Ένα ντέρμπι που θύμιζε σε πολλά το περσινό, ένα ντέρμπι που δεν έβγαλε νικητή και δύο προπονητές που είναι εξαιρετικοί.
Ο Πέδρο Μαρτίνς αλλά και ο Άμπελ Φερέιρα ήταν πρωταγωνιστές, στα δικά μου μάτια, σε ένα παιχνίδι... αποδείξεων. Έδειξαν πως το επίπεδό τους, τόσο τακτικά όσο και επικοινωνιακά, είναι ανώτερο από αυτό του ελληνικού πρωταθλήματος.
Ο Φερέιρα έστησε εξαιρετικά την ομάδα του, έδωσε χώρο στον Ολυμπιακό στο ξεκίνημα τού αγώνα (71%-29% κατοχή) και από το 20ο λεπτό και έπειτα άρχισε να ανεβάζει τις γραμμές του. Ο ΠΑΟΚ με την ικανότητα που έχει να ανεβάζει συνεχώς πολλούς παίκτες στο αντίπαλο μισό και τον Γιαννούλη κυρίως και τον Μάτος λιγότερο να παίζουν κοντά στην περιοχή του αντιπάλου, κατάφερε να ισορροπήσει το παιχνίδι (40%-60% η κατοχή στο διάστημα 15’-30’) και να το φέρει στα μέτρα του, απορροφώντας την πίεση του Ολυμπιακού. Εκμεταλλεύτηκε μια ολιγωρία του Ολυμπιακού, ο οποίος στις αμυντικές στατικές φάσεις δείχνει αδυναμία, και του Σα που δείχνει πως περνάει ένα ντεφορμάρισμα και προηγήθηκε στο σκορ.
Από την μεριά του, ο Μαρτίνς κατέβασε και αυτός λογικά την ομάδα του, βγάζοντας τον Καμαρά και βάζοντας τον Βαλμπουενά για να έχει καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας, ενώ εμπιστεύτηκε τον Μασούρα ως εξτρέμ για να έχει έναν παίκτη πάνω στον Μάτος και να του περιορίσει τα ανεβάσματά του. Αυτό δεν του βγήκε, όμως, με τον τεχνικό του Ολυμπιακού να... ντύνεται Μουρίνιο και να κάνει γρήγορα-γρήγορα αλλαγή, βγάζοντας τον αρνητικό Μασούρα από το ματς και βάζοντας τον Σουντανί, ο οποίος δείχνει συνεχώς στο ελληνικό πρωτάθλημα ότι είναι τρομερά ποιοτικός.
Το δεύτερο μέρος ξεκίνησε με τους «ερυθρόλευκους» να παίρνουν τα ηνία του αγώνα. Ανέβαζαν ολοένα και περισσότερους παίκτες στο αντίπαλο μισό, οι στόπερ (Σεμέδο-Αβραάμ) ήταν στο ύψος του κέντρου, παίζοντας με ρίσκο βέβαια πολύ ψηλά, και πίεζαν ασφυκτικά τους ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ κάθε φορά που είχαν την μπάλα στα πόδια τους, αναγκάζοντάς τους να κάνουν αρκετά λάθη. Στο 49ο λεπτό, ο διαιτητής δεν έδωσε πέναλτι στο μαρκάρισμα τού, εξαιρετικού στο ματς, Ελ Καντουρί πάνω στον Ποντένσε. Σε ένα σημείο που αν ισοφάριζε ο Ολυμπιακός, σίγουρα θα βλέπαμε άλλο παιχνίδι και από τις δύο μεριές αφού οι Πειραιώτες θα έψαχναν την ανατροπή και ο ΠΑΟΚ θα αναγκαζόταν να ξεμυτίσει, μιας και δεν θα ήταν δυνατόν να παίξει αμυντικά σε τόσο μεγάλη διάρκεια στην επανάληψη.
Ο Μπουχαλάκης «θυσιάστηκε» για να μπει ο Καμαρά με τη συμπλήρωση μιας ώρας και να δώσει περισσότερα τρεξίματα και λύσεις στο υψηλό πρέσινγκ του Ολυμπιακού όπως και για να βοηθήσει στην καλή κυκλοφορία της μπάλας. Το δεύτερο πέναλτι υπέρ των «ερυθρόλευκων» αυτή τη φορά δόθηκε, ο Βαλμπουενά ισοφάρισε αλλά τραυματίστηκε στο πάτημα πριν εκτελέσει και βγήκε από το ματς, με τον Γκερέρο να παίρνει τη θέση του και τον Ελ Αραμπί να τραβιέται ελαφρά πιο πίσω σε πιο ελεύθερο ρόλο. Από την μεριά του ο Φερέιρα θεώρησε πως πρέπει να θωρακίσει την ομάδα του, έβαλε τον Μαουρίσιο για να έχει φρέσκα πόδια στον άξονα και τον Άκπομ για να εκμεταλλευτεί τα κενά που άφηναν οι γηπεδούχοι σε κάποια αντεπίθεση.
