Ο ατσαλάκωτος στην Τούμπα, Άρης και ο αναγεννημένος Πανιώνιος

Μια βαθιά υπόκλιση από τους ποδοσφαιρόφιλους στη χώρα μας για φέτος, την αξίζει η ομάδα που έμεινε όρθια (δις) στην Τούμπα. Για να είμαστε ειλικρινείς κανένα ντέρμπι δεν έχει τις ιδιαιτερότητες του ΠΑΟΚ-Άρης, έτσι όπως είναι αυτή τη στιγμή οι ομάδες στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο «Θεός του Πολέμου» πήρε για δεύτερη φορά ισόπαλο αποτέλεσμα στο γήπεδο του πρωτοπόρου, αήττητου και πιθανότατου πρωταθλητή ΠΑΟΚ. Καμία όμως απώλεια βαθμών που είχε φέτος ο Δικέφαλος του Βορρά, εντός των τειχών, δεν προκάλεσε γκρίνια στις τάξεις των οπαδών. Άντε για να το κατεβάσω λίγο, θα γράψω μουρμούρα. Μια μουρμούρα που δεν ήρθε στο τέλος του αγώνα. Για παράδειγμα στο 34’ η Τούμπα ήταν πολύ δυσαρεστημένη με τον τρόπο που η ομάδα του, αγωνιζόταν σε αυτό το παιχνίδι.

Στο ματς του Κυπέλλου, ο Πάκο Ερέρα είχε πάει να κάνει ζημιά στον ΠΑΟΚ. Έστω και αν η σημασία του αγώνα δεν ήταν μεγάλη, ο Άρης εκείνη την ημέρα είχε δείξει έναν δρόμο για το πώς μπορεί να βραχυκυκλώσεις τον πρωτοπόρο. Ένας δρόμος με δύο βασικά χαρακτηριστικά. Ο ένας έχει να κάνει με το πνευματικό-ψυχολογικό κομμάτι και ήταν πως πήγε στην Τούμπα για να κάνει το παιχνίδι της. Έστω και αν ο Δικέφαλος του Βορρά, κατέβηκε εκείνη την ημέρα με μια υπηρεσιακή(sic) σύνθεση, ο Άρης στις λεπτομέρειες ήταν καλύτερος στον αγώνα.

Απόψε με τον master Σάββα Παντελίδη, αποδείχτηκε πως εκείνο το ματς δεν ήταν τυχαίο, ούτε συμπτωματικό. Επιβεβαίωσε τη δυσκολία της νίκης του ΠΑΟΚ μέσα στο «Κλεάνθης Βικελίδης» που κακά τα ψέματα, ουσιαστικά έδωσε μεγάλη ώθηση στην ομάδα του Λουτσέσκου ψυχολογικά, ώστε να αποκτήσει αέρα πρωταθλητή με την ανατροπή. Το ποδόσφαιρο έχει έναν παράξενο τρόπο να ξεπληρώνει πράγματα. Ο Βέλεθ είχε αποχωρήσει τραυματίας στο ματς πρωταθλήματος, όταν ο Άρης ήταν μπροστά το σκορ. Η απουσία του, έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να γυρίσει το έργο σε εκείνο το ματς και σήμερα, ήταν εκείνος που ισοφάρισε, έστω και από αντικανονική θέση.

Ο Άρης έπραξε σήμερα, αυτό που δεν κατάφεραν σε κανένα ματς μέχρι τώρα. Να «βραχυκυκλώσει» τη μεσαία γραμμή του ΠΑΟΚ. Ο Ματίγια και ο Σιώπης έκαναν καταπληκτική δουλειά στο κέντρο, παίρνοντας τις περισσότερες διεκδικούμενες μπάλες. Με τη συνεχή κίνηση, καθήλωναν τα ατού του Δικεφάλου του Βορρά, που δεν μπορούσαν να πάρουν την μπάλα στα πόδια τους και να δημιουργήσουν. Επιπλέον, ειδικά ο Κόρχουτ έκανε δουλειά στο αριστερό άκρο, ενώ οι μπροστινοί με συνεχή κυκλοφορία της μπάλας, ειδικά στο α’ μέρος, κρατούσαν απασχολημένο τον ΠΑΟΚ. Τον έβαλαν να τρέχει εκείνος για την μπάλα, να αμύνεται και όταν έπαιρνε την μπάλα ο γηπεδούχος, οι εκδηλώσεις των επιθέσεων, δεν είχαν τους αυτοματισμούς των άλλων παιχνιδιών. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η κατοχή παίζει και μικρότερο ρόλο. Γιατί ο Άρης στο διάστημα που είχε την μπάλα στα πόδια, έβγαινε γρήγορα μπροστά, σε αντίθεση με τον ΠΑΟΚ που απόψε ήταν φλύαρος.

