Νταμίρ Κάναντι: Τι κατάφερε και τι όχι ο Mr. 50%!

Καλοκαίρι 2017...

Για πρώτη φορά στα χρονικά του, ο Ατρόμητος -μετά την ξαφνική αποχώρηση του Ρικάρντο Σα Πίντο 10 μέρες πριν από την έναρξη της προετοιμασίας- αποφάσιζε να διευρύνει τους ορίζοντες του και να εμπιστευθεί για πρώτη φορά έναν προπονητή από το εξωτερικό, ο οποίος δεν είχε πρότερο βίο στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Το όνομα αυτού: Νταμίρ Κάναντι... Έπειτα από πολλές διαπραγματεύσεις, δύο αρνητικές απαντήσεις του Αυστριακού στους Περιστεριώτες και έντονο πρέσινγκ του Γιάννη Αγγελόπουλου, οι «κυανόλευκοι» ανακοίνωσαν τη συνεργασία τους με τον έμπειρο τεχνικό, που δεν είχε τίποτα το σπουδαίο στο βιογραφικό ως ποδοσφαιριστής, αλλά ως προπονητής μπόρεσε να οδηγήσει μία μικρή ομάδα, όπως η Άλταχ από τη δεύτερη κατηγορία του αυστριακού ποδοσφαίρου μέχρι και τα προκριματικά του Europa League.

Με το πού πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα, η συντριπτική πλειοψηφία του δημοσιογραφικού κόσμου κι όχι μόνο, περίμενε πότε θα αποχωρήσει, καθώς σε αυτό έπαιξαν μεγάλο ρόλο τα φιλικά εκείνα του καλοκαιριού, που μεταξύ άλλων ο Ατρόμητος είχε ηττηθεί με 6-1 από τον Αστέρα Τρίπολης και 6-2 από τον Πανιώνιο ενώ στο πρωτάθλημα είχε εκκινήσει με τέσσερις συνεχόμενες ισοπαλίες.

Τα υπόλοιπα είναι λίγο έως πολύ ιστορία... Όποιος μιλούσε τότε με τον Γιώργο Σπανό, θα έπαιρνε μία συγκεκριμένη απάντηση: «Τον στηρίζουμε και επειδή τον στηρίζουμε, έχουμε πέσει όλοι πάνω του για να τον βοηθήσουμε να προσαρμοστεί». Το σήμερα δείχνει ότι ο Ατρόμητος δικαιώθηκε για την επιμονή και τη στήριξή του και ότι ο Κάναντι «έσωσε» την καριέρα του, αφού είχε προηγηθεί μία τραυματική εμπειρία με τη Ραπίντ Βιέννης που είχε ρίξει κατά πολύ τις μετοχές του.

Δεδομένα το πρόσημο είναι θετικό. Ο Ατρόμητος είναι για δεύτερη συνεχόμενη φορά 4ος και στα προκριματικά του Europa League και ο 49χρονος προπονητής πολύ κοντά σε συμφωνία με μία ομάδα που συμμετέχει σε μία χώρα που ήταν το όνειρό του από την αρχή της προπονητικής του καριέρας.

Έχει, λοιπόν, ενδιαφέρον ο τελικός απολογισμός αυτής της συνεργασίας και πού τελικά πέτυχε και πού δεν τα κατάφερε ο Αυστριακός.

Πρωτάθλημα

Τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους... Δύο συνεχόμενες σεζόν ο Ατρόμητος τερματίζει στην 4η θέση και «τσεκάρει» το εισιτήριο για τα προκριματικά του Europa League. Στην περασμένη σεζόν, η ομάδα του μάζεψε 56 βαθμούς ενώ φέτος το κοντέρ σταμάτησε στους 52, αποτελώντας πάντα τον... δεύτερο πόλο μετά το άσπαστο «τρίο» των ΠΑΟΚ, Ολυμπιακού, ΑΕΚ, που έχουν άλλη δυναμική και το κυριότερο άλλο μπάτζετ.

Κύπελλο

Δεν μπόρεσε να φτάσει ποτέ στην υπέρβαση, αλλά στο συγκεκριμένο του πιστώνονται ελαφρυντικά εντός ομάδας, αλλά και εκτός. Ο λόγος είναι ότι και πέρυσι, αλλά και φέτος υπήρξαν «κραχτές» διαιτητικές εις βάρος του αλλοιώσεις στα πρώτα ματς κόντρα σε ΠΑΟΚ και ΑΕΚ. Συγκεκριμένα, πέρυσι στο ματς της Τούμπας, ο Πέλκας είχε ανοίξει το σκορ από εμφανέστατη θέση οφσάιντ, ενώ φέτος έγιναν όσα έγιναν στο Περιστέρι με την τραγική διαιτησία του Τάσου Σιδηρόπουλου.

