Θαρρείς και οι οπαδοί των δύο «αιωνίων» δεν είχαν ήδη αρκετούς λόγους για να τσακωθούν, ήρθαν και δύο τύποι να τους προσφέρουν ένα ακόμη πεδίο αντιπαράθεσης. Ποιος είναι ο MVP της Ευρωλίγκας τελικά; Ο Κέντρικ Ναν ή ο Σάσα Βεζένκοφ;
Είναι θέμα γούστου, θέμα οπτικής, θέμα μπασκετικής φιλοσοφίας, αλλά σε ένα οφείλουμε όλοι να συμφωνήσουμε: Πως πρόκειται για τους δύο κορυφαίους παίκτες της Ευρώπης, οι οποίοι είναι τόσο εντελώς διαφορετικοί που κάθε λογική μπασκετική σύγκριση είναι παντελώς ανεδαφική, που είναι αναμφίβολα όμως αμφότεροι σπουδαίοι και ταυτόχρονα ιδανικοί για το μπασκετικό οικοσύστημα στο οποίο διαπρέπουν και για τις επιταγές των προπονητών τους σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό αντίστοιχα.
Ένα «πολυβόλο» που έμαθε να… διαβάζει
Ο Κέντρικ Ναν ήταν και πέρσι ο καλύτερος σκόρερ της Ευρώπης, αλλά φέτος βλέπουμε την εξελιγμένη εκδοχή του, που τον καθιστά άλυτο γρίφο για κάθε άμυνα. Από τη στιγμή που ο παίκτης που είναι αδύνατο να αντιμετωπιστεί από οποιονδήποτε έναν αμυντικό, έμαθε να διαβάζει την άμυνα κάνοντας καλύτερη επιλογή σουτ, αλλά και έχει προσθέσει στο ρεπερτόριό του την πάσα, είναι πρακτικά πλέον… unguardable.
Ο Αμερικανός όχι απλώς έχει αυξήσει τον μέσο όρο πόντων του κατά πέντε (από 16 σε 21,2) και έχει βελτιώσει τα ήδη εντυπωσιακά ποσοστά του σε δίποντα (από 46,6% σε 58,9%) και τρίποντα (από 41% σε 42,7%), αλλά ταυτόχρονα έχει εξελιχθεί σε έναν εξαιρετικό δημιουργό. Έναν παίκτη που δεν θα εκβιάσει πλέον προσπάθειες, θα διαβάσει ό,τι του δώσει η άμυνα και θα διακρίνει τις αδυναμίες, κάτι που μεταφράζεται στο ότι προσφέρει 8,2 πόντους από ασίστ ανά αγώνα φέτος.
Συνολικά, λοιπόν, ο Ναν σκοράρει ή δημιουργεί 29,4 πόντους ανά αγώνα φέτος από τους 23 πέρσι, επίδοση που τον φέρνει τρίτο στην Ευρωλίγκα, πίσω μόνο από δύο κλασικούς πλέι μέικερ, όπως ο Τι Τζέι Σορτς (36,1) και ο Φακούντο Καμπάτσο (29,9). Κι όλα αυτά, παρόλο που την τρέχουσα περίοδο διαχειρίζεται μικρότερο ποσοστό κατοχών (από 31,4% πέρσι σε 29,7% φέτος). Μέχρι και ολάκερος Ομπράντοβιτς είδε κι απόειδε δοκιμάζοντας 5-6 διαφορετικούς παίκτες, 3-4 διαφορετικά είδη άμυνας και κανένα δεν αποδείχτηκε αποτελεσματικό, αφού αυτός ο τύπος φέρνει σε απόγνωση κάθε αντίπαλο προπονητή.
Η ραψωδία του Σάσα, χωρίς ντρίμπλα αλλά με πάσα
Ο Σάσα Βεζένκοφ πρόσφερε μια παράσταση που όμοιά της δεν έχουν προσφέρει θρυλικοί σκόρερ που έχουν φορέσει τα ερυθρόλευκα, από τον Ζάρκο Πάσπαλι και τον Ρόι Τάρπλεϊ, μέχρι τον Αλφόνσο Φορντ και τον Βασίλη Σπανούλη. Ο 29χρονος φόργουορντ είναι ένας μπασκετικός «μονόκερος», όχι τύπου… Αντετοκούνμπο ή Γουεμπανιαμά, δηλαδή όχι με βάση τα φυσικά του χαρακτηριστικά, αλλά με βάση τον τρόπο παιχνιδιού του.
