Πριν τη διακοπή του πρωταθλήματος λόγω Μουντιάλ, ο Μίτσελ είχε ως πιο βασικό εξτρέμ του Ολυμπιακού τον Μασούρα. Ειδικά στα παιχνίδια πρωταθλήματος, τον είχε ξεκινήσει σε όλα στην ενδεκάδα, πλην της μοναδικής ήττα της ομάδας με τον Ισπανό προπονητή στον πάγκο, το 1-2 από τον ΠΑΟΚ, όταν τον είχε περάσει αλλαγή στο 65’.
Μετά τη διακοπή του πρωταθλήματος, ο Μασούρας έχει εξαφανιστεί από τα πλάνα του Μίτσελ! Από τα τρία φιλικά του Ολυμπιακού, έπαιξε βασικός μόνο στο ένα και μπήκε αλλαγή στα άλλα δύο. Στα δε δύο πρώτα επίσημα παιχνίδια, Κυπέλλου και πρωταθλήματος, ο διεθνής κυνηγός δεν έχει παίξει ούτε ένα λεπτό (!), κάτι που αν μη τι άλλο προκαλεί περιέργεια.
Ουδείς αμφισβητεί ότι ο Μασούρας δεν είναι στα καλύτερα του, και δη εδώ και πολύ καιρό. Όπως και ότι έχει μία παρατεταμένη περίοδο γκίνιας. Όμως, από αυτό το σημείο, της παραδοχής μίας πραγματικότητας, μέχρι το σημείο να μην παίζει ένα λεπτό και να βλέπουμε δεξί εξτρέμ με τον Ατρόμητο τον Αγκιμπού ή, να παίζει ο Γκάρι Ροντρίγκες ένα ημίχρονο στο ένα ματς και 15 λεπτά στο άλλο, ο δε Μασούρας να ζεσταίνει μονίμως τον πάγκο, είναι κάτι άλλο.
Όπως είναι και κάτι άλλο, το τραγικό να παίζει χθες ο τόσο κακός Μπιέλ και στα 95 λεπτά. Ένας Μπιέλ που όταν βρέθηκε σε θέσεις γκολ στο α΄ ημίχρονο είχε μόνο κακές επιλογές και που σε όλο το παιχνίδι είτε έχανε την μπάλα, είτε κόβονταν με εύκολο τρόπο από τους παίκτες του ΠΑΣ, είτε έκανε άσχημα κοντρόλ, είτε ακόμη και κρύβονταν πίσω από τους αντίπαλους αμυντικούς. Σε ένα ολόκληρο παιχνίδι είδαμε τον Ισπανό να κάνει τρία πράγματα καλά: το φάουλ από το οποίο προήλθε το 2-0, μία σέντρα στην κεφαλιά του Κασάμι κι ένα καλό γύρισμα. Από δε αμυντική συμπεριφορά μην συζητάμε καλύτερα, «από μακριά κι αγαπημένοι», όπως κι ο Χάμες. Δεν μαρκάρουμε, βλέπουμε.
Από τον Μασούρα μπορείς να ζητήσεις έστω για ένα ημίχρονο να σου παίξει και μπρος, αλλά και πίσω. Να σου μπει σε κάποιες φάσεις, να σου περάσει κάποιες σέντρες, να έχει κάποιες συνεργασίες. Δεν αξίζει αυτό τον καιρό να είναι στην αρχική ενδεκάδα; Να μην είναι βασικός. Εγώ δεν λέω ότι με την εικόνα που έχει ο Μασούρας είναι για ενδεκαδάτος στον Ολυμπιακό. Αλλά να μην μπαίνει καν αλλαγή για να βλέπουμε όσα βλέπουμε; Νομίζω ότι είναι μία, ατυχώς όχι η μόνη, κακή απόφαση του Μίτσελ.
Κι επιπλέον, όταν μόλις τις προάλλες ένας παίκτης σου αναδεικνύεται καλύτερος Έλληνας παίκτης της χρονιάς, η ποδοσφαιρική λογική λέει ότι πρέπει να επενδύσεις πάνω στην καλή ψυχολογία που πρέπει να έχει, να δεις μήπως μπορείς να εκμεταλλευθείς το μομέντουμ.
Εν πολλοίς το ίδιο πράγμα ισχύει και για τον Παπασταθόπουλο. Απλά επειδή προέρχεται από τραυματισμό-θλάση, λέω ότι δεν είναι μία ακριβώς ίδια περίπτωση. Μόνο που υπάρχει και μία άλλη διαφορά η περίπτωση του Σωκράτη με του Μασούρα. Ο Σωκράτης δεν είναι ντεφορμέ. Στα δύο τελευταία παιχνίδια που έπαιξε, που ήταν μάλιστα ντέρμπι με ΠΑΟ κι ΑΕΚ, ο έμπειρος άσος ήταν ο μακράν καλύτερος αμυντικός του Ολυμπιακού.
Η δε ποδοσφαιρική λογική λέει ότι ένας Παπασταθόπουλος θα μπορούσε να βοηθήσει ένα πιο νέο παιδί που θα παίζει δίπλα του, τώρα τον Ρέτσο, πιο πριν τον Ντόη ή, και τώρα τον Ντόη. Να μην πέφτει δηλαδή όλο το βάρος σε δύο νέα παιδιά. Γνώμη μου είναι ότι εάν ο Σωκράτης παίζει δύο φορές την εβδομάδα κι όχι τρεις, μπορεί να δώσει πολλά στον Ολυμπιακό, γιατί θα είναι και πιο φρέσκος και πιο δύσκολα θα βγάζει θλάσεις κλπ.
Παρεμπιπτόντως, ο Αγκιμπού, που ήταν βασικός σε όλη την προετοιμασία και στο πρώτο επίσημο ματς μετά τη διακοπή, χθες δεν ήταν καν στην 20άδα. Τι νόημα υπάρχει σε αυτή τη διαχείριση, τουλάχιστον εγώ αδυνατώ να το κατανοήσω. ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
_155038.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
