει μόλις ένα ματς την εβδομάδα να απασχολείται και κακά τα ψέματα με την ήττα και τον αποκλεισμό σπατάλησε μία ευκαιρία να κυνηγήσει έναν τίτλο που υπό συνθήκες δεν θα ήταν πολύ δύσκολο να κατακτηθεί και να του σώσει την πρώτη σεζόν. Ετσι θα έπαιρνε και περισσότερο χρόνο για να προχωρήσει στην αναγκαία ανασυγκρότηση.

Ο Φαν Χάαλ είναι ένας ικανότατος τεχνικός και πανέξυπνος και από αυτό το χτεσινό στραπάτσο θα πάρει όλα τα μηνύματα. Το πιθανότερο είναι πως μέχρι τη Δευτέρα θα προσθέσει έναν ακόμη χαφ, ίσως τον Βιντάλ που θα ταίριαζε γάντι στο στυλ του και έναν αμυντικό. Η ομάδα «φωνάζει» πως χρειάζεται ενίσχυση και ο ίδιος το ξέρει. Ομως τη μέρα που αποκτήθηκε με ποσό ρεκόρ ο Ντι Μαρία και επικρατούσε ευφορία στις τάξεις των οπαδών των «κόκκινων διαβόλων», αυτή εξανεμίστηκε άμεσα με το βαρύ 4-0 το ίδιο βράδυ! Και αυτό επίσης είναι ένα πρόβλημα…

Η Γιουνάιτεντ το καλοκαίρι ανέβασε με τις εμφανίσεις της στα φιλικά τον πήχη ψηλά, αλλά τον έριξε χωρίς προσπάθεια με το κακό ξεκίνημα. Για τους φίλους της ωστόσο υπάρχει και το θετικό ανάγνωσμα του προβλήματος. Ο Φαν Χάαλ που δεν φημίζεται για τη διπλωματία του, πρέπει να δώσει γροθιά στο μαχαίρι και θα το κάνει! Θα επιχειρήσει να αλλάξει δραστικά την εικόνα αντί να μεμψιμοιρεί όπως έκανε πέρυσι ο Μόγες!