Ο Διαμαντίδης και τα… δώρα του «δράκου»

O 34ος τελικός του κυπέλλου Ελλάδας μπάσκετ αποτελεί εδώ και μερικές ώρες παρελθόν και ο Παναθηναϊκός έχει γράψει ακόμη μια χρυσή σελίδα στην ιστορία του, με την κατάκτηση του τροπαίου για δωδέκατη φορά. Παράλληλα ξεπέρασε σε συνεχόμενες νίκες σε τελικό τον μεγάλο Άρη με πέντε σερί και κάθεται πλέον φαρδύς-πλατύς στο θρόνο του, έχοντας μάλιστα φιλοδοξία να σπάσει και άλλα ρεκόρ φέτος, αν του πάνε όλα καλά και σε πρωτάθλημα και Ευρωλίγκα. Στην ζωή όπως και στον αθλητισμό που είναι μεγάλος «καθρέφτης» αυτής, ή αν θέλετε μια μκρογραφία της, υπάρχουν μερικά γεγονότα που αλλάζουν τον ρου της ιστορίας. Βλέποντας την χθεσινή απόδοση του Δημήτρη Διαμαντίδη στα τελευταία δεκαπέντε λεπτά του τελικού, ακόμη και ο πιο άπιστος αμφισβητίας, κατάλαβε για τα καλά την αλήθεια.

Τα περίπου είκοσι εκατομμύρια παλιές δραχμούλες που τσιγκουνεύτηκε η προηγούμενη διοίκηση της ΚΑΕ Ολυμπιακός, στο μεταγραφικό παζάρι της αγοράς του Καστοριανού γκαρντ από τον Ηρακλή, μετατράπηκαν σε εκατομμύρια ευρώ και κατακτήσεις τίτλων από τον Παναθηναϊκό, που έχει την τύχη να έχει στο δυναμικό του, τον πληρέστερο Έλληνα παίκτη την τελευταία πενταετία. Το μπάσκετ στη σύγχρονη εποχή δεν είναι σπορ του ενός, αλλά σε παιχνίδια τέτοιας κρισιμότητας όπως το χθεσινό, αποδείχθηκε περίτρανα ότι μπορεί να μετατραπεί, τουλάχιστον για ένα τρίλεπτο σε «one man show». Σε αυτές τις περιπτώσεις οι αξίες, όπως αυτή του διεθνούς άσου, «μιλούν» με κρίσιμα καλάθια και προσπάθειες που κανένας άλλος δεν θα αναλάμβανε την ευθύνη να πάρει. Το χθεσινό κύπελλο ανήκει εξ’ ολοκλήρου στον Διαμαντίδη, που για μια ακόμη φορά απέδειξε με το ύφος των, έτσι και αλλιώς, ελάχιστων δηλώσεών του μετά το ματς, πόσο ταπεινός και σεμνός είναι.

Αν συνεχίσει με σύμβουλό του αυτό το στοιχείο του χαρακτήρα του, θα καταφέρει ακόμη περισσότερα σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο. Ο Παναθηναϊκός μετουσιώσε με τον καλύτερο τρόπο την αγωνιστική άνοδό του τον τελευταίο μήνα με την κατάκτηση ενός τροπαίου και πάει την Κυριακή στο ΣΕΦ για τον…ημιτελικό του πρωταθλήματος με τον Ολυμπιακό με την ψυχολογία στα ύψη, για να διεκδικήσει ουσιαστικά το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας στα πλέι-οφ. Θα αφήσουν οι «ερυθρόλευκοι» την τεράστια ευκαιρία της κατάληψης της πρώτης θέσης στην κανονική περίοδο, μετά από χρόνια, να πάει χαμένη; Μια νίκη σε αυτό το ματς με…μισό πόντο τους αρκεί. Οι συνθήκες είναι αυτή τη στιγμή εναντίον τους, όμως οι απαντήσεις θα δοθούν την Κυριακή λίγο πριν τα μεσάνυχτα. Αν φυσικά τα «καλόπαιδα» της «κόκκινης» εξέδρας μας αφήσουν να δούμε μπάσκετ. Στον χθεσινό τελικό τα αντίστοιχα «πράσινα», έκαναν φιλότιμες προσπάθειες για το αντίθετο, με τις καρεκλιές που έπαιξαν με τα ΜΑΤ πριν το τζάμπολ, όμως, ευτυχώς, δεν τα κατάφεραν.

Αξίζει όμως τον κόπο να κάνουμε μια πιο ενδελεχή ανάλυση, του τι έφταιξε -πλην Διαμαντίδη- και ο Ολυμπιακός, ενώ έφτασε αρκετά κόντα στην κατάκτηση του τροπαίου, «έχυσε» και πάλι την…καρδάρα με το γάλα. Πρώτη αιτία θεωρώ ότι είναι η έλλειψη νοοτροπίας νικητή κάποιων εκ των βασικών του στελεχών, που προσπαθούν φιλότιμα για ένα μεγάλο μέρος των «αιώνιων» αναμετρήσεων, αλλά προς το τέλος του προορισμού «νίκη», χάνουν τα σωστά μονοπάτια. Εύκολα χαμένα λέι-απ, επιθέσεις δίχως συγκέντρωση και υπομονή, λανθασμένες επιλογές και ενέργειες που σε κάνουν να απορείς, για το αν αυτή η ομάδα είναι η ίδια με αυτή που παρακολουθούσες πριν από μερικά λεπτά. Εδώ ακριβώς μπαίνει και ο παράγοντας τεχνική καθοδήγηση. Ο προπονητής κρίνεται και από τον τρόπο διαχείρισης της κρίσης όταν το ματς είναι σε εξέλιξη. Μπορεί η τεχνική ηγεσία να δουλεύει άριστα στις προπονήσεις, αλλά το θέμα είναι πως μπορεί να αντιδράσει όταν το ματς «στραβώνει».