Europa League

Σε αυτό το σημείο χρεώνεται η μεγαλύτερη αποτυχία του Νταμίρ Κάναντι... Ο Ατρόμητος ήταν φανερά ανέτοιμος και ψυχολογικά απροετοίμαστος στο πρώτο ματς του Μπρεστ κόντρα στην Ντιναμό και το γεγονός ότι το 4-0 έγινε 4-3 σε χρόνο ρεκόρ ήταν κυρίως θέμα εγωισμού συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών. Επιπλέον, στο δεύτερο ματς του Περιστερίου, οι ευκαιρίες που έκανε η ομάδα του Περιστερίου ήταν μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, ενώ η αδικαιολόγητη εμπιστοσύνη που έδειξε στον γκολκίπερ Νίκολα Μίρκοβιτς που έκανε το ολέθριο λάθος στο 95’ ήταν επίσης μία ατυχέστατη εκτίμηση.

Εκτόξευση αξιών

Παίρνοντας στα χέρια του κάποιους ποδοσφαιριστές, ο Νταμίρ Κάναντι κατάφερε να τους ανεβάσει επίπεδο και κυρίως να τους επαναφέρει στην πρώτη γραμμή επικαιρότητας. Κι όχι μόνο αυτό... Σε πολλές περιπτώσεις κατάφερε να τους οδηγήσει μέχρι και στην εθνική ομάδα. Ανδρέας Γιαννιώτης, Κώστας Γιαννούλης, Σπύρος Ρισβάνης, Δημήτρης Χατζηισαΐας, Μάντσον, Μπρούνο, Ουάρντα και φυσικά, Ευθύμης Κουλούρης είναι μερικά παραδείγματα παικτών που συνεργάστηκαν μαζί του και λογικά η εμπειρία δεν θα είναι κάτι που ξεχαστεί πολύ εύκολα.

Έμεινε πίσω η αξιοποίηση της Ακαδημίας

Ο Ατρόμητος είναι αλήθεια ότι ανέβηκε επίπεδο και άρα οι απαιτήσεις ήταν αυξημένες. Για αυτό τον λόγο δεν δόθηκε και ο χρόνος σε παιδιά των Ακαδημιών, που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν περισσότερο. Η περίπτωση του Σπύρου Νάτσου είναι η πιο χαρακτηριστική, αφού πρόκειται για έναν παίκτη που ήταν από τους ελάχιστους που διασώθηκαν στη Λευκορωσία και όποτε κλήθηκε να βοηθήσει ήταν παρών και σε εξαιρετικό επίπεδο, αλλά ειδικά από τα μέσα της σεζόν εξαφανίστηκε κακώς από τις επιλογές του.

Το χαμένο δίμηνο που στοίχισε την υπέρβαση

Η 4η θέση σαφώς και δεν χαλάει κανέναν στον Ατρόμητο, αλλά η αλήθεια είναι ότι από τη στιγμή που υπήρχαν οι προϋποθέσεις για την 3η, οι Περιστεριώτες πάντα λοξοκοιτούσαν προς αυτή την κατεύθυνση. Μετά την ήττα από τον Ολυμπιακό στο Περιστέρι, που προέκυψε στις καθυστερήσεις σε ματς που έπαιζε με 10 παίκτες και που κρίθηκε εν τέλει με γκολ οριακού οφσάιντ, ο Ατρόμητος είχε μια απίστευτη αγωνιστική καθίζηση. Από την 1η Δεκέμβρη λόγω των πειραμάτων σε επίπεδο τακτικής (3-4-3 ή 3-5-2 κλπ.) ο Ατρόμητος έχασε βαθμούς από Απόλλωνα (εκτός), Παναιτωλικό (εντός), Ξάνθη (εκτός), Λαμία (εκτός), ΟΦΗ (εκτός) με κάκιστες εμφανίσεις. Αν σε αυτά τα ματς μπορούσε να πάρει δύο ή τρεις βαθμούς περισσότερους, τότε δεδομένα το τελευταίο ματς με τον ΟΦΗ στο Περιστέρι θα είχε άλλη σημασία και δεδομένα θα είχε βάλει πολύ δύσκολα στην ΑΕΚ. Μάλιστα, από την «Ένωση» ο Ατρόμητος ηττήθηκε εντός έδρας, σε ένα παιχνίδι χωρίς να δημιουργήσει ιδιαίτερα καλές φάσεις και που η αντίπαλός του έπαιζε με πάρα πολλές απουσίες (Τσιγκρίνσκι, Σιμόες, Χουλτ, Μάνταλος και στη διάρκεια του ματς ο Πόνσε).

Συμπερασματικά, ο Νταμίρ Κάναντι πλησίασε το τέλειο με τον Ατρόμητο και βάσει αριθμών είναι ο πιο πετυχημένος τεχνικός στην ιστορία του. Σε δύο αγωνιστικές σεζόν είχε 76 ματς σε όλες τις διοργανώσεις, με 38 νίκες, 20 ισοπαλίες και 18 ήττες, άρα έφτασε το 50%, εκπληκτικό ποσοστό για μια ομάδα που δεν διαθέτει καν από τα υψηλότερα μπάτζετ στην κατηγορία. Αν, πάντως, όλα τα ματς μετρούσαν για τρεις βαθμούς (δηλαδή και του Europa και του Κυπέλλου μετά τους ομίλους), ο Κάναντι θα ερχόταν 2ος στη σχετική λίστα, με 1,76 βαθμούς ανά ματς, τη στιγμή που ο Γιώργος Παράσχος την περίοδο Απρίλιο 2013 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2014 είχε σε 62 ματς 1,82 βαθμούς ανά ματς.