Εν τέλει, παρά την πίεση του Ολυμπιακού το σκορ δεν άλλαξε. Είτε λόγω Ζίφκοβιτς, είτε λόγω της δυστοκίας των Πειραιωτών, με τον ΠΑΟΚ να μην μπορεί να κρατήσει την μπάλα ώστε να «παγώσει» τον ρυθμό. Κατάφεραν, όμως, οι φιλοξενούμενοι παρότι ο Φερέιρα έκλεισε πιο πίσω την ομάδα του να μείνουν όρθιοι και να κρατάνε το αήττητο. Ενδεικτική είναι και η αλλαγή του Πέλα, ο οποίος είναι ένας μεσοεπιθετικός που μαρκάρει και πήρε τη θέση του ποιοτικότατου Μπίσεσβαρ, ο οποίος στο δεύτερο μέρος ήταν σκασμένος. Το αποτέλεσμα δεν κάνει σε κανέναν από τους δύο κακό. Ούτε πήρε ο ΠΑΟΚ προβάδισμα, ούτε ο Ολυμπιακός έχει μειονέκτημα στην κούρσα του τίτλου. Μην ξεχνάτε πως έχουμε πλέι-οφ και εκεί θα κριθούν όλα. Εφόσον σε αυτά βρεθούν ομάδες όπως η ΑΕΚ, ο Άρης, ο ΟΦΗ, ο Παναθηναϊκός, τότε και τα δέκα παιχνίδια που θα δώσει κάθε ομάδα θα είναι ντέρμπι!
Τέλος, μια αναφορά στην διαιτησία θα πρέπει να γίνει όπως και σε κάθε ντέρμπι. Ο Ισπανός ρέφερι έδειξε στο ξεκίνημα και κυρίως στο πρώτο μέρος, διάθεση να αφήσει το ματς να εξελιχτεί και να μην σφυρίζει. Άφηνε τα μαρκαρίσματα, ειδικά όσα ήταν σε αθλητικό πλαίσιο και δεν υπήρχε κίνδυνος τραυματισμού, για να υπάρχει ρυθμός. Στο δεύτερο μέρος, βέβαια, καταλογίζεται στον ίδιο όπως και σε αυτούς του VAR το γεγονός πως δεν δόθηκε το πέναλτι στο 49ο λεπτό, με το τελευταίο ριπλέι της συνδρομητικής να δείχνει την καθαρή παράβαση. Στη συνέχεια δε, σφύριζε αρκετά συχνά και κυρίως έδωσε εύκολα φάουλ υπέρ των φιλοξενούμενων, προστατεύοντάς τους, τα οποία φάουλ για όποιον έχει παίξει μπάλα ξέρει πόσο εκνευρίζει τον ποδοσφαιριστή και τον αποδιοργανώνει.
ΥΓ. Η όποια αμφισβήτηση υπάρχει προς το πρόσωπο του Πέδρο Μαρτίνς είναι άδικη. Μπορεί ορισμένες φορές να «κολλάει» στην διαχείριση των αγώνων, κυρίως σε αυτούς που κερδίζει. Είναι, όμως, ένας ταλαντούχους και εργατικός προπονητής, ο οποίος συνεχώς μεγαλώνει μέσα από τον Ολυμπιακό και αρχίζει να φτιάχνει χαρακτήρα νικητή.
ΥΓ.2 Ο Άμπελ Φερέιρα είναι ένας εξαιρετικός προπονητής, επίσης. Έστησε άριστα την ομάδα του αλλά με τις επιλογές τους στο δεύτερο ημίχρονο έδειξε να... χαλάει την επιθετική νοοτροπία που έχει για να πάρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Κάτι που είναι απολύτως θεμιτό καθώς άπαντες κρίνονται από τα αποτελέσματα. Την ίδια ώρα, όμως, ο τεχνικός του ΠΑΟΚ έδειξε ότι και επικοινωνιακά το επίπεδό του είναι υψηλό, δίνοντας συγχαρητήρια στον αντίπαλό του και στον κόσμο των Πειραιωτών για την ατμόσφαιρα που δημιούργησαν κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Follow @giorgostsanakas