Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος
Με τη φετινή αποτυχημένη- σε όλα τα επίπεδα- χρονιά ο Θόδωρος Καρυπίδης εκτός από την άνοδο και την συνεπαγόμενη οικονομική ζημιά, έχασε και αρκετούς πόντους στη συνείδηση του κόσμου. Παρότι έχει βάλει χρήματα, έχει συστήσει την καινούργια εταιρία και μάλιστα καθαρή από χρέη, έχει πάρει πρωτοκλασάτους παίκτες (έστω αν κάποιοι δεν του βγήκαν) η αποτυχία του να εξασφαλίσει το αυτονόητο, δηλαδή την επιστροφή στη Σούπερ Λιγκ, έχει κλονίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου προς το πρόσωπό του.
Για τον ιδιοκτήτη του Άρη είναι πλέον ξεκάθαρο ότι ο μήνας του μέλιτος έληξε και στη σχέση από τα… σορόπια και τα γλυκόλογα πήγαμε στους πρώτους καυγάδες και κλυδωνισμούς. Συμβαίνει παντού, σχεδόν νομοτελειακά. Το θέμα, για να πάμε και στον Άρη, είναι πως αντιδράς όταν κάνουν την εμφάνισή τους τα πρώτα σύννεφα.
Στην προκειμένη περίπτωση, το ζήτημα είναι πως ο Καρυπίδης θα καταφέρει να αντιστρέψει το κλίμα και να πείσει τον δύσκολο και απαιτητικό οπαδό και συνάμα πελάτη, ότι η φετινή χρονιά ήταν μια κακή παρένθεση και ότι την επόμενη θα γίνουν όλα σωστά και ο Άρης δεν θα πιαστεί αδιάβαστος και απροετοίμαστος όπως φέτος που έγινε παιχνιδάκι για Λαμία και λοιπούς.
Για να το πετύχει, από τη στιγμή που στον ορίζοντα δεν φαίνεται ορατή η έλευση ενός πολύ δυνατού επιχειρηματία που θα τον… υποχρεώσει να παραχωρήσει την ΠΑΕ (δυστυχώς), χρειάζεται πράξεις και κινήσεις που θα λειτουργήσουν ως πειστήρια της αλλαγής φιλοσοφίας και εχέγγυα ότι θα δούμε κάτι διαφορετικό την επόμενη σεζόν.
Καταρχάς χρειάζεται να εμπεδωθεί μέσα στην ομάδα ένα κλίμα οικονομικής ασφάλειας που φέτος δεν υπήρχε. Απαραίτητη προϋπόθεση ώστε προπονητής, ποδοσφαιριστές και λοιπό stuff να ασχολούνται μόνο με την δουλειά τους στο γήπεδο και όχι αν θα πληρωθούν στην ώρα τους. Σύντομα θα κληθεί να αποδείξει κάτι τέτοιο αφού θα πρέπει να τακτοποιηθούν οι οικονομικές υποχρεώσεις της χρονιάς που ολοκληρώνεται και να κατατεθεί ένας αδιάβλητος φάκελος αδειοδότησης και να μπει σε εφαρμογή ο σχεδιασμός της επόμενης χρονιάς.
Έχω πει κατ΄ επανάληψη ότι ένα μεγάλο λάθος που έκανε πέρσι ο Καρυπίδης ήταν ότι δεν ανέθεσε τον σχεδιασμό της ομάδας σε ένα τεχνικό διευθυντή με γνώση της ιδιαίτερης κατηγορίας όπως είναι η Football League. Φαίνεται ότι το κατάλαβε και θέλει να φέρει στο Βικελίδης τον μετρ της κατηγορίας Παύλο Μυροφορίδη. Στον οποίο όμως (αν τελικά προσληφθεί) οφείλει να εξασφαλίσει τις συνθήκες ώστε το έργο του να πιάσει τόπο.
Κοινώς να του εξασφαλίσει το μπάτζετ για να βγει στην αγορά και να κάνει τις κινήσεις του, χτίζοντας μια καινούργια ομάδα. Ο τεχνικός διευθυντής λογικά θα αποφασίσει και για τον προπονητή αφού είναι λογικό ότι θα πρέπει να… ταιριάζουν τα χνώτα τους για να μην υπάρχουν κόντρες. Παπαδόπουλος και Παντελίδης είναι τα δυο φαβορί. Όποιος και αν επιλεγεί τελικά θα πρέπει να είναι προετοιμασμένος ότι θα συναντήσει συνθήκες μηδενικής ανοχής. Πίεση από το πρώτο φιλικό που λέει ο λόγος. Καλό να το έχουμε κι αυτό υπόψη μας.
Ακόμη ένας τομέας αποδείξεων είναι η οχύρωση της ομάδας. Ο σεβασμός της από τα θεσμικά όργανα. Η έντονη παρουσία της στην Αθήνα που φέτος ήταν ανύπαρκτη. Ο Καρυπίδης, άγνωστο για ποιο λόγο, επέλεξε την αποχή από τη λίγκα και τα κέντρα που… παιζόταν το παιχνίδι με συνέπεια όταν πλέον κατάλαβε τι γινόταν πίσω από την πλάτη του Άρη ήταν αργά. Ελπίζουμε να πήρε το μάθημά του!
Τα παραπάνω τα θεωρώ προαπαιτούμενα, αν θέλει ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ να αλλάξει το κλίμα. Υπάρχουν ασφαλώς κι άλλα που πρέπει να γίνουν σε θέματα οργάνωσης, καθημερινής λειτουργίας, σχέσης με τον ερασιτέχνη αλλά σε όλα υπάρχει μια σειρά προτεραιότητας.
ΥΓ Σκοπίμως δεν αναφέρθηκα στις ελπίδες που έχει ο Άρης να ανέβει μέσω της 3ης θέσης. Αρχικά γιατί πρέπει να βγει πρώτα η απόφαση για την ποινή μη αδειοδότησης του Ηρακλή και κατά δεύτερο λόγο γιατί πολλές φορές στο παρελθόν ο Άρης «κάηκε» από το εμπόριο ελπίδας. Επειδή υπάρχουν όμως τα νομικά ερείσματα οφείλει ο Καρυπίδης να το κυνηγήσει μέχρι το τέλος εφόσον φτάσουμε στο δίλλημα Κομπότης ή Άρης.
ΥΓ1: Όποια κουβέντα γίνεται ή αναπαράγεται για την επόμενη μέρα στην ΚΑΕ καλό είναι να γίνει μετά τις 15 Ιουνίου. Ημερομηνία που έθεσε ο ίδιος ο Λάσκαρης ως καταληκτική για να κλείσει τις εκκρεμότητες της φετινής χρονιάς. Του αξίζει αυτή η αναμονή στην φουρτούνα που τον βρήκε με τον Λετονό, μπροστά σε αυτά που έχει προσφέρει στην ομάδα.