Και εδώ ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ιδιαίτερα όταν αντιπαλός του είναι ο προπονητικός «ογκόλιθος» που ακούει στο όνομα, Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, παίρνει αρκετά χαμηλό βαθμό. Και εξηγώ το γιατί τουλάχιστον με τα δείγματα του τελικού. Μετά την έξοδο του Παπαλουκά (3ο φάουλ) από το μαρκάρισμα του Διαμαντίδη, άρχισε η σωρεία των λαθών. Ο Γιαννάκης έριξε τον Μιλόσεβιτς (!) πάνω στον αρχηγό του Παναθηναϊκού και αυτός άρχισε να κάνει «ζημιά» στο σκοράρισμα. Εκμεταλλεύτηκε το ύψος του, έβαλε στο λόου πόστ τον κοντό και άπειρο Μιλόσεβιτς και πήρε ψυχολογική ώθηση με συνεχόμενα καλάθια, αφού ο Βούισιτς ήταν «άφαντος» στο να δώσει βοήθειες στο ζωγραφιστό και να αποφευχθούν τα εύκολα drive’s του. Ο Πελεκάνος ή Βασιλόπουλος θα ήταν καλύτερες λύσεις στο μαρκάρισμα του Διαμαντίδη στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο.

Στην τρίτη περίοδο, με τον κοντύτερό Χαλπερίν στο μαρκάρισμά του, ο Περπέρογλου έκανε μεγάλη «ζημιά» με κρίσιμα καλάθια που κρατούσαν «όρθιο» τον Παναθηναϊκό, όταν ο Ολυμπιακός προσπαθούσε να «χτίσει» μια διαφορά ασφαλείας. Ο Πάργκο, αν και τραυματίας, έδειξε με την είσοδό του στο ματς ότι μπορεί να βοηθήσει σημαντικά, όμως ξεχάστηκε στον πάγκο για αρκετό διάστημα. Ο Σχορτσιανίτης, για όσο έπαιξε, βοηθούσε στο να «κλείσει» η άμυνα πάνω του και να ανοίξουν χώροι για τα γκαρντ. Ο Γκριρ έκανε περισσότερα ελεύθερα σουτ και η άμυνα του Παναθηναϊκού είχε χάσει την αυτοσυγκέντρωσή της. Η ερυθρόλευκη οπισθοφυλακή πήρε άριστα στο μαρκάρισμα των Πέκοβιτς, Νίκολας και Γιασικεβίτσιους, όχι όμως και του Μπατίστ, ο οποίος με το κλασσικό πικ-εν-ρολ του με Διαμαντίδη, Σπανούλη και «Σάρας», έκανε ο,τι ήθελε.

Προς θεού, θεωρώ ότι μια σπασμοδική κίνηση απομάκρυνσης του «δράκου» μεσούσης της περιόδου θα ήταν «εγκληματική» από τους αδελφούς Αγγελόπουλους, παρότι ο κόσμος έχει αρχίσει και πιέζει ασφυκτικά. Το ιδανικό είναι το έργο να κριθεί στο τέλος της σεζόν, ή ακόμη και να δοθεί ακόμη μια ολόκληρη χρονιά στον προπονητή, με την προϋπόθεση ότι η ομάδα θα παραμείνει κατά μεγάλο ποσοστό ίδια, ώστε να αποκτηθεί, επιτέλους, η λεγόμενη αγωνιστική «χημεία» που απαιτείται. Γι’ αυτήν άλλωστε ξεχωρίζει ο Παναθηναϊκός τα τελευταία χρόνια. Με το να αλλάζεις οκτώ από τους δώδεκα παίκτες κάθε καλοκαίρι, δεν πετυχαίνεις τίποτα. Πουλάς κάποιες χιλιάδες εισιτήρια διαρκείας, αλλά επί του πρακτέου μηδέν εις το πηλίκο Οι παίκτες και ο προπονητής του Ολυμπιακού, έχουν όλο το χρόνο και την ευκαιρία να αντιστρέψουν την κατάσταση μέσω του πρωταθλήματος και μιας καλής προείας στην Ευρωλίγκα. Η ιστορία θα δείξει αν μπορούν να τα καταφέρουν, η δυνατότητα υπάρχει και αυτό είναι σίγουρο. Τα υπόλοιπα στο παρκέ, αρχής γενομένης από την «μάχη» της προσεχούς Κυριακής.

Ερωτήσεις, απορίες και παρατηρήσεις στο mesastiraketa@yahoo.com