Ο Άρης και το νέο πρωτάθλημα

Ο Άρης μπαίνει στο νέο πρωτάθλημα αύριο έχοντας περάσει τους προηγούμενους μήνες μια φοβερή δοκιμασία, απόρροια δυο διαφορετικών γεγονότων που είχαν την ίδια όμως επίδραση.

Τα απαγορευτικά από τα ΦΙΦΑ που κρέμονταν ως δαμόκλειος σπάθη ως τις 31/7 και την πανδημία του Covid-19 που δεν γινόταν να αφήσει ανεπηρέαστο το ποδόσφαιρο, έχοντας ήδη αλλάξει την καθημερινότητά μας.

Ο συνδυασμός θα μπορούσε να προκαλέσει ασφυξία αφού προϋπολογισμένα έσοδα και μάλιστα σοβαρά της τάξης των 2,5 εκ ευρώ, πήγαν περίπατο με το lockdown και συνεχίζουν να επηρεάζουν αφού οι ΠΑΕ δεν μπορούν να έχουν μια σταθερή πρόβλεψη για έσοδα που απορρέουν κάθε χρόνο από τα εισιτήρια διαρκείας και τα μεμονωμένα εισιτήρια των εντός έδρας αγώνων σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Γιατί ποιος αμφιβάλει ότι στις 17 Σεπτεμβρίου στο παιχνίδι με την Κοβαλίβκα το Κλεάνθης Βικελίδης δεν θα ήταν… τίγκα; Εδώ γέμισε ανήμερα του 15 Αύγουστου πέρσι και με σκορ 3-0 στην πλάτη από την Μόλντε. Παρόλα αυτά ο Άρης κατάφερε να ξεπεράσει τους σκοπέλους.

Ο Θόδωρος Καρυπίδης έβγαλε από την τσέπη του κοντά στο 1εκ ευρώ για να πληρωθούν οι πρώην ποδοσφαιριστές που είχαν τελεσίδικες αποφάσεις και να δοθεί ανατολή ενός χρόνου και μέσα σε ένα μήνα και κάτι μέρες δημιουργήθηκε η ομάδα της επόμενης περιόδου (απομένουν 1-2 προσθήκες ακόμη), βασισμένη στα θέλω του προπονητή και του τεχνικού διευθυντή που ήταν από καιρό έτοιμοι μπροστά σε αυτό το ενδεχόμενο.

Με δεδομένο ότι δυο σερί χρονιές ο Άρης εξασφαλίζει την ευρωπαϊκή του έξοδο, πρόοδος είναι οτιδήποτε καλύτερο από την 5η θέση.

Το βηματάκι παραπάνω σε εγχώριες και διεθνείς διοργανώσεις σε μια σεζόν που να θυμίζουμε ότι χώρα μας βγάζει τέσσερις ομάδες στην Ευρώπη.

Επομένως ο συντελεστής δυσκολίας αυξάνεται κατακόρυφα, η σταθερότητα θα αποτελέσει εχέγγυο επιτυχίας και για τον Άρη ειδικά η επίδοσή του μακριά από το Βικελίδης που πέρσι ήταν απογοητευτική.

Τα νέα δεδομένα κάνουν αδήριτη την ανάγκη για ένα καλύτερο πρωτάθλημα, περισσότερο αξιόπιστο δίχως φαινόμενα Ξάνθης.

Οι πρωταγωνιστές να είναι όσοι αγωνίζονται εντός των τεσσάρων γραμμών. Η πολιτεία να μηδενίσει την παρεμβατικότητα της και όταν θεωρεί ότι πρέπει να παρέμβει να γίνεται θεσμικά και συντεταγμένα.

Αλλά και το ίδιο το ποδόσφαιρο να επιδείξει επιτέλους διάθεση εξυγίανσης, απομάκρυνση της καμαρίλας από την ΕΠΟ (η οποία ακόμη διερευνά τι συνέβη στην υπόθεση Ντουρμισάι και δεν έχει εκδώσει έξι μήνες μετά, απόφαση).

Να πάψει το ελληνικό ποδόσφαιρο να είναι υπόθεση των επιχειρηματιών και να ξαναγίνει υπόθεση των ποδοσφαιριστών και των ομάδων.

Για τον Άρη θα είναι δύσκολο όσο παραμένει ο κόσμος έξω από την εξίσωση καθώς από την εξίσωση του Άρη διαχρονικά λείπει και η διαιτητική δικαιοσύνη. Ας ελπίσουμε ότι η δημοσίευση των συνομιλιών VAR- διαιτητή θα προσδώσει διαφάνεια, όπως και η γραμμή του οφσάιντ.

Άφησα στο τέλος το μεγάλο στοίχημα περί σταδιακής επιστροφής του κόσμου στα γήπεδα. Θα το επιχειρήσουν σιγά-σιγά σε όλα σχεδόν τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα στη λογική του βλέποντας και κάνοντας.

Δεν θα είναι εύκολο, δεν έχει ξανασυμβεί αλλά η απόφαση κρίνεται αναγκαία για πολλούς και διάφορους λόγους .Καλή ποδοσφαιρική χρονιά λοιπόν.

Έστω και αν αρχίζει παρασκευιάτικα…