Ο άθλος του ΠΑΟΚ και οι ευθύνες

Χρειάστηκε να περάσουν δώδεκα ολόκληρα χρόνια για να πανηγυρίσει ο ΠΑΟΚ μία επιτυχία στο μπάσκετ. Όταν το 1999 ο Γιώργος Μπαλογιάννης σήκωνε το κύπελλο Ελλάδος στο ΣΕΦ, κανείς δεν θα πόνταρε τα λεφτά του στην παρακμή που θα ακολουθούσε. Στη δεκαετία του ’90, η εξασφάλιση του εισιτηρίου για τα προκριματικά της Ευρωλίγκας, θα ήταν εκ των ων ουκ άνευ για τον δικέφαλο του βορρά, όμως για το 2011 και με βάσει τα προβλήματα που έχουν ταλανίσει την ομάδα, μπορεί κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως άθλος. Ο ΠΑΟΚ των οικονομικών προβλημάτων και των καθυστερήσεων στις πληρωμές, των αποχωρήσεων παικτών και του μικρού μπάτζετ, κατάφερε να υπερκεράσει το εμπόδιο του Άρη στους μικρούς τελικούς και να κλείσει θέση, έπειτα από έντεκα χρόνια απουσίας, στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης.

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Με τον Σούλη Μαρκόπουλο ο οποίος αποτελεί τον συνδετικό κρίκο με την παλαιά εποχή των επιτυχιών στον πάγκο και παίκτες-εργάτες, έφτιαξε μία ομάδα άξια σεβασμού, που ξεχώρισε στο μεγαλύτερο μέρος του πρωταθλήματος. Ήταν η πιο σταθερή εξαιρουμένων Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού, έμαθε να κερδίζει και μακριά από την Πυλαία, κάτι που αποτελούσε «αγκάθι» των τελευταίων προσπαθειών. Είχε διάθεση και πίστη παρά τα προβλήματα, έβγαζε ενέργεια και κάλυπτε τα προβλήματα που της παρουσιάζονταν λόγω της «δίψας» για διάκριση μέσω της τρίτης θέσης. Η διοίκηση, μπορεί να μην έχει ούτε στο ελάχιστο τη δύναμη άλλων παραγόντων του πρωταθλήματος, όμως δείχνει διάθεση να νοικοκυρέψει το τμήμα, να γίνουν ορθολογικές δαπάνες και να τακτοποιηθούν τα χρέη προς τους παίκτες που έχουν αποχωρήσει από το ρόστερ.

Γενικότερα, ο ΠΑΟΚ βγάζει μία υγεία, που αν πλαισιωθεί με περισσότερη και πιο θετική σε συμπεριφορά στο γήπεδο στήριξη από τον κόσμο, έχει ελπίδες να ορθοποδήσει. Προτού γίνει οποιοσδήποτε σχεδιασμός για τη νέα περίοδο, θα πρέπει να ξεκαθαρίσει το αν η Ελλάδα θα έχει και τέταρτη ομάδα στην Ευρωλίγκα. Σε αυτή τη περίπτωση, οι πιθανότητες να πάρει απευθείας το εισιτήριο για τους ομίλους ο ΠΑΟΚ θα είναι αρκετές, κάτι που διευκολύνει το έργο διοίκησης και προπονητή. Ακόμη και στην διαδικασία του Final Eight να μπει η ομάδα για να διεκδικήσει την πρόκριση, δεν είναι χαμένη από χέρι –ιδιαίτερα αν αυτό γίνει στην Θεσσαλονίκη- αρκεί οι κινήσεις να είναι προσεκτικές και το…πόδι να μην βγει μακριά από το πάπλωμα. Οι τιμές φέτος στην αγορά θα πέσουν αρκετά, οπότε μπορεί να βρεθούν παίκτες που και κίνητρο θα έχουν να φορέσουν τη φανέλα και την ικανότητα να έχουν ώστε να οδηγήσουν το «καράβι» με αξιοπρέπεια στην πρόκληση της Ευρωλίγκας.

Μία πρόκληση, που εκτός από πανηγύρια, δημιούργησε πολλές ευθύνες, αφού το κατόρθωμα του 2011, θα σβηστεί μονομιάς, αν δεν έχει συνέχεια στα προκριματικά, ούτως ώστε να εξαργυρώσει και οικονομικά -τηλεοπτικά, διαφημίσεις, χορηγοί- η ομάδα αυτή την επιτυχία. Η υπάρχουσα διοίκηση θα πρέπει πλέον να προσπαθήσει διπλά και οι οικονομικοί παράγοντες του ΠΑΟΚ να λύσουν όποιο πρόβλημα παρουσιαστεί. Καλοδεχούμενη θα ήταν η οποιαδήποτε βοήθεια όσων θυμούνται την ομάδα μόνο στα προβλήματα και φωνασκούν παριστάνοντας τους προστάτες, χωρίς όμως να βάζουν ποτέ το χέρι στη τσέπη. Η ευκαιρία να αναγεννηθεί ο σύλλογος είναι μεγάλη, αρκεί να μην περάσει ανεκμετάλλευτη. Οι οιωνοί σίγουρα δεν είναι ενθαρρυντικοί, αλλά μία προσπάθεια πρέπει να γίνει. Χρειάζεται μεράκι, έξυπνες κινήσεις και υπομονή. Τα αξίζουν όλα αυτά και ο ΠΑΟΚ και το ελληνικό μπάσκετ.

Υ.Γ. Δύο χρόνια σήμερα χωρίς τον Αντώνη μας. Μποκτορούλη, για μένα είσαι πάντα εδώ.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com