• Όταν ο Ολυμπιακός…
ΔΕΝ μπορεί να σκοράρει ούτε μία φορά στα πρώτα ημίχρονα των δέκα (!!!) τελευταίων ευρωπαϊκών αγώνων του, εδώ και έναν ακριβώς χρόνο, από τον περασμένο Νοέμβριο και το 2-4 από την Τότεναμ (!): δηλαδή με Ερυθρό Αστέρα μέσα, με Άρσεναλ μέσα κι έξω, με Γουλβς μέσα κι έξω, με Ομόνοια μέσα κι έξω, με Μαρσέϊγ μέσα και με Πόρτο και Σίτι έξω
ΤΡΩΕΙ γκολ στο πρώτο δεκάλεπτο (!) και στο Μάντσεστερ και στο Οπόρτο και στη Γουλβς, δηλαδή στα τρία από τα τέσσερα τελευταία εκτός έδρας ευρωπαϊκά παιχνίδια του…
ΔΕΝ μπορεί γενικά να κρατήσει το μηδέν σε εκτός έδρας ευρωπαϊκό αγώνα του φάσης ομίλων και στη συνέχεια νοκ άουτ αγώνων παρά μόνο με την Ντουντελάνζ στο Λουξεμβούργο…
ΑΔΥΝΑΤΕΙ να σκοράρει έστω μία φορά εκτός έδρας όταν πάει στο ημίχρονο πίσω στο σκορ (βλέπε 0-1 από Μπέτις, Ντινάμο Κιέβου, Γουλβς, 0-2 από Πόρτο και 0-3 από Σίτι)…
ΔΕΝ μπορεί γενικά να ανατρέψει εις βάρος του σκορ σε εκτός έδρας ευρωπαϊκό παιχνίδι του (εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα, το 2-1 στην Κράσνονταρ, με την πρόκριση τελειωμένη από το 4-0 του πρώτου αγώνα)…
• Τότε δυστυχώς αναπόφευκτα αδικείται η τόσο μεγάλη προσπάθεια που γίνεται στον Ολυμπιακό εδώ και τρίτο χρόνο πλέον για δημιουργία μίας ομάδας που πραγματικά θα πάει για σπουδαία πράγματα στην Ευρώπη. Γιατί και προσπάθεια γίνεται και καλή ομάδα έχει φτιαχτεί και φαίνεται να υπάρχουν προδιαγραφές για να ανέβει πιο ψηλά.
• Κι αυτό ακόμη που έκανε χθες ο Ολυμπιακός σχεδόν σε όλο το β΄ ημίχρονο, δηλαδή μέχρι το τελευταίο δεκάλεπτο, δεν είναι μικρό πράγμα. Na έχει δηλαδή την μπάλα υπό την κατοχή του 17 λεπτά, όσο ακριβώς είχε κατοχή κι η Σίτι μέσα στο σπίτι της! Και να την απειλήσει σε έξι-εφτά περιπτώσεις! Όμως, όταν συμβαίνουν όλα τα παραπάνω, το αποτέλεσμα θα είναι σχεδόν πάντοτε αρνητικό μακριά από το Καραϊσκάκη.
• Κι όσο αργεί να βρεθεί η φόρμουλα να μπορεί η ομάδα να παίρνει και κάποια αποτελέσματα εκτός έδρας, όχι μόνο σε επίπεδο προκριματικών, αλλά πλέον και ομίλων και νοκ άουτ, τόσο και θα αυξάνονται οι πιθανότητες να δημιουργηθεί ακόμη και υποσυνείδητα μία κακή ψυχολογία και να «συνηθίσει» η ομάδα στις ήττες εκτός έδρας, που είναι και το πιο κακό απ΄ όλα.
• Κοιτάξτε, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι ειδικά σε επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά ενίοτε ακόμη και στο Γιουρόπα Λιγκ, τα παιχνίδια πλέον είναι σχεδόν όλα πάρα πολύ δύσκολα. Ωστόσο, γι΄ αυτόν τον Ολυμπιακό, που έχει αποδεδειγμένα φτιάξει μία πολύ καλή ομάδα, που μπορεί και στέκεται σε κάθε γήπεδο (ακόμη και χθες, στην πιο βαριά επί Μαρτίνς ήττα του, το 0-3, το σκορ ήταν 0-1 έως το 81’…), δεν ταιριάζει, δεν αξίζει, δεν, δεν…να μην μπορεί να πάρει (μετά τα καλοκαιρινά προκριματικά) ένα αποτέλεσμα μακριά από το Καραϊσκάκη, πέραν του τεράστιου, ιστορικού, χρυσού, αλλά και μοναδικού διπλού πρόκρισης στην Άρσεναλ.
• Κάτι πρέπει να γίνει, για να αλλάξει αυτό το πράγμα, κυρίως γιατί όσο συνεχίζεται, τόσο και θα δυσκολεύει η αλλαγή της κατάστασης, όπως έχει δείξει το παρελθόν, το οποίο πρέπει πάντοτε να συμβουλευόμαστε…
• Ο Μαρτίνς είχε σκεφθεί να παίξει χθες με τρεις κεντρικούς αμυντικούς, αλλά στο τέλος, όπως προβλέπαμε άλλωστε, δεν το έκανε, πολύ απλά γιατί δεν του αρέσει να παίζει με τρεις στόπερ. Εξάλλου, στο τέλος της βραδιάς, τρία έφαγε κι ο Ολυμπιακός, όπως τρια είχαν φάει κι η Πόρτο κι η Μαρσέϊγ, που είχαν παίξει με τρεις στόπερ!
