Έριξα μία ματιά στο διαδίκτυο, στο Ισραήλ, για να πάρω γεύση γύρω από το πώς αντιμετώπισαν και στη Μακάμπι Χάιφα την κλήρωση με τον Ολυμπιακό στον β' προκριματικό γύρο του του Τσάμπιονς Λιγκ.
Τι σχόλια έκαναν δύο από τις δημοφιλέστερες ιστοσελίδες της χώρας; Η One έγραψε: «Ό,τι πιο δύσκολο για την πρωταθλήτριά μας. Ο Ολυμπιακός ήταν η πιο δυνατή ομάδα που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει». Και η Sport 5: «Απογοήτευση στην πρωταθλήτριά μας για την κλήρωση. Προτιμούσε άλλους αντιπάλους. Όμως, ούτε στον Ολυμπιακό πανηγυρίζουν».
Τα σχόλια ήταν ενδεικτικά και νομίζω ότι δεν χρειάζονται άλλα, δικά μας. Αυτό που εγώ θα ήθελα να γράψω είναι ότι πέραν του εξόφθαλμου, ότι δηλαδή ο Ολυμπιακός ιστορικά πάντοτε τίθεται νοκ άουτ από τις ομάδες του Ισραήλ στα Κύπελλα Ευρώπης, υπάρχει και κάτι άλλο που πρέπει να (παρα)δεχθούμε για τη Μακάμπι Χάιφα.
Κοιτούσα τον αριθμό εισιτηρίων της τη φετινή σεζόν: Στα περισσότερα παιχνίδια της είχε πάνω από 28.000 κόσμο, στο χωρητικότητας 30.000 θέσεων γήπεδο της. Σπάνιες ήταν οι φορές που είχε π.χ. 22.000 εισιτήρια. Όταν μία ομάδα έχει τόσο κόσμο κάθε φορά που παίζει στο σπίτι της, απαγορεύεται να την υποτιμήσεις, έστω στο ελάχιστο. Για να γίνει πλήρως κατανοητό: ο Ολυμπιακός στο σχεδόν ίδιας χωρητικότητας γήπεδο του, είχε φέτος μέσο όρο 13.000 εισιτήρια-η Μακάμπι στη Χάιφα είχε διπλάσιο μέσο όρο, κοντά στα 26.000…
Και κάτι ακόμη: αν κατάλαβα καλά, η "πράσινη" πρωταθλήτρια Ισραήλ ετοιμάζεται να πουλήσει το εξαροοκτάρι της, έναν 24χρονο διεθνή, τον κοντούλη Αμπού Φάνι, που θεωρείται από τις κορυφαίες μονάδες της, και ψάχνεται ήδη για άλλον παίκτη στη θέση του.