Ο επόμενος στόχος τώρα που η Εθνική ξανά(ε)νιωσε...

Ο αγώνας στην Βοσνία είναι από εκείνους που σημειώνονται ως σταθμοί σε μία διαδρομή. Κάποτε από ένα 2-2 στην Αγγλία, ένα αδιάφορα βαθμολογικά 2-2 στην Αγγλία, ξεκίνησε μια ολόκληρη εποχή για το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Τώρα αφενός το 2-2 δεν ήταν αδιάφορο, ίσα - ίσα μπορεί να αποδειχθεί βαθμολογικά καθοριστικό. Αφετέρου τα μεγέθη είναι διαφορετικά. Άλλο Αγγλία και άλλο Βοσνία...

Του Θοδωρή Τσούτσου

Δεν παύει, όμως, να είναι μια βραδιά που μπορεί να αποτελέσει σταθμό. Για το πνεύμα της Εθνικής, για τον χαρακτήρα της, για την ψυχολογία της, για τη διάθεση και την όρεξη που η ίδια δημιουργεί στους διεθνείς. Για όλα αυτά, τελικά, που έχουν γραφτεί και ειπωθεί τις τελευταίες ώρες μετά την αντίδραση της Εθνικής και την επιστροφή της από το 2-0 σε μια δύσκολη έδρα.

Αν υποθέσουμε ότι όλα αυτά τα κέρδισε πια το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, ότι συγκαταλέγονται στα κεκτημένα της και θα αποτελούν οδηγούς της για την πορεία της από εδώ και πέρα, θα πρέπει πλέον να προχωρήσει στο επόμενο βήμα. Η διαχείριση επιτυχίας είναι εξίσου σημαντικός παράγοντας με όλα τα υπόλοιπα. Η Εθνική μας, δηλαδή, βγήκε μπορεί όχι νικήτρια αλλά σίγουρα κερδισμένη από τον αγωνιστικό χώρο στην Ζένιτσα, αλλά θα πρέπει να μετρήσει αυτό που πέτυχε στη σωστή του διάσταση.

Χωρίς τις κραυγές μιας ισοπαλίας στο Βέλγιο για παράδειγμα στην προηγούμενη διοργάνωση (προκριματικά Μουντιάλ 2018) ή μιας φιλικής νίκης στην Ολλανδία τον Σεπτέμβριο του 2016. Αποτελέσματα που και τότε είχαν δημιουργήσει πολύ θετική εντύπωση και αισιοδοξία για το μέλλον, αλλά τελικά αποδείχθηκαν ψευδαισθήσεις.

Η διαχείριση της επιτυχίας είναι αναγκαία διότι θα αποτελέσει τη βάση για τη συνέχεια, τη συνέπεια και τη διάρκεια. Χωρίς αυτά, καμία Εθνική δεν μπορεί να αλλάξει ή να δημιουργήσει διαφορετικές συνθήκες σε αγωνιστικό επίπεδο. Είναι απαραίτητο για την Εθνική όχι απλώς να πετυχαίνει, αλλά και κάθε φορά να ξέρει τι ακριβώς έχει πετύχει.

Διότι μόνο τότε, θα αντιληφθεί και τι θα πρέπει να κάνει όταν θα έρθει το αντίθετο αποτέλεσμα. Διότι θα έρθει, είναι νομοτελειακό. Άλλωστε, η Ιταλία είναι ο επόμενος αντίπαλος, αλίμονο. Η Εθνική, που ξαναβρήκε στοιχεία που τόσο έλειψαν τα τελευταία χρόνια, που πανηγύρισε και πάλι όλη μαζί, που έβγαλε και πάλι αντίδραση ως ομάδα, χρειάζεται πλέον να μάθει να διαχειρίζεται τα αποτελέσματά της.

Στις προηγούμενες αποτυχημένες διοργανώσεις δεν είχε καταφέρει να το κάνει ούτε με κάποια σποραδικά καλά, αλλά ούτε και με τα άσχημα. Η Βοσνία, λοιπόν, πρέπει να αποτελέσει σταθμό και για αυτό. Δεν ήταν η κατάληξη της προσπάθειας η Εθνική να ξανανιώσει Εθνική. Ήταν η αρχή της. Η συνέχεια θα είναι ίσως και πιο καθοριστική.

Διότι την τελευταία 5ετία της κρίσης, αρχές υπήρχαν κι άλλες. Συνέχεια δεν υπήρξε ποτέ. Αυτή θα πρέπει να είναι η επόμενη κατάκτηση της ομάδας. Άλλωστε, για την Εθνική των επιτυχιών από το 2002 και μετά, ίσως αυτή η παράμετρος, η συνέπειά της, να ήταν και η πιο καθοριστική.