• Ο προπονητής του Ολυμπιακού επέλεξε να παίξει κατά βάση όπως είχε παίξει και στις τελευταίες επισκέψεις του στην Αγγλία, δηλαδή με 4-3-3, έχοντας τον Καμαρά λίγο μπροστά από τον Μπουχαλάκη, που με τη σειρά του ήταν λίγο μπροστά από τον Εμβιλά. Ο Ραντζέλοβιτς προτιμήθηκε, όπως τότε στην Άρσεναλ, βασικός αντί του Μασούρα, με στόχο η ομάδα να έχει πλάτος.
• Μόνο που το ξεκίνημα του Ολυμπιακού ήταν το χειρότερο που έχουμε δει-κι όχι ότι στα προηγούμενα παιχνίδια ήταν καλός σε αυτά τα πρώτα λεπτά! Αυτό το 76-24 στην κατοχή της μπάλας από τη Σίτι στα 15 πρώτα λεπτά τα έλεγε όλα. Και το 1-0 ήρθε εύλογα αυτή τη φορά, και χωρίς να χρειαστεί δώρο από κάποιον «ερυθρόλευκο», όπως είχε συμβεί με τη Γουλβς τον Αύγουστο και την Πόρτο την περασμένη εβδομάδα…
• Η αλήθεια είναι ότι στο δεύτερο μισό του πρώτου ημιχρόνου ο Ολυμπιακός βρήκε κουράγια και σήκωσε κεφάλι μετά από αυτό το καταθλιπτικό ξεκίνημα. Χωρίς όμως να απειλήσει ποτέ. Με την μπάλα να πηγαίνει όλο πίσω και σπάνια μπροστά...Άλλωστε, όταν δεν κάνεις καν φάουλ επί 45 λεπτά (!!!), πώς θα κάνεις…σουτ! Δύο μπαλιές του Βαλμπουενά ίσως θα μπορούσαν να ήταν καλύτερες στον Ελ Αραμπί και στον Ραντζέλοβιτς, αλλά σε επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ αυτός ο απολογισμός ημιχρόνου είναι κάτι χειρότερο από απογοήτευση…
• Στο β΄ ημίχρονο ο Ολυμπιακός ήταν η ομάδα που ξέρουμε, με τα άσχημα, αλλά και τα καλά της-ανταγωνιστική όμως. Με ικανότητα να παίξει μπάλα και να φέρει επανειλημμένως σε αρκετά δύσκολη θέση μία ομάδα υποψήφια για να πάρει το Τσάμπιονς Λιγκ. Απειλήθηκε κιόλας ο Ολυμπιακός, ουκ ολίγες φορές κι αυτός, αλλά χωρίς καθαρή φάση για γκολ από τη Σίτι. Μόνο που οι Άγγλοι είχαν την πολυτέλεια να βάλουν αλλαγή ένα σέντερ φορ όπως τον Βραζιλιάνο διεθνής Ζεζούς (κι ενώ τους έλειπε κι ο Αγκουέρο!)…Ο Ζεζούς με το που πέρασε ένα δεκάλεπτο για να ζεσταθεί, καθότι προερχόμενος από απουσία λόγω τραυματισμού, βρήκε πρώτα την ευκαιρία στο 77’, αλλά εκεί τον κόντραραν σωτήρια ο Ραφίνια με τον Σεμέδο, αλλά στη δεύτερη ευκαιρία του, τέσσερα μόλις λεπτά μετά το έκανε το γκολ και τέλειωσε το ματς…
• Σίγουρα δεν είναι ευχάριστο για τον Ολυμπιακό, που στο τέλος του έβαλαν γκολ οι δύο αλλαγές της Σίτι (όχι μόνο ο Ζεζούς, αλλά κι ο δεξιός μπακ Κανσέλο!). Πόσο δε μάλλον το τελικό 0-3, καθότι μπορεί να παίξει ρόλο κι η έκταση του σκορ στην τελική βαθμολογία, αν προκύψει κάποια ισοβαθμία. Αλλά ας το δούμε και λίγο αλλιώς το όλο πράγμα:
ΠΕΡΣΙ ο Ολυμπιακός στον πρώτο γύρο, δηλαδή στα τρία πρώτα παιχνίδια του στο Τσάμπιονς Λιγκ, έδειχνε πιο πειστικός σαν ομάδα, αλλά είχε συγκομιδή μόνο ενός βαθμού (Τότεναμ 2-2, Ερυθρός Αστέρα ς1-3, Μπάγερν 2-3), παίζοντας μάλιστα δύο φορές στο Καραϊσκάκη, και με με κόσμο.
ΦΕΤΟΣ ο Ολυμπιακός στον αντίστοιχο πρώτο γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ, δηλαδή στα τρία πρώτα παιχνίδια του στη διοργάνωση, μπορεί να μην εντυπωσιάζει, αλλά έχει συγκομιδή τριών βαθμών (Μαρσέϊγ 1-0, Πόρτο 0-3, Σίτι 0-3), παίζοντας μόλις ένα ματς στο Καραϊσκάκη, και δη χωρίς κόσμο…
• Έχοντας πλέον δύο παιχνίδια εντός έδρας στον β΄ γύρο, την επόμενη αγωνιστική με τη Σίτι, που έχει ήδη σχεδόν προκριθεί και τελευταία αγωνιστική με την Πόρτο, που ίσως τότε ήδη κι αυτή να έχει προκριθεί, αλλά κι εκτός έδρας τη Μαρσέϊγ, η οποία ακόμη δεν έχει πάρει πόντο, θεωρητικά ο Ολυμπιακός μπορεί αν μη τι άλλο να πάρει πάλι την τρίτη θέση, ενδεχομένως να παλέψει και για την πρόκριση…
Άσχετο: