Μπρούνο Άλβες η επιστροφή! Ο παλαίμαχος, εδώ και τρεις μέρες, Πορτογάλος άσος ανακοινώθηκε ως ο νέος αθλητικός διευθυντής της ΑΕΚ και όντας γεμάτος εμπειρίες ετοιμάζεται για το νέο κεφάλαιο στη σταδιοδρομία του.
Μάλιστα, ξεκινά από την ομάδα που -εάν και αγωνίστηκε μόλις μία σεζόν στην 20ετή πορεία του- της οφείλει πολλά για το «μπάσιμό» του στον ποδοσφαιρικό χάρτη και με την οποία δέθηκε πολύ.
Το sport-fm.gr ξετυλίγει το κουβάρι των ιστοριών του Μπρούνο Άλβες, από το δέσιμό του με με τον «δικέφαλο» μέχρι και τα… αυγά ορτυκιού που τον βοήθησαν να αγωνίζεται μέχρι τα 40 του χρόνια!
Οικογενειακή υπόθεση το… στοπεριλίκι
Το ανάστημα (1,89μ.) και το σκαρί του δεν του άφησαν και πολλές επιλογές για τη θέση που θα υπηρετούσε στην καριέρα του. Εξάλλου, ήταν και… οικογενειακό γραφτό. Μέντοράς του ο πατέρας του, Ουάσινγκτον Ζεράλδο Ντίας Άλβες. Εκ της Βραζιλίας ορμώμενος, μετανάστευσε όπως πολλοί συμπατριώτες του στην Πορτογαλία. Αρχικά ως παίκτης κι εν συνεχεία ως προπονητής. Όντας στόπερ, έμαθε τη θέση τόσο στον Μπρούνο, όσο και στον Ζεράλδο, ο οποίος το 2007 ακολούθησε το παράδειγμα του μικρότερου αδερφού του και δοκίμασε κι αυτός την τύχη του στην ΑΕΚ (με λιγότερη επιτυχία βέβαια, παρά το ότι έκατσε για τρία χρόνια στην «Ένωση»). Από τη… συνομοταξία ξέφυγε μόνο ο βενιαμίν, Ζούλιο Άλβες, ο οποίος προτίμησε να κάνει καριέρα ως χαφ.
Ο νέος αθλητικός διευθυντής της ΑΕΚ αποτελεί έναν εκ των κεντρικών αμυντικών… σημείο αναφοράς στην ιστορία του κλαμπ. Ειδικά σε μια περίοδο όπως η τωρινή που οι «κιτρινόμαυροι» ψάχνονται στην εν λόγω θέση, οι συνειρμοί και οι θύμησες που γεννά η επιστροφή του Άλβες έρχονται φυσιολογικά. Ψυχωμένος, τρομερός στο ψηλό παιχνίδι, εξαιρετικός μετά χρόνια και στις απευθείας εκτελέσεις φάουλ, σήμα κατατεθέν στα μετόπισθεν των ομάδων που αγωνίστηκε. Δυναμικός μεν, αλλά ταυτόχρονα και… ελεγκάντ στις επεμβάσεις του. Όπως είχε σημειώσει σ' ένα εκ των διαδικτυακών «σεμιναρίων» του για τη θέση «εάν χρειαστεί να κάνεις τάκλιν, σημαίνει ότι δεν έχεις μαρκάρει σωστά».
Το -όχι και τόσο ανεξήγητο- δέσιμο με την ΑΕΚ
Μόλις μία σεζόν (2004/05) κράτησε η αγωνιστική θητεία του Μπρούνο Άλβες στην ΑΕΚ. Κι όμως, πρόλαβε να δεθεί τόσο με το κλαμπ, όσο και με τον κόσμο του. Δυναμικός εκείνος, ιδιαίτερη κι η ιστορία της «Ένωσης» και η ψυχοσύνθεση των φίλων της -οι οποίοι πάντα εκτιμούσαν τους παικταράδες που μάτωναν για τη φανέλα της-, το… γλυκό ήρθε κι έδεσε.
Λίγο πριν συμπληρώσει τα 23 του έτη, ο Άλβες ερχόταν στην Ελλάδα -δανεικός από την Πόρτο- μέσω του Φερνάντο Σάντος (με τον οποίο έχει τρομερή σχέση) ως «πακετάκι» μαζί με τον Πάουλο Ασουνσάο. Ένα δίδυμο που μαζί με παίκτες όπως οι Κατσουράνης, Λυμπερόπουλος, Χιώτης και Σέζαρ, μεταξύ άλλων, αποδεικνύει ότι ο «δικέφαλος» δεν έφτασε μόνο με… μαχητικότητα μια ανάσα από την κατάκτηση ενός τρελού πρωταθλήματος (δεδομένων των συνθηκών με τις οποίες μπήκε η ΑΕΚ στη σεζόν 2004/05). Είχε και ορισμένους πολύ καλούς ποδοσφαιριστές (όπως φυσικά και προπονητή). Ένας εξ αυτών και ο Μπρούνο. Προσέφερε τα μέγιστα σε αγωνιστικό επίπεδο (42 συμ., 1 γκολ / 1 ασίστ), αποτελώντας μέχρι και σήμερα ένα από τα καλύτερα στόπερ στην ιστορία του κλαμπ.