Σε αυτό το σημείο θεωρώ πως έχει πράξει το σφάλμα και ο Λουτσέσκου, με τη μη χρησιμοποίηση του ποιοτικότατου, Σέρτζιο Ολιβέιρα. Θα διαφωνήσει κανείς, λέγοντας πως έβαλε τον παίκτη στο 56’ και μπορούσε ν’ αλλάξει τότε το ματς, αφού χρόνος υπήρχε αρκετός. Διαφωνώ γιατί ο τρόπος που θα κυλούσε το παιχνίδι, όταν μπήκε ο Πορτογάλος στην επανάληψη, είχε καθοριστεί από τον Άρη. Ο ΠΑΟΚ πλην της γκολάρας του Βιεϊρίνια, δεν είχε σουτ στο στόχο και αυτό αποτελεί μεγάλο παράσημο για τον Άρη.

Στη Νέα Σμύρνη, έχει μαζευτεί μια ωραία παρέα ποδοσφαιριστών. Παικτών που για τα κυβικά του Πανιωνίου, είναι μια χαρά και μπορεί να κάνουν και ζημιές στη συνέχεια (αυτή την εβδομάδα υπάρχει επαναληπτικός με τον Πανιώνιο να έχει νικήσει 2-1 στο πρώτο ματς). Ο Μανιάτης, έχοντας συνεισφορά στο παιχνίδι, άντεξε για 65-70’ πολύ ποιοτικά και έδειχνε να κουμπώνει στη δυάδα των χαφ, ιδανικά με τον Κόρμπο. Ο πρώην αρχηγός του Ολυμπιακού, που γύρισε στην Πλατεία, θα έχει την ευθύνη του «οκταριού». Με δύο τέτοιες προσωπικότητες στο κέντρο, ο Ιστορικός μπορεί να κάνει πολλά.

Ο Σπιριντόνοβιτς έχει στιγμές μέσα στα παιχνίδια και στο πρώτο γκολ τελείωσε τη φάση όπως έπρεπε. Προηγήθηκε ένας ωραίος συνδυασμός και η πάσα του Άρσε που θα δώσει, άλλη διάσταση στο επιθετικό κομμάτι του παιχνιδιού του Πανιωνίου. Αυτοί πάντως που κάνουν θραύση είναι ο Γιάννης Μασούρας που έκανε ένα ακόμα απίθανο παιχνίδι με τη φανέλα των «κυανέρυθρων» και βάζει πολλούς ν’ απορούν πως αυτός ο παίκτης δεν μπόρεσε να πάρει μια ευκαιρία, σε ματς γερό, να πάρει μια ευκαιρία στον Ολυμπιακό. Ο Χατζηθεοδωρίδης θα θυμάται αρνητικά πολλά χρόνια, αυτό το δύσκολο απόγευμα.

Ο άλλος παίκτης που έχει τεράστια εξέλιξη χρόνο με τον χρόνο είναι ο Δημήτρης Σταυρόπουλος που από τα 16 του χρόνια βρίσκεται στον Πανιώνιο. Όταν ο Βαγγέλης Οικονόμου είχε τραυματιστεί στο ματς με την Μακάμπι Τελ Αβίβ, στο ξεκίνημα της περασμένης σεζόν, είχα παρακολουθήσει αυτό το παιδί και θεωρούσα πως θα έχει εξέλιξη. Δίπλα στον Ντομίνγκες, δείχνει να μαθαίνει και σε κάθε παιχνίδι γίνεται όλο και καλύτερος. Αποφασιστικός, προσπαθώντας να βγει πρώτος στην μπάλα, σκοράρει συχνά, παίρνει πρωτοβουλίες να κατεβάσει και με πολλή και σκληρή δουλειά, ο 21χρονος σέντερ-μπακ θεωρώ πως είναι πολύ εξελίξιμος.

Όσο για τον Παναθηναϊκό; Τώρα που τα πράγματα πάνε στραβά, δεν βλέπω τρόπο που ο Δώνης να μπορεί να αντιστρέψει την κατάσταση, ειδικά αν δεν υπάρξει βοήθεια από τα πιο έμπειρα στελέχη της ομάδας. Οι «πράσινοι» ήταν αδύνατο να έχουν εξίσου καλό δεύτερο γύρο, αλλά εδώ μιλάμε για μια κατάσταση που μπορεί να έχει πολύ δυσάρεστη εξέλιξη, αν αναλογιστεί κανείς πως υπάρχουν μπροστά και τα ντέρμπι.