Η πρώτη αγωνιστική έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, ποδόσφαιρο καλό δεν έχουμε δει ακόμα και το σύνολο των αγώνων, με ελάχιστες εξαιρέσεις είχαν πολύ περιορισμένο θέαμα. Ισοπαλίες δεν είχαμε πολλές αν αναλογιστεί κάποιος πως τα περισσότερα παιχνίδια κρίθηκαν σε χαμηλό σκορ. Οι Άγγλοι την πάτησαν στο φινάλε με τους Ρώσους, ενώ οι Σουηδοί με μέτρια εμφάνιση έφεραν Χ με τους Ιρλανδούς. Υπήρχε κόσμος που από ομάδες που πήγαν εξαιρετικά στα προκριματικά ή από ομάδες που έχουν εξαιρετικό υλικό και δεν συμπεριλαμβάνονται στα μεγάλα φαβορί να δείξουν κάποια πράγματα. Αυτές ήταν η Αγγλία που έπαιξε καλό ποδόσφαιρο, αλλά ελέω Χότζον τα θαλάσσωσε, το Βέλγιο που είδε την Ιταλία και έχασε με το σκορ ταρίφα από την σκουάντρα ατζούρα, ενώ και η Αυστρία ήταν πολύ λίγη απέναντι σε μία «πεινασμένη» Ουγγαρία.

Για τα δικά μου γούστα η ομάδα που μου έκανε πολύ καλή εντύπωση από τις ομάδες της παρακάτω ταχύτητας ήταν η Κροατία. Απέναντι στην Τουρκία πραγματοποίησε εξαιρετική εμφάνιση και το σκορ σαφώς και την αδικεί με τα τρία δοκάρια. Οι Γερμανοί νίκησαν στην πρεμιέρα όπως κάνουν πάντοτε σχεδόν στα μεγάλα ραντεβού. Αμυντικά προβλημάτισαν στο πρώτο μέρος, μα όταν ανέβασαν πολύ την πίεση τους στο β’ μέρος δεν άφησαν τους Ουκρανούς να έχουν σωστή ανάπτυξη. Οι Ισπανοί έπαιξαν ένα πολύ ύπουλο ματς με την Τσεχία, που θα μπορούσε να εξελιχθεί άσχημα, όμως με την επιμονή τους και την πίστη τους στο σχέδιο τους, στο τέλος επικράτησαν της Τσεχίας. Αυτή που στάθηκε τυχερή απέναντι σε μία θαυμάσια τακτικά ομάδα ήταν η Γαλλία που κέρδισε χάρη στον χαρισματικό Ντμίτρι Παγέτ. Έναν παίκτη που κάποια στιγμή στην καριέρα του σκεφτόταν σοβαρά να σταματήσει να παίζει ποδόσφαιρο...

Οι νίκες που έκαναν περισσότερο αίσθηση μέχρι τώρα, ήταν αυτές της Ιταλίας απέναντι στο Βέλγιο και αυτή της Ουγγαρίας κόντρα στην Αυστρία. Οι δύο ομάδες που αφοσιώθηκαν και ακολούθησαν ανεπηρεάστα και απαρέγκλιτα την τακτική τους στα παιχνίδια αυτά νίκησαν με το ίδιο σκορ. Οι Βέλγοι μπορεί να διαθέτουν σπουδαίους παίκτες και αυτή η «σκουάντρα ατζούρα» να μην έχει σπουδαίους παίκτες ή τουλάχιστον ποδοσφαιριστές με τη λάμψη του παρελθόντος. Παραμένει όμως μια βαριά φανέλα και τακτικά μια σχολή που δύσκολα μπορεί να χάσει ματς, ειδικά όταν μπει μπροστά στο σκορ. Το Βέλγιο δέχεται γκολ που αποτελεί επιτομή της αστειότητας για το επίπεδο ενός τουρνουά και τέτοιο τέρμα δεν δέχονται ούτε οι χειρότερες ομάδες της Σούπερ Λίγκας. Με άμυνα τοποθετημένη, από σαραντάρα μπαλιά να βρίσκεται μόνος του παίκτης στην καρδιά της άμυνας. Οι Ιταλοί έβαλαν το πρώτο και το ματσάκι έλαβε τέλος. Και σε πέντε παιχνίδια γκολ οι Βέλγοι δεν έβαζαν...

Οι Αυστριακοί μπήκαν φουριόζοι στο ματς. Όμως μετά το πρώτο τέταρτο και όσο περνούσε η ώρα καταλάβαινε κανείς, είχε την αίσθηση ακόμα και πριν ανοίξουν το σκορ οι Μαγυάροι πως αυτοί είχαν το πάνω χέρι στο ματς και πήγαιναν το ματς εκεί που ήθελαν. Ο Σάλαϊ έβαλε το πιο σεντερφορίσιο γκολ του τουρνουά μέχρι τώρα και σε μία αντεπίθεση οι Ούγγροι στο φινάλε, που έβρισκαν συνεχώς χώρους αφού είχαν και παίκτη περισσότερο, έβαλαν και το δεύτερο. Χάρηκα και για τον Κίραλι, αλλά και για την πολύ καλή απόδοση του Κρίστιαν Νέμεθ.

ΥΓ: Θεωρώ πως και ο πλέον αδαής αντιλήφθηκε μετά τα όσα συνέβησαν τις πρώτες πρωινές ώρες της Τρίτης στον ΣΚΑΪ, ποιές είναι οι συνθήκες με τις οποίες το «σύστημα» διαχειρίζεται τις ενοχλητικές και...δυσάρεστες γι’ αυτό καταστάσεις. Η επιρροή του στη Δικαιοσύνη, όπως και οι πολιτικές άκρες που είχε και έχει και με την προηγούμενη συγκυβέρνηση και με την τωρινή, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για υπέρμετρη αισιοδοξία, ακόμα και τώρα που θεωρητικά βρίσκεται υπό πίεση. Αλλά ακόμα κι αν έρθει νέα τάξη πραγμάτων, οι πιέσεις(sic) στους δημοσιογράφους πιστεύω πως θα συνεχίσουν να υφίστανται κι από τους νέους "ισχυρούς".

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube