Υπάρχουν διάφορα ερωτηματικά στον φετινό Ολυμπιακό, σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο. Το πιο μεγάλο ερωτηματικό είναι η πτώση στο τέλος των αγώνων, αλλά δεν είναι το μόνο: Οι στατικές φάσεις εξακολουθούν να αποτελούν πληγή, που δεν κλείνει, για την ομάδα.

Στο κομμάτι αυτό, βεβαίως, η μισή και παραπάνω ευθύνη πάει στους παίκτες. Στα Γιάννινα, στο δοκάρι του ΠΑΣ (Λιάσος) με κεφαλιά από κόρνερ, ο Ρέτσος έχασε εντελώς τον παίκτη του και σε μία άλλη κεφαλιά (Παντελάκη) νωρίτερα, οι Ελ Αράμπι και Ντόη με κακές τοποθετήσεις χάλασαν την ζώνη άμυνας στα φάουλ. Με τον Ατρόμητο, στο γκολ του Περιστερίου (Κιάρτασον) από εκτέλεση φάουλ ήταν ο Κασάμι που χάλασε την άμυνα ζώνης.



Η ουσία είναι ότι ο Ολυμπιακός φέτος είναι ο χειρότερος Ολυμπιακός που έχουμε δει εδώ και πάρα πολλά χρόνια στο κομμάτι των στημένων φάσεων, ειδικά στο επιθετικό, αφού σε σχεδόν 30 παιχνίδια έχει βάλει δύο γκολ!!! Μία κεφαλιά του Ελ Αραμπί με την Σλόβαν και μία κεφαλιά του Μπακαμπού με τον ΟΦΗ! Δηλαδή ένα γκολ σε κάθε 15 παιχνίδια!!! Φτάσαμε στο σημείο να βάλει ένα γκολ με κεφαλιά ο Κασάμι στο φιλικό με τη Νότιγχαμ και να…εντυπωσιαστούμε.

Κι ας αφήσουμε εδώ τον προπονητή. Διότι, πόσο άσχημα να τα κάνει τα πράγματα στις στημένες φάσεις, να μην τις δουλεύει καθόλου; Κι ο Κορμπεράν κι ο Μίτσελ; Εδώ, στις εναέριες κι όχι μόνο διεκδικήσεις της μπάλας στις περιοχές, κατά τις εκτελέσεις κόρνερ και φάουλ, μετράνε πρωτίστως κάποια συγκεκριμένα πράγματα: το ύψος και γενικά ο όγκος του παίκτη, αλλά και το τσαγανό που έχει (ή, δεν έχει…) και η όσφρηση του γκολ που έχει (ή, δεν έχει…).

Σε κάθε στατική φάση πέφτουν κορμιά. Η, μάλλον πρέπει να πέφτουν κορμιά, γιατί στα παιχνίδια του Ολυμπιακού είναι προφανές ότι τη μεγάλη προσπάθεια την κάνουν οι παίκτες των άλλων ομάδων κι όχι εκείνοι του Ολυμπιακού. Στο δε ερώτημα μήπως ο Ολυμπιακός δεν είναι ψηλή ομάδα, η απάντηση έρχεται από τη διαπίστωση ότι κι όταν φέτος έπαιζαν στόπερ τόσο καιρό ο Σισέ κι ο Μπα, δύο σχεδόν δίμετροι στόπερ, γκολ δεν είδαμε από κόρνερ ή φάουλ.



Το δε άλλο θέμα με τα «στημένα» έχει να κάνει με την εκτέλεση αυτή καθ΄ εαυτή. Πόσο καλό δηλαδή είναι το κτύπημα. Κι εδώ, όμως, είναι θέμα επιλογών, να αποκτηθεί δηλαδή ένας παίκτης που να το έχει. Από τους υπάρχοντες, μόνο ο Βαλμπουενά είναι πραγματικός σπεσιαλίστας, εξ ου και τα δύο γκολ με κεφαλιές έχουν έρθει από δικά του κτυπήματα. Από τον Χάμες δεν έχω να θυμάμαι καλές εκτελέσεις, ειδικά κόρνερ. Ο Μπιέλ ίσως είναι λίγο καλύτερος. Τον δε Φορτούνη τον ξέρουμε, έχει μία εκτέλεση που δεν είναι κακή, αλλά όχι και πολύ καλή.

Τα καλύτερα κόρνερ είναι, πάντως, τα κόρνερ στα οποία η μπάλα φεύγει πραγματικά με δύναμη κι έχει φάλτσα. Αυτά τα κόρνερ δημιουργούν αυτόματα πρόβλημα στην κάθε άμυνα. Ξέρετε ποιος είχε τέτοια; Ο πρώτος που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο Σάλιακας, όπως τον έβλεπα δύο χρόνια στα Γιάννινα.

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube