Ο «άρρωστος» Καραγκούνης πήγε κι έμπλεξε με τους άρρωστους γενικώς

Από το 2004 και μετά η Εθνική Ελλάδας στο ποδόσφαιρο αποτέλεσε μόδα και σκαλοπάτι προβολής για κόσμο και κοσμάκη. Ετερόφωτα όντα όλων των ιδιοτήτων, ακόμη κι άσχετων με το σπορ, απέκτησαν αυθύπαρκτα ανάστημα και λίγη πασπαλισμένη χρυσόσκονη από τις διακρίσεις, τις πορείες και την αγάπη που εισέπραττε αυτό το σύνολο. Ουδέποτε ο υπογράφον υπήρξε θαυμαστής της Εθνικής, λόγω ακριβώς αυτής της σουρεάλ κατάστασης. Λειτουργούσαν, όμως, όλα τα υπόλοιπα με στοιχειώδη συνέπεια, οπότε οποιασδήποτε μορφής κριτική έμοιαζε παράταιρη κι επιεικώς εκτός κλίματος. Μέχρι που κάποιοι, οι οποίοι σε άλλα επίπεδα είναι ρατσιστές με τους ίδιους της Έλληνες, έβγαζαν και χαρακτηρισμούς ανθελλήνων σε όσους τολμούσαν να πουν κάτι κακό για την… ιερή αγελάδα της Εθνικής!

Στην Ελλάδα, όμως, υπήρχαν σταθερές αξίες. Συμφωνώντας ή διαφωνώντας με επιλογές καριέρας – αν και δεν πέφτει σε κανέναν λόγος για τις αποφάσεις ενός επαγγελματία – ο Γιώργος Καραγκούνης αποτέλεσε κι αποτελεί μία προσωπικότητα ευρείας αποδοχής, λόγω προσφοράς και, φυσικά, των 139 συμμετοχών με το εθνόσημο. Ένας πρώην παίκτης με τον οποίο ασχολήθηκαν κι ασχολούνται η ιστοσελίδα της UEFA, με αφιερώματα, και μεγάλες ενημερωτικές πηγές του εξωτερικού. Η τελευταία, όμως, αναφορά στο πρόσωπό του δεν ήταν για ευχάριστο λόγο. Η αποκλειστική συνέντευξη του «Κάρα» στον ΣΠΟΡ FM 94,6 έγινε αντικείμενο συζήτησης στον κόσμο των αθλητικών media, όχι, εννοείται, μόνο στην Ελλάδα.

Ο πρώην αρχηγός είπε τα αυτονόητα, με ρεζουμέ το έλλειμμα σεβασμού που βίωσε από την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Ακόμη, όμως, και ο Καραγκούνης δεν μπορεί ν΄ αποποιείται των υπαρκτών ευθυνών του. Ο λόγος που ασχολήθηκε με την Εθνική, υπό άσχημες συνθήκες, είναι το προφανές φιλότιμό του. Η ανησυχία μήπως θεωρηθεί προδοσία, όπως δήλωσε, πιθανό «όχι» του. Η αγάπη και η καλώς εννοούμενη αρρώστια με την ομάδα υπερίσχυσε πιθανότατα και της λογικής, μια και δεν γίνεται να μην ήξερε που έμπλεκε. Εισχωρώντας σ΄ ένα άρρωστο περιβάλλον, παρά του δικαιολογημένου άλλοθι του πάθους για το ποδόσφαιρο και τα εθνικά χρώματα, νόσησε και ο ίδιος. Σύνδεσε το όνομά του με καταστάσεις και πρόσωπα που ένας κανονικός Καραγκούνης θα έπρεπε ν΄ απέχει κάποια έτη φωτός!

Συνέπεια όλων αυτών αποτελεί να διαπιστώνει το δεδομένο έλλειμμα σεβασμού, ν΄ απομακρύνεται από την ΕΠΟ του Γκιρτζίκη για… σοβαρό λόγο και να σύρεται το όνομά του μέσα σε μία προφανέστατα σάπια εξέλιξη πραγμάτων. Φυσικά και στη συνείδηση του κόσμου – σκαμπάζει ή όχι από ποδόσφαιρο, γνωρίζοντάς ή όχι αθλητική ιστορία – ο Καραγκούνης δεν είναι μέρος του προβλήματος, μα ένας από μηχανής Θεός καταδικασμένος, όμως, ν΄ αποτύχει. Η ευθύνη του είναι που δέχτηκε να συνεργαστεί με συγκεκριμένα πρόσωπα, μπας και σώσει το Euro 2016 και δεν εκτροχιαστεί πλήρως ένα δημιούργημα, του οποίου μεγάλο κομμάτι ήταν και δική του προσφορά. Ακόμη και το ότι δεν παραιτήθηκε, πριν την καταγγελία σύμβασης για σοβαρό λόγο (!), χρεώθηκε από μία μερίδα του κόσμου σε οικονομικά αίτια. Άλλη μία ζημιογόνος παράμετρος για τον μεγάλο αρχηγό…

Ουδείς νορμάλ μπορεί να πιστέψει πώς για κάποιες χιλιάδες ευρώ ο Γιώργος Καραγκούνης θα επέμενε να διασύρεται! Αντίθετα, ήταν προφανές πώς η πρόσληψή του προγραμματίστηκε για ν΄ αποτελέσει την Κολυμβήθρα του Σιλωάμ για κάποιους, των οποίων τα άπλυτα θέλουν ανατρεπόμενα με απορρυπαντικά… Ήταν προφανές πώς ο Καραγκούνης ήταν χρήσιμος, διότι θ΄ απορροφούσε εύκολα τους κραδασμούς των αποτυχιών. Ήταν προφανές πώς ενώ συντηρήθηκε το θέμα Αναστασιάδη (προπονητής τότε του διεκδικητή του τίτλου ΠΑΟΚ, δεσμευμένος με συμβόλαιο) και ο «Κάρα» κατέληξε στον Μαρκαριάν, βγήκε… αυθόρμητα προς τα έξω πώς η ηλικία του Ουρουγουανού αποτελεί ζήτημα! Ο Ρανιέρι, για παράδειγμα, ήταν λυκόπουλο…

Ο Καραγκούνης μπήκε σ΄ ένα άρρωστο περιβάλλον, του οποίου καλό θα ήταν να μην αρχίσουμε να κάνουμε ιστορική αναδρομή τα έργα και ημέραι που διαμορφώνουν καταστάσεις στο ελληνικό Πρωτάθλημα. Άργησε να ξεμπλέξει κι αν δεν τον έβγαζαν ίσως να μην το αποφάσιζε, επειδή δεν είναι ρίψασπις κι έχει αποδεδειγμένη τη συναίσθηση του εθνικού καθήκοντος από το δικό του μετερίζι. Το ότι ξεμπερδεύει, έστω και δια... ανώμαλου δρόμου, είναι ατομικά προς το συμφέρον του, μα συνολικά απολύτως εναντίον κάθε ελπίδας άμεσης αναδόμησης της Ελλάδας σε εθνικό, ποδοσφαιρικό, επίπεδο. Η ελληνική παροιμία «όποιος μπλέκει με τα πίτουρα, τον τρώνε οι κότες» ταιριάζει γάντι σ΄ αυτήν την – ελπίζουμε τελευταία, με αρνητικές προεκτάσεις για τον ίδιο και το σπορ – περιπέτεια του «Κάρα».

Follow @LGaraganis