Αναλυτικά, η γραπτή δήλωση του Τάσου Μπουντούρη:
«Είμαι ο Τάσος Μπουντούρης, 4 φορές Ολυμπιονίκης και ρέκορντμαν συμμετοχών σε 6 Ολυμπιάδες. Εδώ και αρκετό καιρό ζω μια θλιβερή κατάσταση. Πέρασα μια μεγάλη προσωπική περιπέτεια και τώρα διαβάζω κάποια δημοσιεύματα στα social media από Ολυμπιονίκες, οι οποίοι συκοφαντούν με βρισιές και κατάπτυστους χαρακτηρισμούς. Λασπολογούν χωρίς αποδείξεις και στοχοποιούν ανθρώπους. Ένας κατήφορος, δηλαδή, με τελευταίο δείγμα μια προεκλογική… διακήρυξη με υπογραφές 11 Ολυμπιονικών από τους οποίους ήδη δύο διέψευσαν ότι υπέγραψαν το κείμενο. Κι αναρωτιέμαι αν έγινε πλαστογραφία κι αν υπάρχουν κι άλλοι που δεν έβαλαν την υπογραφή τους.
Αυτό που ξέρω είναι ότι μόνο η Ομοσπονδία στάθηκε δίπλα μου κι έτρεξε στο σοβαρό πρόβλημά μου. Ουδείς άλλος. Ούτε η Πολιτεία, ούτε το σωματείο μου. Η διοίκηση της ΕΙΟ έκανε τα πάντα για εμένα και είμαι ευγνώμων. Κι όταν τους ευχαρίστησα και τους ζήτησα τι μπορώ να κάνω για να το ξεπληρώσω, μου απάντησαν ότι έκαναν το ελάχιστο απέναντί μου λόγω της προσφοράς μου στο άθλημα. Το μόνο που ζήτησαν ήταν να βοηθήσω ώστε να αναδειχτούν παγκόσμιοι πρωταθλητές και Ολυμπιονίκες από την περιφέρεια και τα νησιά εκεί όπου υπάρχει πολύ ταλέντο. Κι ασφαλώς έχω χρέος και θα το κάνω. Η ιστιοπλοΐα, άλλωστε, είναι η ζωή μου.
Θυμάμαι τους Ολυμπιονίκες του 2016 που μαζί με τον υπεύθυνο της Ομοσπονδίας πήγαν στον τότε υφυπουργό Σταύρο Κοντονή και έκαναν δημόσιες δηλώσεις υπέρ του υφυπουργού και της ΕΙΟ. Από το αεροδρόμιο είχαν αρχίσει. Τι έγινε τώρα; Γιατί κάνουν το άσπρο μαύρο; Όπως με τις εσωτερικές προκρίσεις που γίνονται το ίδιο εδώ και 20 χρόνια χωρίς το παραμικρό πρόβλημα.
Οι Ολυμπιονίκες σε όλο τον κόσμο είναι η βιτρίνα του αθλητισμού και οι πρεσβευτές του ωραίου, του μεγάλου και του αληθινού. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι έχουμε ασυλία να λέμε ό,τι θέλουμε. Δεν έχουμε περισσότερα δικαιώματα από τους άλλους πολίτες. Αντίθετα, έχουμε περισσότερες υποχρεώσεις. Με την ταπεινότητα και το μέτρο που αρμόζει σε κάθε αθλητή έχουμε χρέος να αποτελούμε παράδειγμα για την κοινωνία και πιο πολύ για τα νέα παιδιά. Και δεν είναι κακό όταν κάποιος κάνει λάθος να ζητήσει συγνώμη. Και εγώ κάποια στιγμή φώναζα για κάποια πράγματα. Αλλά μετά όταν κατάλαβα το λάθος μου, ζήτησα δημόσια συγγνώμη. Γιατί και η συγγνώμη είναι μέσα στη ζωή και αναδεικνύει σπουδαίους ανθρώπους.
Γι’ αυτό τόσο εγώ προσωπικά όσο και οι παλιοί Ολυμπιονίκες δεν θα ανεχτούμε από κανέναν να ξεφτιλίζει τον θεσμό, δεν θα ανεχτούμε διαμάχες μεταξύ Ολυμπιονικών, δεν θα ανεχτούμε να μας αποκαλούν συκοφάντες και πλαστογράφους. Και θα αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις ώστε όλοι οι εν ενεργεία προπονητές και Ολυμπιονίκες να κοιτάξουν τον αθλητισμό και μόνο αυτόν».