Το δέσιμό του με τους φίλους της ομάδας δεν άργησε να αναπτυχθεί. Τα «χέρια» μπροστά από τους οπαδούς, η παρουσία του ανάμεσά τους στο εκτός έδρας ματς με τον ΟΦΗ (κι όχι μόνο) και το τραγούδι του στο πλάι τους, η… σπίθα στα μάτια στο βίντεο κλιπ του «Μια αγάπη έχω στην καρδιά», μερικά από τα γεγονότα που το αποδεικνύουν. Ο Άλβες ήταν μέλος της ιστορικής αποστολής -με πρωτοβουλία του τότε προέδρου, Ντέμη Νικολαΐδη- στην Κωνσταντινούπολη τον Οκτώβρη του 2004, προκειμένου η «Ένωση» να τιμήσει τις ρίζες της. Είδε κι ένιωσε από κοντά το γιατί αυτή η ομάδα δεν είναι απλά μια… ΠΑΕ. Εξάλλου, ήταν και η αγάπη που λάμβανε από τον κόσμο.
Κυρίως, όμως, αναγνώριζε και ο ίδιος τη συμβολή του «δικεφάλου» στη μετέπειτα καριέρα του. «Είμαι πολύ συναισθηματικά δεμένος με την Ελλάδα και την ΑΕΚ για τον χρόνο εκείνο που αγωνίστηκα σ' αυτή. Η ΑΕΚ μου άνοιξε την πόρτα του ποδοσφαίρου και το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο με έβλεπε διαφορετικά. Μου έδωσε την ευκαιρία να επιστρέψω στην Πόρτο αλλά και την ευκαιρία να αγωνιστώ. Είναι πολύ σημαντικό για εμένα. Ήταν η πρώτη μου φορά μακριά από την Πορτογαλία, μένοντας μόνος μου. Η ΑΕΚ θα βρίσκεται για πάντα στην καρδιά μου και στις σκέψεις μου και ποτέ δεν ξέρεις... Έχω πάρα πολλή γνώση και εμπειρία να μεταλαμπαδεύσω. Εάν κάποιος με χρειαστεί ή με θέλει, ειδικά η ΑΕΚ θα είμαι εκεί για να τη στηρίξω», παραδεχόταν μέσω πρόσφατης συνέντευξής του στο OPEN, προαναγγέλλοντας κατά κάποιον τρόπο και την επιστροφή του στους «κιτρινόμαυρους».
Η ευγνωμοσύνη στον Ζεσουάλδο Φερέιρα
Η αλήθεια είναι ότι ο μονοετής δανεισμός του στην ΑΕΚ προσέφερε και στον ίδιο πολλά. Όχι όμως αρκετά για να τον χρίσουν μέλος της αρχικής ενδεκάδας από το ξεκίνημα της νέας του θητείας στην Πόρτο. Έφαγε… πολύ πάγκο την πρώτη του σεζόν. Από την επόμενη, ωστόσο, πήρε τη φανέλα βασικού στο σπίτι του. Καταλυτικός παράγοντας για να συμβεί αυτό δεν ήταν άλλος από τον μετέπειτα προπονητή του Παναθηναϊκού, Ζεσουάλδο Φερέιρα.
Ο πολύπειρος τεχνικός ανέλαβε τους «Δράκους» το 2006 και τοποθέτησε τον Άλβες στην τριάδα των στόπερ (σε 3-4-3) δίπλα στον Πέπε. Η συνταγή αποδείχθηκε πετυχημένη και για τους δύο, με τον παλαίμαχο πλέον κεντρικό αμυντικό να αποχωρεί το 2010 έχοντας κατακτήσει τέσσερα πρωταθλήματα Πορτογαλίας, δύο Κύπελλα και ισάριθμα Super Cup, ενώ αναδείχθηκε και παίκτης της χρονιάς για τη σεζόν 2008/09.
Η μεταγραφή 22 εκατ. ευρώ στη Ζενίτ και η αποθέωση στο ΟΑΚΑ
Οι εντυπωσιακές του εμφανίσεις με την Πόρτο και οι συμμετοχές που είχε αρχίσει ήδη να γράφει με την εθνική Πορτογαλίας τον έκαναν γνωστό σ' όλη την Ευρώπη. Εκείνη που τον τσίμπησε -έναντι 22 εκατ. ευρώ- ήταν η Ζενίτ. Πετυχημένο αγωνιστικά το πέρασμά του και από τη Ρωσία. Φυσικά, αυτό που έμεινε στους φίλους της ΑΕΚ ήταν η επανεμφάνισή του στο ΟΑΚΑ, έστω κι ως αντίπαλος.
