Στο τέλος της αποψινής βραδιάς, ο Ολυμπιακός έχει σωθεί από μια νέα περιπέτεια. Μια βραδιά που πολλοί θα θυμούνται, πως είναι από τις ελάχιστες φορές που είσαι γήπεδο και βλέπεις μια διάταξη, χωρίς να μπορείς να καταλάβεις τι ακριβώς θέλει να πει όχι ο ποιητής, αλλά ο προπονητής. Η αίσθηση μου, χωρίς σιγουριά, πως αυτό που έπαιζε από το 46’ και μετά ο Χάσι ήαν 3-4-3 δικαιώθηκε από τα λόγια του ίδιου του Κοσοβάρου. Βέβαια ο Χάσι, θα πρέπει να πει ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στον Ζούμα για αυτό το απίθανα ανόητο πέναλτι που πήγε κι έκανε πάνω στον Μπεν. Γιατί αν δεν είχε συμβεί αυτό, κατά τα φαινόμενα πηγαίναμε σε μια βραδιά με ένα αποτέλεσμα που δεν θα είχε επιστροφή για τον τεχνικό των «ερυθρολεύκων».
Βέβαια στο τέλος της ο Ολυμπιακός έχει ένα μεγάλο κέρδος. Ο Εμάνουελ Εμενίκε έβαλε δύο γκολ, το ένα από την άσπρη βούλα, το άλλο στην αντεπίθεση από ωραία πάσα του Φορτούνη και αυτή είναι η δουλειά του φορ. Το να «ξεμπουκώσει» έστω και ο Νιγηριανός αυτή τη στιγμή με τα δύο γκολ που πέτυχε απόψε είναι ανεκτίμητο, σε μια φάση που οι «ερυθρόλευκοι» το πήγαιναν πάλι για «κηδεία» το ματς. Ο Εμενίκε προσπάθησε και στο πρώτο μέρος, όταν πάσες δεν έπαιρνε για να εκτελέσει, αλλά τουλάχιστον προσπαθούσε κάτι να κάνει ο ίδιος. Τουλάχιστον ένιωθες μπροστά πως κάποιος παίζει. Κατά τα άλλα από δημιουργία και τακτική, μέχρι το 70’ ο Ολυμπιακός ήταν ξανά προβληματικός.
Μπορεί η μία πάσα του Φορτούνη στον Εμενίκε να διασώζει λίγο τον Έλληνα διεθνή του Ολυμπιακού, αλλά στη συνέχεια με μια δική του απερίσκεπτη ενέργεια χάνει την μπάλα κοντά στην περιοχή από αριστερά όμως αμύνεται ο Ολυμπιακός, του βουτάει την μπάλα ο Τριανταφυλλόπουλος και αφού αλλάζει μια πάσα, βγάζει τον Τσουκαλά ολομόναχο. Στο τέλος της ημέρας, το γεγονός πως ο Αστέρας έχει οκτώ τελικές έναντι επτά του Ολυμπιακού αναδεικνύει πάλι θέματα. Ωστόσο για τον πρωταθλητή, η νίκη ήταν κάτι παραπάνω από αναγκαία.
Πλην του Εμενίκε, δεν μπορώ να πω πως υπήρξε κάτι που με ενθουσίασε. Ο Ταχτσίδης για να φτάσει στην επιθυμητή κατάσταση θέλει παιχνίδια στα πόδια του, ο Κούτρης έχει τα θετικά του στο μπροστινό κομμάτι και τα αρνητικά στο ανασταλτικό, ο Σισέ είναι μια περίεργη περίπτωση που πάντως μπορεί ν’ ανεβάσει λίγο την μπάλα. Από την άλλη το πρόβλημα στις εναέριες μονομαχίες για τον Ολυμπιακό παραμένει. Ο Τριανταφυλλόπουλος στο τέλος του α’ μέρους λίγο έλειψε να κάνει το 0-1, όπως και ο Δουβίκας σηκώνεται μόνος του και κάνει κεφαλιά άουτ, αμέσως μετά τη μείωση του Τσουκαλά.
Ο Σάββας Παντελίδης παρέταξε και απόψε ένα αξιόμαχο σύνολο και δικαίως θεωρείται ένας αξιόλογος προπονητής που ξέρει τουλάχιστον να σουλουπώνει ομάδες που βρίσκει σκόρπιες. Το μόνο που κέρδισε ο Ολυμπιακός είναι χρόνο, ο προπονητής του από την άλλη ξέρει πως την Κυριακή και την Τετάρτη, αν υπάρχει μετά το ντέρμπι, παίζει το κεφάλι του.