Ο αθεόφοβος έβαλε 45 πόντους με 20 σουτ, μόλις δύο χαμένα σουτ, με μία βολή (λες και βάλθηκε να καταρρίψει τον μύθο πως σκοράρει κυρίως από τη γραμμή) και κάνοντας σε όλα του τα καλάθια συνολικά τρεις, ναι μόνο τρεις, ντρίμπλες! Σε ένα μπάσκετ που παγκοσμίως όλοι οι μεγάλοι σκόρερ χρειάζονται την μπάλα στα χέρια τους, αυτός διδάσκει πώς μπορείς να γίνεις το ίδιο αποτελεσματικός παίζοντας μακριά από αυτή. Ασφαλώς για να συμβεί αυτό χρειάζεται ένα σύστημα υποστήριξης από την ομάδα και τους συμπαίκτες του, ωστόσο οι πανέξυπνες κινήσεις του off-ball και τα plays του Γιώργου Μπαρτζώκα κάνουν τόσο (φαινομενικά) εύκολο για εκείνον να φορτώνει το αντίπαλο καλάθι. Αν ήταν, θα το έκαναν και άλλοι. Όμως αυτός είναι μοναδικός, ίσως όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά... παγκοσμίως. Μόνο ίσως ο prime Κλέι Τόμπσον μπορούσε να σκοράρει τόσο πολύ χωρίς την μπάλα στα χέρια, αλλά κι αυτός το έκανε σχεδόν αποκλειστικά με μακρινά σουτ, ενώ ο Σάσα το κάνει με ένα πλήρες επιθετικό ρεπερτόριο.
Δύο διαφορετικά μπασκετικά είδη, καθένας ιδανικός για την ομάδα του
Σαν να ακούω ήδη τα σχόλια των οπαδών από τα δύο «στρατόπεδα», που θα σπεύσουν να υποστηρίξουν τον παίκτη της δικής τους ομάδας και να υποβαθμίσουν την αξία του… απέναντι. Πέρα από το γεγονός ότι κάθε παίκτης είναι μοναδικός, πόσω μάλλον όταν αγωνίζονται σε τελείως διαφορετικές θέσεις, Ναν και Βεζένκοφ πρόκειται στην πραγματικότητα για δύο εντελώς διαφορετικά μπασκετικά είδη. Ο ένας έχει μετατρέψει την μπάλα σε προέκταση του χεριού του, μπορεί να την κάνει κομπολόι, να διαλύσει κάθε φρουρό και αμυντικό σύστημα με τον χειρισμό του, τις ντρίμπλες και τις αλλαγές κατεύθυνσης και ταχύτητας. Για τον άλλο η μπάλα μοιάζει… περιττό αξεσουάρ αν δεν πρόκειται να την παραλάβει σε θέση βολής, είτε πρόκειται για τα συνήθη early post ups, είτε κάνοντας κίνηση στην… πλάτη της άμυνας, είτε εκτελώντας αστραπιαία από κάθε απόσταση, ακόμη και μπροστά στα μούτρα αντιπάλων.
Το μοναδικό τους κοινό είναι πως αμφότεροι είναι πραγματικά σπουδαίοι, οι καλύτεροι παίκτες της Ευρώπης και οι δύο επικρατέστεροι MVP της σεζόν, κάτι που θα κριθεί ίσως όχι τελικά από τις δικές τους επιδόσεις, αφού είναι εκνευριστικά και αφύσικα σταθεροί, όσο από το πού θα τερματίσει η ομάδα του καθενός. Υπάρχει όμως και ένα άλλο κοινό τους σημείο. Ο Κέντρικ Ναν και ο Σάσα Βεζένκοφ μοιάζουν σαν να έχουν εργαστηριακά παραχθεί για να υπηρετήσουν ιδανικά το σύστημα του Εργκίν Αταμάν στον Παναθηναϊκό και του Γιώργου Μπαρτζώκα αντίστοιχα. Ο μεν είναι ο… σούπερ ήρωας που είχαν ανάγκη οι «πράσινοι» για να τους εκτοξεύσει στην κορυφή της Ευρώπης, ο νέος Λάρκιν και Μίσιτς μαζί στα χέρια του Αταμάν, που έχει την ελευθερία να πάρει την μπάλα και να την βάλει όπως θέλει στο καλάθι, αλλά απέκτησε πλέον και την πειθαρχία να διαβάζει άψογα όσα του προσφέρει η αντίπαλη άμυνα και να γίνεται περισσότερο ωφέλιμος. Ο δε είναι κομμένος και ραμμένος για το μπάσκετ Μπαρτζώκα, που επιβάλλει λιγότερη ντρίμπλα και περισσότερες πάσες, κινήσεις μακριά από την μπάλα και παίκτες που δημιουργούν αποστάσεις και όχι… συμφόρηση.
Μην ψάχνετε, λοιπόν, ποιος είναι ο καλύτερος. Απολαύστε τους, γιατί ο καθένας είναι ο καλύτερος που μπορούσε να έχει η ομάδα του και ο προπονητής του. Όλα τα άλλα είναι για ωραίες καφενειακές συζητήσεις.