Ήταν 16 Δεκέμβρη του 2010 και η «Ένωση» υποδεχόταν για τη φάση των ομίλων του Europa League το τρομερό ρωσικό σύνολο εκείνης της εποχής. Η ίδια αποκλείστηκε, η Ζενίτ προκρίθηκε στην επόμενη φάση με το πανηγυρικό 6/6, ωστόσο όλα αυτά λίγη σημασία έχουν πλέον. Εκείνο που έμεινε ήταν η αποθεωτική υποδοχή του Πορτογάλου στόπερ τόσο πριν την αναμέτρηση, όσο και κατά τη διάρκειά της αλλά και στο φινάλε. Την ώρα που οι συμπαίκτες του χαιρετούσαν τους φίλους της ομάδας τους που βρέθηκαν στο «Σπύρος Λούης», ο δακρυσμένος Μπρούνο έπραττε αναλόγως, αλλά με τους οπαδούς του «δικεφάλου».
Το παράδειγμα προς μίμηση και τα… αυγά ορτυκιού
Τα χρόνια περνούσαν και ο Άλβες άλλαζε λημέρια, συνεχίζοντας σε Τουρκία (Φενέρμπαχτσε), Σκωτία (Ρέιντζερς) και Ιταλία (Κάλιαρι και Πάρμα). Το περασμένο καλοκαίρι βρέθηκε πιο κοντά από ποτέ στην απόσυρσή του μετά την αποτυχημένη ολιγοήμερη εμπειρία του με τη Φαμαλικάο (τα... έσπασε γρήγορα με τον προπονητή). Εκεί όμως ήταν ο Κριστιάνο Ρονάλντο για να τον πείσει να συνεχίσει, με τον Απόλλωνα Σμύρνης να το εκμεταλλεύεται και να κερδίζει την υπογραφή του.
Πακτωλός ενσήμων μεν, ακμαιότατος δε! Έφτασε στα 40 και έβαζε στην καθισιά του δύο εικοσάρηδες, που λένε. Κι όταν έχεις κολλητό και πρότυπο τον CR7 πώς να κάνεις διαφορετικά; Παρά τα δεύτερα «άντα», συνέχιζε βασικότατος και ανταγωνιστικότατος στη Serie A. Εξάλλου, όπως φανερώνουν και τα λόγια του τότε προπονητή του στην Πάρμα, Ρομπέρτο Ντ' Αβέρσα, προσπαθούσε μανιωδώς γι' αυτό με πολλή πολλή γυμναστική.
«Ο Ρονάλντο είναι το πρότυπο του πρωταθλητή που έφτασε στην κορυφή μέσω της δουλειάς και με ιντριγκάρει η ιστορία του. Με ιντριγκάρει επίσης γιατί την ακούω συχνά από τον Μπρούνο Άλβες, έναν από τους καλύτερους φίλους του. Ακολουθεί το παράδειγμά του. Ο Μπρούνο είναι τόσο εμμονικός στη φροντίδα του σώματός του και στη διατροφή, όσο ο Ρονάλντο. Ένα παράδειγμα; Εάν έχει ήλιο -ακόμη και τον Δεκέμβριο- κατεβαίνει γυμνόστηθος για να πάρει βιταμίνη D (σ.σ. μέσω της ηλιοθεραπείας). Στο τέλος της προπόνησης πίνει αυγά ορτυκιού, επιλέγοντάς τα με μεγάλη προσοχή (…). Φαίνεται πολύ νεότερος από την ηλικία του», είχε τονίσει χαρακτηριστικά σε σχετική του συνέντευξη ο Ντ' Αβέρσα.
Από το χαμένο πέναλτι με την Ισπανία στην κορυφή της Ευρώπης
Συνιστά έναν εκ των κορυφαίων κεντρικών αμυντικών στην ιστορία της εθνικής Πορτογαλίας. Άλλωστε 96 συμμετοχές (με έντεκα γκολ και πέντε ασίστ) είναι αυτές. Είχε μαράζι να φτάσει τις 100, αλλά δεν το κατάφερε. Όπως δεν είχε μπορέσει (μαζί με τον Ζοάο Μουτίνιο) να ευστοχήσει στο πέναλτι στη «ρώσικη ρουλέτα» στον ημιτελικό με την Ισπανία στο Euro του 2012, βλέποντας τη χώρα του να αποκλείεται. Ε και; Τα όσα έζησε στα γήπεδα της Γαλλίας τέσσερα χρόνια αργότερα και οι φωτογραφίες με τον ίδιο να σηκώνει το βαρύτιμο τρόπαιο του Πρωταθλητή Ευρώπης, τα επισκιάζουν όλα.
Μια καριέρα γεμάτη επιτυχίες. Μπολιασμένος από εμπειρίες, έκανε πλέον για το επόμενο βήμα. Η ΑΕΚ του το προσέφερε και ο ίδιος δηλώνει ενθουσιασμένος και έτοιμος να της το ανταποδώσει.
