• Έξι γκολ λοιπόν από τον Ολυμπιακό στα δύο τελευταία παιχνίδια του, με τον Παναιτωλικό και τον Ιωνικό. Δεν είναι και κανένα κατόρθωμα, αλλά αν μη τι άλλο είναι μία ευχάριστη διαπίστωση ειδικά όταν στα εφτά προηγούμενα παιχνίδια σου έχεις βάλεις τσίμα τσίμα εφτά γκολ: με Λαμία μέσα 1-0, με Λεβαδειακό μέσα 2-0, με Απόλλωνα έξω 0-0, με ΠΑΟ έξω 0-0, με Παναιτωλικό έξω 1-2, με ΠΑΣ μέσα 2-0, με ΠΑΟΚ έξω 1-1…
• Τι μπορούμε να προσέξουμε γι' αυτά τα έξι γκολ του Ολυμπιακού Τετάρτη-Κυριακή; Μα πολύ απλά ότι με τον ένα η, με τον άλλο τρόπο σε τέσσερα από αυτά ήταν μέσα ο Αγκιμπού, που γύρισε από το Κόπα Άφρικα και έδωσε μία άλλη φρεσκάδα επιθετικά, κι όχι μόνο, στην ομάδα.
Με τον Παναιτωλικό, στο 2-0 αυτός σουτάρει από καλή θέση κι από τα 20 μέτρα στη γωνία, διώχνει με δυσκολία ο γκολκίπερ, παίρνει ριμπάουντ ο Ελ Αραμπί, στέλνει την μπάλα στο δοκάρι κι έρχεται ο Ροντρίγκες και κάνει το γκολ.
Με τον Παναιτωλικό, στο 3-1 αυτός πιέζει και πρεσάρει την άμυνα του Παναιτωλικού, με συνέπεια να γυρίσει βιαστικά η μπάλα πίσω στον στόπερ κι αυτός να την χάσει από τον Ροντρίγκες για το γκολ.
Με τον Ιωνικό, το 1-0 το πετυχαίνει ο ίδιος με ένα κεραυνό από τα 25 μέτρα, με το σκριν και του Τικίνιο που τραβήχτηκε λίγο πλάγια και του άνοιξε κάπως τον χώρο για να σημαδέψει τη γωνία.
Με τον Ιωνικό, στο 3-0 ο ίδιος κλέβει την μπάλα, ξεκινάει την καλή αντεπίθεση και μετά από μία κούρσα 20 μέτρων πάσαρε σωστά στον σκόρερ Μασούρα.
• Ο Αγκιμπού έχει, εκτός όλων των άλλων, ένα μεγάλο προσόν-παίζει με μεγάλη ευχέρεια και δεκάρι και πλάγια στην επίθεση. Έτσι, έχοντας τον στην ενδεκάδα ο Μαρτίνς μπορεί να κάνει εσωτερικές και μη αλλαγές με μεγαλύτερη άνεση. Και χθες και με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, ξεκίνησε σαν δεκάρι, αλλά στο ημίχρονο μεταφέρθηκε στα άκρα και μπήκε στον άξονα ο Μπουχαλάκης ερχόμενος από τον πάγκο, προκειμένου να ηρεμήσει λίγο η ομάδα, να κυκλοφορήσει πιο πολύ την μπάλα και να περάσει και κάθετα την μπάλα. Ακόμη και με τον Παναιτωλικό, ο Αγκιμπού εναλλάσσονταν με τον Βαλμπουενά, άλλοτε ο ένας δεκάρι κι ο άλλος πλάγια κι άλλοτε το αντίστροφο.
• Μακάρι δε αυτή η γκολάρα που έβαλε χθες ο νεαρός Αφρικάνος να του φτιάξει και την ψυχολογία και να φέρει έτσι κι άλλα γκολ-τον είδαμε μάλιστα στο τέλος να ρισκάρει με ένα ακόμη μακρινό σουτ, άστοχο όμως. Μην ξεχνάμε ότι είχε να σκοράρει δέκα ολόκληρα παιχνίδια ο Αγκιμπού (χωρίς να υπολογίζω τα τέσσερα με την Εθνική του, γιατί θα φτάναμε τα 14). Έχει γούστο, όμως, ότι και το αμέσως προηγούμενο του γκολ, με την ΑΕΚ στο 3-2 στο ΟΑΚΑ ήταν κι εκείνο έξοχο σε εκτέλεση, βολίδα από το ύψος της γραμμής της περιοχής. Γενικά αν προσέξουμε, θα δούμε ότι τα περισσότερα γκολ του είναι εντυπωσιακά, άπιαστα, όπως κι εκείνο με τον ΠΑΣ στα Γιάννινα, στο παραθυράκι της εστίας του Λοντίγκιν (και τα τρία δε εκτός έδρας).
• Αυτό που θα πρέπει να βελτιώσει ο Αγκιμπού είναι το πλασέ του, όταν βρίσκεται σε θέση βολής απέναντι από τον γκολκίπερ-άλλωστε, για να ανέβει και άλλο επίπεδο πρέπει να σκοράρει διψήφιο αριθμό τερμάτων, κι αυτό θα γίνει όταν βάζει και τα λεγόμενα πιο εύκολα γκολ. Για παράδειγμα χθες, εκεί που υποδείχθηκε σε θέση οφσάιντ (ήταν, όντως), βγήκε τετ α τετ με τον Χουτεσιώτη και νικήθηκε από τον γκολκίπερ του Ιωνικού.
• Τέλος πάντων, ο μικρός είναι δύναμη. Και στα παιχνίδια που δεν είναι σούπερ αλλά απλά νορμάλ, όπως χθες, τον βλέπεις ότι και θα κόψει και θα πάρει το φάουλ σε καλή θέση και θα αλλάξει το παιχνίδι και θα βγάλει και την κάθετη πάσα και θα κάνει την ωραία ενέργεια.
• Κατά τα άλλα, πραγματικά ήταν μία κακιά στιγμή αυτή με τον άλλο που γύρισε από το Κόπα Άφρικα, τον Ροντρίγκες, να υποστεί θλάση στον προσαγωγό σε μία προσπάθεια που κινούνταν μόνος του με την μπάλα στα πόδια. Γιατί σε αυτά τα περίπου 40 λεπτά στα οποία είχε προλάβει να παίξει, έδειξε καλή διάθεση απέναντι στην ομάδα πρωτίστως. Γύριζε πίσω να βοηθήσει την άμυνα, έκλεβε μπάλες και είχε κι ένα επικίνδυνο σουτ, δύσκολο, με τη μία, έστω κι αν οριακά υποδείχθηκε σε θέση οφσάιντ.
• Κρίμα, πραγματικά, που ακυρώθηκε αυτό το πολύ ωραίο γκολ με την κεφαλιά του Τικίνιο πριν καν συμπληρωθεί το τρίτο λεπτό. Όχι μόνο γιατί θα έδινε ο Ολυμπιακός συνέχεια στα πολύ γρήγορα γκολ που είχε βάλει και με τον ΠΑΣ (στο 4’) και με τον Παναιτωλικό (στο 1’ και στο 4’), αλλά γιατί ήταν ένα πραγματικά έξοχο γκολ σε δημιουργία κι εκτέλεση. Με τους «ερυθρόλευκους» να κάνουν ΑΠΟΛΥΤΗ κατοχή μπάλας επί 53 δευτερόλεπτα (!), με 13 πάσες και τελικά τη σέντρα ακριβείας του Βαλμπουενά για τον Τικίνιο, αφού προηγουμένως ο Καμαρά είχε βρει υπέροχα με κάθετη πάσα τον Βαλμπουενά, αλλά με τον Μαντί σε οριακή θέση οφσάιντ στην πάσα που είχε δεχθεί από τον Λαλά.
• Σωστά κινήθηκε ο Ολυμπιακός και στη φάση του 1-0, υπό την έννοια ότι Σωκράτης, Εμβιλά, Ρεάμπτσιουκ, Εμβιλά κυκλοφόρησαν γρήγορα την μπάλα κι ο Εμβιλά έδωσε με τη μία άμεσα στον Αγκιμπού, με συνέπεια η άμυνα του Ιωνικού να μην προλάβει να βγει προ του σκόρερ του Ολυμπιακού. Ο δε Εμβιλά είχε σημαντική συμμετοχή και στη φάση του 2-0, αφού δική του μπαλιά στην πλάτη της άμυνας βρήκε τον Μασούρα σε θέση για γκολ, με τον Ρομαό να τον ανατρέπει.
• Παρεμπιπτόντως, τι κλάδεμα ήταν αυτό πάνω στον Ονιεκουρού από τον αναπληρωματικό του Ιωνικού, τον Τσιριγώτη; Μπήκε στο 82’ και μετά από μισό λεπτό δίπλωσε κάτω τον Νιγηριανό με ένα αντιαθλητικό, βρόμικο φάουλ. Έλεος. Με το σκορ 3-0 και στο 82ο λεπτό, πραγματικά τι νόημα έχει να πας να «φας» έναν αντίπαλο σου; Κι αν του έκανε κάποια ζημιά;
• Και μιλάμε για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι που ο Ολυμπιακός χάνει παίκτη του λόγω τραυματισμού πριν καν λήξει το α' ημίχρονο! Με τον Παναιτωλικό ήταν ο Λαλά που είχε βγει αλλαγή από το 35’ και με τον Ιωνικό ο Ροντρίγκες που έγινε αλλαγή στο 42’…